სიტყვებისათვის, "ნუ შემიგინებთ ღვთისმშობელს", - მიესაჯოთ 4 წელი და 6 თვე

გალობისა და მამაოების შეგონებების ფონზე, ჩურჩულით გამოტანილი განაჩენი...




ადვოკატი, მანანა კობახიძე


მოსამართლე, მილერი ხარებავა


თამარ ლეფსვერიძე

საქალაქო სასამართლოს მოსამართლე, მილერი ხარებავა განაჩენს ჩურჩულით კითხულობდა. მსჯავრდებულები ფეხზე იდგნენ და საკუთარ ვერდიქტს საეკლესიო გალობით ხვდებოდნენ. გალობისა და დარბაზში მსხდომი მამაოების შეგონებების ფონზე, პროკურორები მოსამართლის სათათბირო ოთახიდან გაიპარნენ...
სიტყვებისათვის,"ნუ შემიგინებთ ღვთისმშობელს", _ მიესაჯოთ 4 წელი და 6 თვე, დაახლოებით ასე გამოიყურებოდა იმ 8 ბიჭისთვის გამოტანილი განაჩენი, რომლებმაც პირდაპირ ეთერში, ვინმე დეისაძის `საიდუმლო სირობა~ გააპროტესტეს...

7 მაისს, გადაცემა "ბარიერში", ნინო ჯანგირაშვილმა ორი ურთიერთდაპირისპირებული საზოგადოება მიიწვია. ერთი გახლდათ ე.წ ლიბერალების ფრთა და მეორე _ სახალხო მართლმადიდებლური მოძრაობა. ლიბერალებს წარმოადგენდნენ:… თეო ხატიაშვილი, ბექა მინდიაშვილი, სერგო რატიანი. მეორე მხარეს _ ლევან ჩაჩუა, დავით შალამბერიძე, ჯაბა გურჩიანი, რატი მაისურაძე, შოთა აფხაიძე, ავთანდილ ზუმბაძე, ზვიად ბლიაძე და გიორგი გაბედავა.
4 მაისს ჩატარდა ერეკლე დეისაძის წიგნის, "საიდუმლოსირობის" პრეზენტაცია, რასაც საპროტესტო აქციები მოჰყვა ილია ჭავჭავაძის სახელობის უნივერსიტეტის წინ. ამ წიგნის დამცველები: თეო ხატიაშვილი, ბექა მინდიაშვილი, სერგო რატიანი, ამბობდნენ რომ მათ აქვთ გამოხატვის თავისუფლება და რაც უნდოდათ, იმას იტყოდნენ. მაგრამ გადაცემა "ბარიერში" გამართული დისკუსიის დროს, შეურაცხოფილმა ხატიაშვილმა და მინდიაშვილმა, დარბაზი დატოვეს იმ მოტივით, რომ შეურაცხოფილები დარჩნენ და სალაპარაკო იქ მოწვეულ ოპონენტებთან, არაფერი ჰქონდათ. ღია ეთერში, დარბაზი დატოვეს და გავიდნენ. სტუდიიდან გასულებს, გარეთ დახვდათ ზუმბაძე და დავით შალამბერიძე. ეს ადამიანები, არქივისთვის აგროვებდნენ მასალას და გარეთ გასულებს, ვიდეოკამერით დახვდნენ და დაუსვეს კითხვები. კითხვა იყო ასეთი, _ თქვენ რომელი ბარიდან ხართ და რატომ იცავთ მამათმავლებს? ე.წ ლიბერალებმა პასუხი არ გასცეს, მანქანაში ჩასხდნენ და წავიდნენ. არავითარი ინციდენტი მათ შორის არ მომხდარა.
რატიანის ჩვენების მიხედვით, მათ წინასწარ ჰქონდათ დაგეგმილი სტუდიის დატოვება, _ მათთან სალაპარაკო არაფერი გვქონდა და სტუდია დემონსტრატიულად უნდა დაგვეტოვებინაო.
გარეთ გასულ ლიბერალებს, გადაცემის წამყვანი ნინო ჯანგირაშვილიც გაყვა და როდესაც ზუმბაძე კამერით დაინახა, ძალიან გაღიზიანდა. ისე ძალიან, რომ კამერაზე ხელი აუკრა.

მანანა კობახიძე: სიმართლე გითხრათ, ჩემთვის ცოტა გაუგებარია, ჟურნალისტი კამერის დანახვამ რატომ უნდა გააღიზიანოს, ვინც არ უნდა იყოს ამ კამერით. ნინო ჯანგირაშვილი ჩვენებაშიც ამბობს, რომ ხელი აუკრა ამ კამერას. ჯერ ერთი, როცა გადაცემა მიგყავს, შენობის გარეთ რაც არ უნდა ხდებოდეს, იქ გასვლა და სტუდიის დატოვება, გარკვეულწილად, არის პროვოცირება იმისა, რომ იქ მყოფებიც გარეთ გავიდნენ. რეალურად, ეს ნინომ თქვა კიდეც თავის ჩვენებაში, რომ მისი გარეთ გასვლა იყო შეცდომა. თუ ვინმემ ჩაშალა გადაცემა, პირველ რიგში, მე ჩავშალეო. მიუხედავად იმისა, რომ ზუმბაძის კამერას ხელი დაარტყა ნინომ, მისთვის არანაირი შეურაცხოფა არ მიუყენებიათ. ნინოს გაღიზიანება კი იმას მოჰყვა, რომ მას ჰკითხეს, _ რომელი ორიენტაციის ბრძანდებით, მამათმავლებს ასე რომ იცავთო.
არც ამ კითხვის დასმა იყო დანაშული. თუკი საზოგადოებაში არსებობენ სექსუალური ორიენტაციის უმცირესობები, კითხვასაც აქვს არსებობის უფლება. და გარდა ამისა, ჟურნალისტი, რომელიც საჯარო პირია, მიჩვეული უნდა იყოს ნებისმიერი კითხვის დასმას და არ უნდა ღიზიანდებოდეს.
ნინო ჯანგირაშვილის მიერ დასმული კითხვებიც, გარკვეულწილად, მაპროვოცირებელი იყო და ისე ჩანდა, რომ გარკვეულ მხარდაჭერას გამოხატავდა ლიბერალების მიმართ. წამყვანი, ჩემი აზრით, უნდა იყოს ნეიტრალური და არ უნდა მოახდინოს აზრის დაფიქსირება იმგვარად, რომ ოპონენტებს შორის სიტუაცია დაიძაბოს".ბოლო დროს, საჯარო დისკუსიის თემა გახდა ჩვენს ქვეყანაში ცისფერების აღლუმის მოწყობა, ბევრი მსგავსი კითხვა დაისვა, მაგრამ ამის გამო საბრალდებო სკამზე არავინ დაუსვამთ...
გარდა ამისა, არსებობს გადაცემა "სიმართლის დრო", სადაც იწვევენ მსგავსი ორიენტაციის მქონე ადამიანებს და საჯაროდ უსვამენ კითხვებს. გამოდის, რომ ნანკა კალატოზიშვილი, რომელიც ამ კითხვებს სვამს, დანაშაულს სჩადის?
ეს არის აბსოლუტურად ლეგიტიმური კითხვა, მაგრამ ასეთი კითხვის დასმა თურმე დანაშაული რომ ყოფილა, იმ განაჩენში აისახა, რაც ამ ბიჭების მიმართ გამოვიდა.
ნინო ჯანგირაშვილმა პროცესზე განაცხადა, რომ ამ კითხვების დასმის მეტი, ამ ბიჭებს არაფერი დაუშავებიათ. იგივეს ამბობდა დავით აქუბარდიაც, ნინო ზურიაშვილიც და ყველა ის ოპერატორი, რომლებიც დაიკითხნენ.

"ნუ შემიგინებთ ღვთისმშობელს..."

ლიბერალი მინდიაშვილი საჯაროდ აცხადებდა, რომ ეს მართლმადიდებლური მოძრაობა ფაშისტური და ტერორისტულია. რატიანი კი ამბობდა, რომ მათთან საქმე სამართალდამცავებს უნდა ჰქონდეთ, რადგან კრიმინალები არიან. ასეთი აგრესიული ტონი მოდიოდა ე. წ ლიბერალთა ფრთის წარმომადგენლებისგან. იმ ბიჭების მხრიდან, რომლებიც ახლა მსჯავრდებულები არიან, მსგავსი აგრესია არ ყოფილა. კადრში კარგად ჩანს, როგორი სიმშვიდით ზის იქ ლევან ჩაჩუა და საერთოდ დისკუსიაშიც არ მონაწილეობს. ერთადერთი, ჯაბა გურჩიანი იღებს მიკროფონს და ამბობს: "ნუ შემიგინებთ ღვთისმშობელს..." როდესაც ნინო ჯანგირაშვილმა გაიგო, რომ გურჩიანი სკოლის მოსწავლე იყო, მას მიკროფონი გამოართვა, _ მე ილიას უნივერსიტეტის სტუდენტების აზრი მაინტერესებსო. ამ ბიჭების მთელი აქტიურობა ჩანს გადაცემაში, რომელიც მთლიანადაა გადაღებული.
მანანა კობახიძე:"ფაქტი ისაა, რომ ე.წ ლიბერალები: მინდიაშვილი, ხატიაშვილი და რატიანი, სტუდიიდან აბსოლუტურად მშვიდობიანად წავიდნენ. ისინი, არც ჩვენებაში უარყოფენ, რომ მათ მიმართ რაიმე ფიზიკურ ანგარიშწორებას ადგილი არ ჰქონდა. უფრო მეტიც, რატიანმა თავის ჩვენებაში განაცხადა, რომ მართლმადიდებლური მოძრაობის ორმა წევრმა, ისინი მანქანამდეც კი მიაცილა, რაიმე ინციდენტს ადგილი რომ არ ჰქონოდა. ეს მიმცილებლები კი სწორედ რატი მაისურაძე და შოთა აფხაიძე იყვნენ, რაც კადრებიდანაც დასტურდება".
ამის შემდეგ, გარეთ რა ხდება, სტელას ბაღში ვინ მიდის და მოდის, რა ჯგუფები იკრიფება და ვის შორის ხდება შეხლა-შემოხლა, არსად ფიქსირდება.
სცემენ გარეთ გასულ აქუბარდიას და მასთან ერთად, მართლმადიდებელთა კავშირის წარმომადგენელს ჯაბა გურჩიანს. არცერთმა მათგანმა არ იცის, ვინ სცემა. გურჩიანს ძალიან სერიოზული პრობლემა აქვს მხედველობასთან დაკავშირებით, სათვალეები ჩაუმტვრიეს და ძლივს ავიდა სტუდიამდე. აქუბარდიას კი არ ახსოვს ვინ სცემა, მხოლოდ იმას აფიქსირებს, რომ ამ ბიჭებიდან არცერთი ყოფილა. არც იმას უარყოფს, რომ ბოლოს, თვითონაც მაგრად იჩხუბა.
მანანა კობახიძე: " როდესაც ნაცემი აქუბარდია სტუდიაში ავიდა, იქ იყო ლევან ჩაჩუაც, ჯაბა გურჩიანიც და გაბედავაც, სამივე მათგანი, ვინც იმ საღამოს დაიჭირეს. თუკი აქუბარდია რომელიმე მათგანმა სცემა, ან მონაწილეობა მაინც მიიღო, რატომ არ მიუთითა აქუბარდიამ იქ მისულ პოლიციას მათზე? ან ეს ბიჭები რატომ არ მიიმალნენ შემთხვევის ადგილიდან? ისინი აქუბარდიას გვერდით იდგნენ სტუდიაში".
არსებობს კადრები, სადაც ლევან ჩაჩუა ნაცემ აქუბარდიას ესაუბრება და ამ დროს შემოდის მამაო, რომელსაც ნაცემი ჯაბა გურჩიანი შემოჰყავს.
აქუბარდია ჩვენებაშიც ამბობს, ეს ადამიანები სტუდიაში იყვნენ და გარეთ როგორ მცემდნენო.

24 მოწმე პოლიციელი და ფენომენალური ოპერმუშაკი ჭავჭავაძე...

საქმის ძირითადი მოწმეები, პოლიციელები არიან. თითოეული მათგანის მიერ მიცემული ჩვენება, დროში, სივრცესა და რეალობაში ისეა ჩახლართული, ერთ-ორჯერ, მოსამართლესაც კი შერცხვა მათ მაგივრად, მაგრამ მერე რა... პოლიციელების მიერ არასწორად შედგენილ ჩხრეკის ორდერებსა და ამოცნობის გაყალბებულ ოქმებში, არსებითი დარღვევები მილერი ხარებავამ არ დაინახა...
მართალია ჩურჩულით, მაგრამ მაინც ჩაიკითხა განაჩენი... 4 წელი და 6 თვე... ასე გამოიტანა ქართველმა მოსამართლემ კიდევ ერთი სასტრასბურგე ვერდიქტი...
როგორც ლიბერალი თეო ხატიაშვილი ამბობს ჩვენებაში, პოლიცია მან გამოიძახა, როდესაც მანქანაში ჩასხდნენ.
ინციდენტი, გარეთ, მეორე რეკლამის გასვლის დროს დაიწყო. რეკლამა, დაახლოებით, 23:30 საათზე დასრულდა. ჩხუბი, სწორედ ამ შუალედში უნდა მომხდარიყო. პოლიციაში კი ზარი 23:45 საათზე ფიქსირდება. მათ მოსვლას, შემთხვევის ადგილამდე, მინიმუმ 10 წუთი მაინც ჭირდებოდა. ასე რომ, პოლიციის მოსვლის დროს, ინციდენტი ამოწურული იყო და ისინი თვითმხილველები ვერ იქნებოდნენ.
მაგრამ, მათ რიგებში გამოჩნდა პოლიციელი ჭავჭავაძე, რომელიც, მისი თქმით, სრულიად შემთხვევით აღმოჩნდა იმ საღამოს შემთხვევის ადგილას. და ალბათ, ასევე სრულიად შემთხვევით, დაიმახსოვრა ყველა იმ ბიჭის სახელი და გვარი, რომელიც იმ საღამოსვე, მისი ჩვენების საფუძველზე დააკავეს. ქართული საზოგადოება ოპერმუშაკ ჭავჭავაძეს აუცილებლად უნდა იცნობდეს, მისი უნიკალური მონაცემებისა და მეხსიერების გამო.
მანანა კობახიძე: "ძალიან საინტერესოა პოლიციელ ჭავჭავაძის ჩვენება. მისი თქმით, იმ საღამოს, სამსახურეობრივ მოვალეობას არ ასრულებდა. Pპირად საქმეზე ვიყავი გასული და ლეონიძის ქუჩაზე ხმაური რომ შემომესმა, ჩემი სურვილით მივედიო. დავინახე, რომ სტუდიის შიგნითაც ჩხუბი იყო, სტუდიის გარეთაც და ჩხუბობდნენ გაბედავა, ჩაჩუა, მაისურაძე და აფხაიძეო. მაგრამ იქ ბლიაძე, ზუმბაძე და შალამბერიძე დააკავესო. ასე ჩამოარაკრაკა ჭავჭავაძემ ამ ბიჭების სახელ-გვარები და მერე დასძინა, ისევ ჩემს საქმეზე წავედიო.
არადა, ჭავჭავაძეს საერთოდ არ მიუღია მონაწილეობა ამ ხალხის ამოცნობაში. ამ ადამიანმა სად გაიგო ბიჭების სახელ-გვარები, როგორ დაიმახსოვრა ასე სწრაფად, ამ კითხვაზე მისი პასუხი ორი სიტყვით შემოიფარგლა: ოპერმუშაკი ვარო.
თუკი ასე დეტალურად იცოდა ოპერმუშაკმა ჭავჭავაძემ მათი ვინაობა, რატომ არ მიიღო ამოცნობაში მონაწილეობა? ერთადერთი პასუხი, ამ ყველაფერზე ის არის, რომ ჭავჭავაძე შემთხვევის ადგილას საერთოდ არ ყოფილა".

მუჭით გადატანილი ნივთმტკიცებები და ჩხრეკაში დაკარგული პოლიციელი ბურდული...

შემთხვევის ადგილზე მისული პოლიციელები ტელეკომპანია "კავკასიის" სტუდიაში შევიდნენ და დააკავეს ეკლესიის სტიქაროსანი და მედავითნე ავთანდილ ზუმბაძე, სასულიერო აკადემიის სტუდენტი, დავით შალამბერიძე და მგალობელი ზვიად ბლიაძე. პოლიციელებმა ასევე დააკავეს ნინო ჯანგირაშვილის ძმა, ადვოკატი მალხაზ ჯანგირაშვილი და მისი შვილი, "კავკასიის' ოპერატორი ლუკა ჯანგირაშვილი, რომლებიც კავკასიის თანამშრომლებმა პოლიციელებს ხელიდან გამოსტაცეს და ამ გზით გაათავისუფლეს. ეს ქმედებები ასახულია იმ ვიდეო ფირებზე, რომელიც ბრალდების მხარის მიერ მტკიცებულების სახით იქნა წარმოდგენილი და საქმეზე დართული.
იმავე საღამოს, ჩაჩუა, აფხაიძე, მაისურაძე, გაბედავა და გვიჩიანი მიდიან პოლიციაში და მოწმეებად დაკითხვას ითხოვენ. ისინი პოლიციის სამმართველოში მოწმის სტატუსით შეიყვანეს და ადგილზე დააკავეს. ამ დროისთვის, პოლიციას დაზარალებულებიც კი არ ჰყავდა დაკითხული. ცნობილიც კი არავინ იყო დაზარალებულად და არ არსებობდნენ მოწმეები, რომლებიც დაკავებულების წინააღმდეგ იძლეოდნენ ჩვენებას... გარდა ოპერმუშაკ ჭავჭავაძისა...
მანანა კობახიძე: ამ ხუთი ბიჭის ქალაქის სამმართველოში დაკავებას საფუძვლად ის დაედო, რომ არსებობდა საფრთხე გამოძიებას მიმალვოდნენ. ამაზე დიდი უზნეობა რა შეიძლება იყოს, მართლა ვერ წარმომიდგენია. საქმეში დევს მასალები, რომ ეს ბიჭები, იმავე საღამოს, საკუთარი ფეხით მივიდნენ ჯერ ძველი თბილისის პოლიციის შენობაში და შემდეგ ქალაქის სამმართველოში. მიპასუხოს ვინმემ, ჰგავს ეს იმ ადამიანის საქციელს, რომელიც მიმალვას აპირებს?!"
რაც შეეხება ჩხრეკას, ოქმის მიხედვით, ჩხრეკა ჩატარდა სტუდიაში. კადრების მიხედვით, დაკავებულები მაშინვე გარეთ გამოიყვანეს და ფაქტია, ჩხრეკა იქ ვერ ჩატარდებოდა. პოლიციელ ბურდულის ჩვენების მიხედვით კი, ჩხრეკა ბაღში ჩატარდა.
ჩხრეკის ოქმის მიხედვით, ნივთმტკიცებები ადგილზე დაილუქა. მაგრამ ასე რომ მომხდარიყო, მინიმუმ დასალუქი პარკები ხომ უნდა ჰქონოდათ? ამიტომ პოლიციელები აცხადებენ, რომ ადგილზე არ დალუქულა და მეტი არგუმენტირებულობისთვის დასძენენ, რომ დაკავებული ბიჭების მობილურები და საფულეები ხელით გადაიტანეს პოლიციის განყოფილებაში.
მანანა კობახიძე: "კიდევ კარგი, ეს ყველაფერი, ნივთმტკიცებებად არ იქნა ცნობილი და პოლიციამ ვერაფერში გამოიყენა, თორემ ხომ წარმოგიდგენიათ, როგორ გვექნებოდა საქმე? ეს რომ ნარკოტიკი ან იარაღი ყოფილიყო, რას იზამდნენ, ხელით მიიტანდნენ პოლიციის შენობაში და იქ დალუქავდნენ? აი, ამ დონეზე ტარდება ჩხრეკა საქართველოში!!!"

შეწყვეტილი ბოლო სიტყვა და ქართული მართლმსაჯულების ჯოგური პრინციპი

ტელეკომპანია "კავკასიაში" მომხდარი ინციდენტის გამო, ზემოთ ჩამოთვლილი 8 ბიჭი, ორი მუხლით გაასამართლეს: ჟურნალისტური საქმიანობისთვის უკანონო ხელშეშლისა და ხულიგნობისთვის.
თუმცა, რომელ ჟურნალისტს შეუშალეს ხელი, ეს ვერც ბრალდებამ დაადგინა და ვერც სასამართლომ. დაზარალებულად, საქმეში, ერთი ჟურნალისტიც კი არ არის ცნობილი.

მანანა კობახიძე: თუკი საქმე ეხებოდა ტელეკომპანია "კავკასიის" ინტერესების დაცვას და ბრალდება თვლიდა, რომ ჩაიშალა გადაცემა "ბარიერი", დაზარალებულადაც კომპანია უნდა ყოფილიყო ცნობილი ან თავად გადაცემის წამყვანი, ჟურნალისტი ნინო ჯანგირაშვილი. თუკი ვინმეს შეიძლებოდა ხელი შეშლოდა, ეს ჯანგირაშვილი იყო. ასეთ ვითარებაში, გამოძიებამ მას მხოლოდ მოწმის სტატუსი არგუნა და არ ცნო დაზარალებულად.
ბიჭები ჯოგური პრინციპით გაასამართლეს. ყველას 4 წელი და 6 თვე მიუსაჯეს. მოსამართლე მილერი ხარებავამ, ერთი განმასხვავებელი დეტალიც კი ვერ იპოვა მათ ქმედებაში.
ხარებავამ არც საპატრიარქოს თავდებობა გაითვალისწინა და არც პარლამენტარების. Pპარლამენტარებმა: დიმიტრი ლორთქიფანიძემ, ლევან ვეფხვაძემ, ნიკა ლალიაშვილმა და ჯონდი ბაღათურიამ, სხვადასხვა ეტაპზე, ორ-ორჯერ შეიტანეს შუამდგომლობა ბიჭების თავდებით გამოშვებაზე.
საპატრიარქოს და პარლამენტს არც პროკურატურა ენდო და არც სასამართლო...
საპროცესო შეთანხმებაზე კი განსასჯელებმა ცალსახად უარი განაცხადეს, _ ცილისწამება დიდი ცოდვაა და საკუთარ თავს, ცილს ვერ დავწამებთო...
მილერი ხარებავამ, ზუმბაძეს ბოლო სიტყვაც არ ათქმევინა. მოტივი კი ის იყო, რომ ამ უკანასკნელმა თავისი პოზიცია დააფიქსირა.
მანანა კობახიძე: `ზუმბაძემ, თავისი ბოლო სიტყვა, ცოტა შორიდან დაიწყო და თქვა, რომ ეს სიტუაცია მას აგონებდა მე-20 საუკუნის დასაწყისს, როდესაც ეკლესიასა და მართლმადიდებლობას დევნიდნენ და ხელისუფლებამ ცუდად დაამთავრა. ამ განცხადების გამო, მოსამართლემ, საკმაოდ მკაცრი ტონით შეაწყვეტინა სიტყვა.
როგორც ჩანს, მარტო დეისაძეს აქვს გამოხატვის თავისუფლება ამ ქვეყანაში! მაგრამ, მისი გამოხატვის თავისუფლება იქ მთავრდება, სადაც ის სხვის რწმენაში შეიჭრება და შეურაცხოფს მას!
გამოხატვის თავისუფლება არ არის აბსოლუტური! აბსოლუტური თავისუფლება სიგიჟეა!
და ბოლოს, რელიგიური პატიმრები თალიბანს არ ჰყავს და საქართველოში გაჩნდნენ!"

"...სარეცელს მივარდა, რათა ყოვლადწმინდა ცხედარი ძირს გადმოეგდო, მაგრამ როგორც კი ოდნავ შეეხო, ღვთის რისხვის მახვილით ანგელოსმა ორივე ხელი წარჰკვეთა".

 
შობის შემდეგ უხრწნელი დარჩა და სიკვდილში სიცოცხლე შინარჩუნა

ყოვლადწმინდა ქალწული დაუცადებლად ისწრაფოდა ცისკენ და ლოცულობდა, ზეციურ სავანეში გადასახლებულიყო, რათა დამტკბარიყო თავისი ძისა და ღმერთის სხივცისკროვნებით. როგორც ქვეყანაზე ქრისტეს სწავლების მთესველი, იგი ხედავდა, რომ ადამიანთა სულების წმინდა სამკალი უკვე დამწიფებული იყო: ეკლესიის დაარსება და მოწყობა აღსრულდა, ქრისტიანობა და მასთან ერთად ღვთისმშობლის დიდება მთელ მსოფლიოში გავრცელდა. ეხლა კიდევ უფრო მხურვალედ ევედრებოდა თავის ძეს, რომ, რაც შეიძლება ჩქარა კიდევ უფრო მხურვალედ ევედრებოდა თავის ძეს, რომ, რაც შეიძლება ჩქარა გადაესახლებინა იგი ზეცაში.

ყოვლადწმინდა მარიამი სიონის მთაზე, იოანე ღვთისმეტყველის სახლში ცხოვრობდა და ხშირად დადიოდა იმ ადგილებში, რომელიც ქვეყნიერების მხსნელის ნატერფალებით იყო საკურთხი. მაგრამ სალოცავად ყველაზე ხშირად ირჩევდა გოლგოთასა და ზეთისხილის მთას, რომლის ძირში გაშენებული ბაღი იოანე ღვთისმეტყველს მამამისის - ზებედესგან მემკვიდრეობით ერგო. ერთხელ ზეთისხილის მთაზე ლოცვისას მას მთავარანგელოსი გაბრიელი გამოეცხადა და ახარა, რომ მისი ზეცაში აღსვლის დრო ახლოვდებოდა და რომ ეს მოვლენა სამი დღის შემდეგ აღსრულდებოდა. ამ ხარების დასამოწმებლად მან სამოთხეში დანერგილი ფინიკის ხის ტოტი გადასცა და უთხრა, რომ ეს რტო, რომელიც ღვთაებრივი მადლით ბრწყინავდა, მის საფლავთან უნდა მიეტანათ. ღვთისმოსაური სიხარულით მიიღო ღვთისმშობელმა სამოთხის რტო. შეუვრდა უფალს, მადლობდა და ევედრებოდა, რომ სხეულიდან განსვლის ჟამს მის თვალებს წყვდიადის მთავარი და ჯოჯოხეთის საშინელებანი არ ეხილა, რომ მისი სული ღვთაებრივი ხელით თვით უფალს მიეღო. ასევე, ითხოვდა, რომ აღსრულებამდე მისცემოდა შესაძლებლობა, ენახა წმინდა მოციქულები, რომლებიც საქადაგებლად ქვეყნიერებაზე იყვნენ განბნეულნი.
როდესაც მოსალოდნელი ნეტარი მიძინების სასიხარულო ამბავი შეიტყო, მისი სახე ისეთი ზეციური სიხარულით ბრწყინავდა, რომ მისმა ღვთაებრივმა დიდებამ ყველა შეაძრწუნა.
ყოვლადწმინდა მარიამი მიძინებისთვის ემზადებოდა და ამის შესახებ უპირველეს ყოვლისა იოანე ღვთისმეტყველს ამცნო. უბრძანა, რომ სამოთხის რტო მის საფლავთან მიეტანათ. ის მშვიდად იძლეოდა განკარგულებებს. ბრძანა, მოემზადებინათ სანთლები, საკმეველი და ყოველივე ის, რაც დაკრძალვისათვის აუცილებელი იყო. იოანემ ყველაფერი დაუყოვნებვლივ აცნობა იაკობ მოციქულს - ოისებ დამწინდველის ძეს, იერუსალიმის პირველ ეპისკოპოსს, რომელმაც ეს ამბავი არა მარტო იერუსალიმში, არამედ მთელ მის შემოგარენში - ოთხივე მხარეს გაავრცელა. ხალხი ყოველი მხრიდან მოდიოდა იოანე ღვთისმეტყველის სახლისკენ. როდესაც თვით ღვთისმშობლისაგან შეიტყობდნენ, რომ იგი ზეცაში უნდა გადასახლებულიყო, მწარედ ტიროდნენ და სახლს ხმამაღალი მოთქმით ავსებდნენ, ევედრებოდნენ ყოველთა ნუგეშინისმცემელს, რომ ობლად და უპატრონოდ არ დაეყარა ისინი. ღვთისმშობელი აიმედებდა და ჰპირდებოდა, რომ არ მიატოვებდა და ვინც მწუხარებისა და უიმედობისას მიმართავდა, ყველასთვის მსწრაფლშემწე და შუამდგომელი იქნებოდა. მის ამ დაპირებაში მთელი კაცობრიობის ნუგეშია დამარხული.
ყველა ღვთისმოსაობით უმზერდა მის სახეს და ისმენდა მის სიტყვებს, ამასთან, ღვთისმშობელს არ დავიწყებია თავისი მწირი ქონების და დაკრძალვის შესახებ ანდერძი დაეტოვებინა. მისი ორი შესამოსელი რჩებოდა ორ ღარიბ ქვრივს, რომლებიც საზრდოს მისგან იღებდნენ და მხურვალე სიყვარულით ემსახურებოდნენ. მას ყველა უყვარდა, განსაკუთებით კი ისინი, ვინც მის დახმარებას საჭიროებდა. თავისი სხეულის დაკრძალვა მან გეთსიმანიის ქვაბულში ისურვა, იოსაფატის ველთან, ზეთისხილის მთასა და იერუსალიმს შორის, სადაც მისი მართალი მშობლები და იოსებ დამწინდველი განისვენებდნენ.
როდესაც იგი თავის სურვილებს იოანესა და იაკობს გადასცემდა, მოულოდნელად ქარიშხლის მომასწავებელი ძლიერი ხმაური გაისმა და ყველამ სახლზედ შემორტყმული ნათელი ღრუბელი დაინახა. უფალმა ყოვლადწმინდა დედის სურვილი აღასრულა: ღვთიური ძალის მიერ ზეაღტაცებულმა წმინდა მოციქულებმა ქვეყნიერების სხვადსხვა მხარეებიდან ამ ღრუბლების საშუალებით მიაღწიეს სახლთან, სადაც იგი იმყოფებოდა. უფლის მხილველებსა და მოწაფეებს ებოძათ მადლი, რომ ღვთისმშობლის მიძინებასა და დაკრძალვას დასწრებოდნენ. სახლის კართან შეკრებილი მოციქულები ხარობდნენ და ვერაფრით გაეგოთ, რატომ მოხდა ეს სასწაული. იოანე ღვთისმეტყველი მათ მიეგება და აუწყა, რომ დადგა ღვთისმშობლის უფალთან წასვლის დღე.
ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ხილვისას, რომელიც ნათელი მხიარულებით იყო სავსე, მათ ცრემლების დამალვა ვეღარ შესძლეს, საშინელი და საწყენი იყო გამოთხოვება დედასთან, რომლიც განსწავლიდა და ანუგეშებდა, რომელმაც მათი მეუფე და მასწავლებელი შეცვალა. როგორც გაეძლოთ ასეთი მარტოობისა და ობლობისათვის, ამქვეყნად როგორღა დარჩენილიყვნენ დედისა და წინამძღოლის გარეშე?!
მიმადლებულმა მარიამმა სთხოვა, რომ სიხარული ცრემლით არ დაემძიმებინათ, არამედ მასთან ერთად გაეხარათ: „მივდივარ ჩემს ძესთან და უფალთან, ჩემს სხეულს გეთსიმანიაში გადაიტანთ, იქ დაკრძალავთ და თქვენზედ დაკისრებულ ქადაგებას განაგრძობთ, ხოლო, თუკი უფალი ინებებს, მიძინების შემდეგ ისევ მიხილავთ“. ამ დროს აქ იყვნენ პავლე მოციქული და მისი მოწაფეები: დიონისე არეოპაგელი, იეროთეოსი, ტიმოთე და სხვანი - სამოცდაათთაგანი. უფალმა შეკრიბა ისინი და აღირსა ენახათ ღვთისმშობელი, მისგან კურთხევა მიეღოთ და დაკრძალვას დასწრებოდნენ.
ყოვლადწმინდა ქალწული ყველას თავისთან უხმობდა, სახელებს ეძახდა, ყველას ეალერსებოდა რწმენისა და იმ შრომისათვის, ქრისტეს ქადაგებისას რომ გასწიეს. ანუგეშებდა და აიმედებდა, რომ ობლად არ მიატოვებდა ქვეყანას და შეისმენდა ყველას ლოცვას - ვინც კი მას მიმართავდა.
ანგელოსის გამოცხადებიდან მესამე დღე დადგა. ახლოვდებოდა დღის სამი საათი, დრო, როდესაც მიძინება იყო ნაწინასწარმეტყველები. სახლში სანთლები ენთო, ღვთისმშობლის სარეცელს გარშემორტყმული მოციქულები უფალს ადიდებდნენ, იგი მ;;ხურვალედ ლოცულობდა. მოულოდნელად სახლის ჭერი განიღო, ღვთაბრივი დიდების ნათელმა იქ მყოფნი განაბწრყინა, ყველა შეძრწუნდა, ზეციური ნათლის სხივებდა ყოველი მიწიერი დააბნელა. ციურ ძალთა დასებით გარშემორტყმული მეუფე დიდებისა - თვით ქრისტე მოევლინა ყოვლადწმინდა დედას. თავისი ძისა და ღმერთის სხივცისკროვნებით გახარებულმა მან წარმოსთქვა სიტყვები ღვთივსულიერი საგალობელისა: „ადიდებს სული ჩემი უფალსა და განიხარა სულმან ჩემმან ღვთისა მიმართ მაცხოვრისა ჩემისა“. - სარეცელიდან წამოიწია, თაყვანი სცა უფალს და ესმა ღვთაებრივი მოწოდება: „მოვედ, მოკეთეო ჩემო, მოვედ ჩემგან შეყვარებულო და დაიმკვიდრე სავანე მარადიული ცხოვრებისა“. ყოვლადწმინდა ღვთიმშობელმა გაიმეორა თავისი ლოცვა: „მიიღე სული ჩემი მშვიდობით და მივევ მე არესაგან ბნელისა“. უფალმა დაამშვიდა იგი: ბნელი ძალა გველისა დათრგუნულია და თვით მოუწოდებს მას, რათა მიწიერიდან ზეციურ ცხოვრებაში თამამად გადავიდეს. მარადის ქალწულმა სიხარულით შესძახა: „მზა არს გული ჩემი, ღმერთო, მეყავნ მე სიტყვისაებრ შენისა“. ის კვლავ სარეცელზე მიწვა და სული თვისი ძის ხელს გადასცა. ტკივილების გარეშე შვა იგი და მანაც სხეულიდან მისი სული ყოველგვარი ტკივილის გარეშე განუტევა - წმინდა სხეული განხრწნისაგან დაიცვა. მაშინ გაისმა ანგელოსთა გალობა: „გიხაროდენ, მიმადლებულო, უფალი შენთანა, კურთხეულ ხარ შენ დედათა შორის!“ და ღვთისმშობლის სული უფლის ხელით, ზეიმითა და ზეციური ძალების თანხლებით ავიდა ცათა სასუფეველში.
მოციქულები, რომლებიც ღირს იქმნენ ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ზეცად აღსვლა ეხილათ, თრთოლვით იდგნენ და ცას შესცქეროდნენ, როგორც ოდესღაც უმზერდნენ ამაღლებულ უფალს. ყოველივე მიწიერი დავიწყებოდათ - საკუთარი თავიც კი. როდესაც გონს მოეგნენ, შეხედეს ყოვლადწმინდა სხეულს და დაინახეს, რომ მისი სახე ზეციური ნათლით ბრწყინავდა, მისგან საოცარი კეთილსურნელება გამოდიოდა.
მოციქულთა დასმა სიყვარულით უგალობა მას: „ზეციურსა სავანესა შინა ძისა შენისასა შეწყნარებული ყოველ ჟამ ხარ ღვთისმშობელო, შეწევნად ერისა შენისა“.
და ცის სიმაღლიდან მოისმა ღვთისმშობლის ხმა, რომელიც კადნიერად მიმართავდა თავის ძესა და უფალს: „შენნი ჩემდა მოცემულნი საუკუნოდ დაიცევ“.
ყველა იქ მყოფი ძრწოლითა და ღვთისმოშიშებით თაყვანს სცემდა ყოვლადწმინდა სხეულს. მის სარეცელზე შეხებით ყველა ჭირვეული კურნებას იღებდა და მთავარანგელოსის გალობით განადიდებდნენ მას: „გიხაროდენ, მიმადლებულო, უფალი შენთანა“. წმინდა მოციქულები მისი დაკრძალვისთვის ემზადებოდნენ, თუმცა ამქვეყნიურ განშორებას გლოვობდნენ, მაგრამ ნუგეშს სცემდათ ის აზრი, რომ ზეცაში ღვთის წინაშე მეოხი და მლოცველი მოიპოვეს. პეტრეს, პავლეს, იაკობსა და სხვა მოციქულებს საკუთარი მხრებით მიჰქონდათ მისი სხეული. იოანე ღვთისმეტყველი სამოთხის სხივმფენი რტოთი - წინ უძღოდა მათ. დანარჩენი მორწმუნენი და ხალხის სიმრავლე მის სარეცელს საცეცხლურებით და ანთებული სანთლებით მიაცილებდნენ - სიონიდან გეთსიმანიამდე გალობით მიდიოდნენ; მსვლელობის პროცესში - თვით დაკრძალვამდე სხივცისკროვანი გვირგვინის მსგავსი ღრუბელი ზემოდან დასცქეროდა ღვთისმშობლის სხეულს და პროცესიის მონაწილეებს. ციდან ანგელოსთა გალობა ისმოდა.
ბევრმა ურწმუნო იუდეველმა მოისმინა არაჩვეულებრივი ხმები, ნახა საზეიმო მსვლელობა და ეს ამბავი მღვდელმთავრებსა და მოხუცებულებს აცნობა. ისინი ბრაზითა და შურით აღივსნენ, როდესაც ნახეს, როგორი პატივით მიაცილებდნენ მათ მიერ ჯვარცმული იესოს დედას. იუდეველთა წინამძღოლებმა ხალხის გასაფანტად მეომართა რაზმი გაგზავნეს. უბრძანეს, მოციქულები დაეხოცათ, ღვთისმშობლის სხეული კი დაეწვათ. მაგრამ ღვთაებრივმა ძალამ არ დაუშვა ეს ბოროტმოქმედება. სხივცისკროვანი ღრუბლის გვირგვინი ძირს დაეშვა და პროცესიას გალავანივით გარს შემოერტყა. მდევარს გალობისა და ნაბიჯის ხმა ესმოდა, მაგრამ სიბრმავით მოცული ვერაფერს ხედავდა. სიმჭიდროვისაგან ბევრმა მათგანმა ქალაქის გალავანთან თავი გაიტეხა, სხვებმა გზა დაკარგეს და გამყოლებს ეძებდნენ. განსაკუთრებული კადნიერებით ერთი იუდეველი მღვდელი, ათონია იქცეოდა. მან საშინელი ღვთისმგმობი სიტყვები იკადრა ღვთისმშობლის სარეცელთან და მისი ძე, უფალი იესო ქრისტე აუგად მოიხსენია. ძველი შურითა და მტრობით გულადუღებული სარეცელს მივარდა, რათა ყოვლადწმინდა ცხედარი ძირს გადმოეგდო, მაგრამ როგორც კი ოდნავ შეეხო, ღვთის რისხვის მახვილით უფლის ანგელოსმა ორივე ხელი წარჰკვეთა. მოკვეთილი ხელები სარეცელზე დაცვივდა, თვითონ კი საშინელი გოდებით ძირს დავარდა. საზარელმა სასჯელმა გონს მოიყვანა იგი. დანაშაული იგრძნო და მოციქულებს მიმართა: „შემიწყალეთ მე, მონანო ქრისტესნო!“ პეტრე მოციქულმა მსვლელობა შეაჩერა და ათონიას უთხრა: „შენი განკურნება ჩვენ არ ძალგვიძს, ყველაფერი მხოლოდ იმას შეუძლია, ვინც თქვენ ჯვარს აცვით: უფალი ჩვენი იესო ქრისტე, მაგრამ არც ის განგკურნავს, სანამ მთელი გულით არ ირწმუნებ და ბაგითაც არ აღიარებ, რომ იესო ჭეშმარიტი მესია და ძე ღვთისაა“. მაშინ ათონიამ ხმამაღლა წამოსთქვა: „მრწამს, რომ ქრისტეა აღთქმული მესია და ქვეყნიერების მხსნელი“. მოციქულები და მორწმუნეები დაღუპული სულის ხსნამ მეტად გაახარა, ხოლო პეტრე მოციქულმა ათონიას უბრძანა, რწმენით მიემართა ღვთისმშობლისათვის და მკლავები სარეცელზე დაყრილი მოჭრილი ხელებისთვის მიედო. ხელები მაშინვე გამთელდა და ათონია გამოჯანსაღდა. იდაყვების გასწვრივ მხოლოდ ძაფივით წვრილი წითელი ზოლები შერჩა. ათონია სარეცელის წინაშე დაემხო და თაყვანი სცა უფალ იესოს და მის ყოვლადწმინდა დედას, აქო და ადიდა იგი და მოციქულებს თან გაჰყვა. ბევრმა იუდეველმა, როდესაც ამ სასწაულის შესახებ შეიტყო, შეინანა და ღვთისმშობლის სარეცელს მიემთხვია, ისინი განიკურნენ და მხედველობაც დაუბრუნდათ. ადამიანთა მოდგმის გულმოწყალე დედამ, როგორც შობით მიანიჭა სიხარული მთელ ქვეყანას, არ ისურვა, რომ თავისი მიძინებით ვინმე დაემწუხრებინა, იგი ყველას შეწყნარებდა და მტერსაც კი სასოებას აძლევდა.
როცა პროცესიამ გეთსიმანიას მიაღწია, ცრემლითა და მოთქმით ყველა უკანასკნელად მიემთხვია ყოვლადწმინდა ცხედარს და მხოლოდ საღამოს შეძლეს წმინდა მოციქულებმა მისი საფლავში დადება. გამოქვაბულის შესასვლელი ქვით დაფარეს. დაკრძალვის შემდეგ ამ ადგილს კარგა ხანს არ განშორებიან. სამი დღის განმავლობაში აქ ლოცვასა და საგალობელს აღუვლენდნენ ღვთისმშობელს. ამ დროს ანგელოსები ზეციური გალობით განადიდებდნენ უფალს და ყოვლადწმინდა ქალწულს.
მოციქულ თომას წილად ხვდა, რომ ღვთისმშობლის აღდგომის გაცხადების მონაწილე ყოფილიყო. ისევე, როგორც ოდესღაც თავისი ეჭვით ქრისტეს აღდგომის ჭეშმარიტება დაამოწმა. ღვთის ნებით, იგი ღვთისმშობლის დაკრძალვიდან მესამე დღეს მოვიდა გეთსიმანიაში. ღრმა მწუხარებით აღვსილი გოდებით მიეახლა აკლდამას და მოთქმით გამოხატა გულისტკივილი, რომ ღირსი არ გახდა, უკანასკნელად ეხილა დედა ღვთისა და მისგან კურთხევა მიეღო. ვერც ის სასწაულები ნახა, მისი მიძინებისა და დაკრძალვის ჟამს რომ აღსრულდა. წმინდა მოციქულებმა, გულწრფელი სიბრალულის გამო, გადაწყვიტეს საფლავის ქვა გადაეგორებინათ და თომასთვის საშუალება მიეცათ, ეხილა ღვთისმშობლის წმინდა გვამი და თაყვანი ეცა მისთვის. მაგრამ ქვის გადაგორებისთანავე ნახეს, რომ აკლდამაში მხოლოდ სუდარები დარჩენილიყო და მათგან გამოუთქმელი სურნელება გამოდიოდა. პატიოსანი გვამი მისი აღარსად იყო. ისინი განცვიფრდნენ და გაოგნდნენ. ღვთისმოსაობით ეამბორებოდნენ საფლავში დარჩენილ მანტიას და ევედრებოდნენ უფალს ამ დიდებული სასწაულის საიდუმლო გამოეცხადებინა მათთვის. იმავე საღამოს თვით ზეციურმა დედოფალმა დაამშვიდა ისინი.
უძველესი გადმოცემის მიხედვით ქრისტეს აღდგომის შემდეგ ქრისტიანთა ტრაპეზზე უპირველესი ადგილი თავისუფალი რჩებოდა, ამ ადგილას ყოველთვის იყო პურის ნაჭერი, როგორც „წილი უფლისა“ - ქრისტეს პატივსაცემად და მოსახსენებლად. ტრაპეზის შემდეგ ყველა სათითაოდ აიღებდა ამ პურს, ყოვლადწმინდა სამების სახელს მოიხმობდა და ლოცვას ამგვარად ამთავრებდა: „უფალო, იესო ქრისტე, შეგვეწიენ ჩვენ“. ამის შემდეგ „ქრისტეს წილს“ დაანაწილებდნენ და იხმევდნენ მას, როგორც უფლისმიერ კურთხევას.
მოციქულები ამ წესს ყოველთვის ასრულებდნენ, მიუხედავად იმისა, მარტო ტრაპეზობდნენ ისინი თუ - სხვებთან ერთად.
ამგვარადვე მოიქცნენ საღამოს ტრაპეზზე - გეთსიმანიიდან დაბრუნების შემდეგ, ისინი სულ ღვთისმშობელზე ფიქრობდნენ და საუბრობდნენ და ვერ გაეგოთ, თუ რა დაემართა მის პატიოსან გვამს. ტრაპეზის ბოლოს, როდესაც „ქრისტეს წილი“ აიღეს და ყოვლადწმინდა სამებას განადიდებდნენ, უცებ ანგელოსთა გალობა გაისმა და ცის სივრცეში ყოვლადწმინდა ქალწული იხილეს, მან ზეციური ძალებით გარშემორტყმულმა და გამოუთქმელი დიდებით გაბრწყინებულმა, მიმართა მოციქულებს: „გიხაროდენ, მე თქუენ თანა ვარ ყოველსა ჟამსა“. გახარებულმა მოციქულებმა და იქ მყოფმა მორწმუნეებმა ერთად შესძახეს: „ყოვლადწმინდაო ღვთისმშობელო, შეგვეწიენ ჩვენ“. ამგვარად წმინდა მოციქულები დარწმუნდნენ და მთელ ეკლესიას გადასცეს ურყევი რწმენა იმისა, რომ დედა ღვთისა თავისმა ძემ და ღმერთმა მესამე დღეს მკვდრეთით აღადგინა და ხორცით აღამაღლა ზეცაში.
მოციქულებმა მწუხარეთა ნუგეშინისსაცემად და იქ არმყოფთა დასარწმუნებლად საფლავში დარჩენილი მანტია აიღეს, იერუსალიმში დაბრუნდნენ და ძალიან მალე სახარების საქადაგებლად ქვეყნიერების სხვადასხვა მხარეში კვლავ გამოჩნდნენ.
ღვთიმშობლის აღსასრულს ეკლესია მიძინებას უწოდებს, რადგან მას სულ ცოტა ხნით მიიძინა და როგორც ძილისაგან - აღსდგა. ღვთისმშობელმა ბუნების კანონებს სძლია. მიწისაგან შექმნილი სხეულის კვლავ მიწად მიქცევა - ამგვარი სიკვდილი მის გვამს არ შეხებია. შობისას მან ქალწულება დაიმარხა, აღსასრულთან სიცოცხლე შეაერთა; შობის შემდეგ უხრწნელი დარჩა და სიკვდილში სიცოცხლე შინარჩუნა. მან მიიძინა, რათა ნეტარი მარადიული სიცოცხლისათვის გამოეღვიძა. ის წარდგომილია ცხოველმყოფელი წყაროს წინაშე, რათა ჩვენი სულები ლოცვით იხნას მარადიული სიკვდილისაგან. დაუძინებლად მლოცველი ღვთისმშობელი გვშუამდგომლობს და მწუხარებისას რწმენა გვაძლევს ნუგეშად.
ღვთისშმობლის ქვაში გამოკვეთილი საფლავი, ისევე როგორც საფლავი მისი ძისა, ყველა მორწმუნისათვის თაყვანისცემის საგნად დარჩა. უძველესი დროიდან ეკლესიის მიერ ღვთისმშობლის მიძინების მოსახსენებლად 15(28) აგვისტოა დადგენილი. ის ათორმეტ საუფლო დღესასწაულთა შორისაა, რადგან ამ დღეს მაცხოვარი ყოველთა მიეგება დედას თვისას და თავის სავანეში დაასახლა იგი.
ყოველადწმინდა ღვთისმშობელს არც მიძინების შემდეგ მიუტოვებია ქვეყნიერება და დაპირებისამებს მეოხია ყველასი, ვინც მას მიმართავს, ბევრ მწუხარესა და ჭირვეულს მან გულმოწყალების მრავალი სასწაული უჩვენა. რომელი ჩვენგანი, ვინც ცხოვრების აღძრულ ზღვაში ვიტანჯებით, არ ვგრძნობთ, რომ ღვთისმშობელს ესმის ჩვენი გოდება, რა ჩქარა ისმენს იგი ჩვენსას, რა სწრაფად შეგვეწევა და გვანუგეშებს! ღვთიმშობლის შუამდგომელად მოხმობა ქრისტიანული ღვთისმსახურების ნაწილად იქცა. პირველი საუკუნიდანვე ეკლესია შეწევნას სთხოვს და ადიდებს მას, საღამოს მსახურება ყოველდღიურად მისდამი ლოცვის თავდება: „უფროსად დიდებულო კურთხეულო ღვთისმშობელო, მარადის ქალწულო, შესწირე ლოცვაჲ ჩვენი ძესა შენსა და ღმერთსა ჩვენსა, რათა შენ მიერ შეიწყალნეს სულნი ჩვენნი“. დედა ღვთისა ანუგეშებს ყველას, ვინც მას მიმართავს:
„ჰოი, ყოვლადწმინდაო ღვთისმშობელო, შეგვეწიე და გვიხსენ ჩვენ - მმოსავნი შენნი; დედოფალო, გვაცხოვნენ ჩვენ“.

100%-ით განაციონალებული კახეთი, უფულობის გამო გაზარმაცებული ოპოზიცია და ... ,,გასაკეთებელი კიდევ ბევრია...''

ილია მარტყოფლიშვილი
კახეთიდან


ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნების შედეგად, კახეთის რეგიონში, ახალი საკრებულოები, თითქმის 100%-ით ნაციონალური მოძრაობის დეპუტატებმა დაიკავეს.
თუ გასულ წლამდე, წინა მოწვევის საკრებულოებში 5-6 ოპოზიციონერი დეპუტატი მაინც მუშაობდა, ამიერიდან კახეთის მასშტაბით, თითეულ მუნიციპალიტეტში, მხოლოდ ერთი ან ორი ოპოზიციონერი შევიდა. ისინიც მხოლოდ ხელისუფლების დამატებად წოდებული ქრისტიან-დემოკრატიული მოძრაობიდან. როგორც `თავისუფალი გაზეთის~ კახეთის ბიურომ გაარკვია, კახეთის მასშტაბით, 129 მაჟორიტარული ოლქიდან, ოპოზიციამ მხოლოდ 9 სოფლის მოგება მოახერხა.



უნდა აღინიშნოს, რომ არჩევნების დღეს, კახეთში, საარჩევნო უბნების დიდ ნაწილს, რადიკალური ოპოზიციის არცერთი დამკვირვებელი არ ესწრებოდა. როგორც `თავისუფალი გაზეთის~ კახეთის ბიურომ გაარკვია, სახელფასო დავალიანებების გამო, ოპოზიციამ, უბნებზე დამკვირვებლების ჩასმა ვერ შეძლო.
ყველაზე კომიკური ვითარება დედოფლისწყაროს საკრებულოში შეიქმნა, სადაც 22 მანდატიდან, ნაცმოძრაობამ 21 გაინაწილა, ერთი კი ხელისუფლების კადრად წოდებულმა ქრისტიან-დემოკრატიული მოძრაობის დედოფლისწყაროს ორგანიზაციის ხელმძღვანელმა, გოდერძი აბულაშვილმა მიიღო.
დედოფლისწყაროს ქრისტიან-დემოკრატების ერთ-ერთი აქტიური წევრი, სიის მესამე ნომერი და ამავდროულად ამ პარტიის მაჟორიტარი დეპუტატობის კანდიდატი, ია ჯანაშვილი მიიჩნევს, რომ ამ ფონზე, დედოფლისწყაროს საკრებულოში, მხოლოდ ერთი ოპოზიციონერის შესვლა ყოველგვარ აზრს კარგავს. ჯანაშვილი ამბობს, რომ მისივე პარტიის ხელმძღვანელის ადგილას, თვითონ მანდატს დატოვებდა და ერთპარტიულ საკრებულოს ბოიკოტს გამოუცხადებდა:
ია ჯანაშვილი: ,,მე რომ ვყოფილიყავი იმ ერთადერთი ოპოზიციური მანდატის მფლობელი, ნამდვილად მანდატს დავტოვებდი და გოდერძი აბულაშვილის ადგილას, ბოიკოტს მივმართავდი.~
ყოფილი კანდიდატი, თავისი ხელმძღვანელის გადაწყვეტილებას, გამართლებას ვერ უძებნის და რეალურ გზად ბოიკოტს მიიჩნევს.
უნდა აღინიშნოს, რომ დედოფლისწყაროს 23 უბანზე ეროვნული საბჭოს არცერთი წარმომადგენელი კენჭისყრის პროცესს არ დასწრებია. შესაბამისად, ვერც დარღვევების აღმოჩენა და მათზე რეაგირება შეძლეს...
მოძრაობა "სამართლიანი საქართველოსთვის" დედოფლისწყაროს ორგანიზაციის თავმჯდომარე და ეროვნული საბჭოს სიის პირველი ნომერი, შოთა ჯამასპიშვილი "თავისუფალი გაზეთის+" კახეთის ბიუროსთან საუბარში ამბობს, რომ სამთვიანი სახელფასო დავალიანებების არსებობის გამო, არჩევნებამდე რამდენიმე დღით ადრე, ძალიან რთულ ვითარებაში აღმოჩნდნენ და პარტიის წევრებმა ანაზღაურების გარეშე მუშაობაზე უარი თქვეს.
ზოგადად, ეს არჩევნები, დედოფლისწყაროში დამკვირვებლების სიმცირით გამოირჩეოდა. მაშინ, როცა ოპოზიციურ პარტიებს უბნებზე არცერთი დამკვირვებელი არ ჰყავდა, საეჭვო ჩანდა ისიც, რომ ხუთი-ექვსი გაურკვეველი წარმომავლობის ორგანიზაცია, თითეულ უბანზე, ორ-ორ წარმომადგენელს უშვებდა. ასე მაგალითად: ქიზიყში, არჩევნების პროცესს, აქტიურად აკვირდებოდა საზოგადოება 'ბათუმელები", რომელსაც ყველა უბანზე ორი წარმომადგენელი ჰყავდა გამწესებული. ასევე, "მშვიდობისა და განვითარების აკადემია"; "საზოგადოებრივ ინიციატივათა ალიანსი"; "ახალგაზრდული მოძრაობა _ ჩვენი თაობა"; "დემოკრატიის ცენტრი"; "სპორტსმენთა კავშირი"; "მშვიდობისა და განვითარების ასოციაცია" _ ეს იმ ორგანიზაციათა ჩამონათვალია, რომელთა ორ-ორი წარმომადგენელი, ყველა უბანს აკვირდებოდა. ისინი, ძირითადად, სხვადასხვა ორგანიზაციებს ამოფარებული ნაციონალური მოძრაობის აქტივისტებად მოიაზრებოდნენ. ეჭვები მალევე დადასტურდა, როცა "თავისუფალმა გაზეთმა+" ხსენებული ორგანიზაციების მიერ სხვადასხვა პიროვნებებზე გაცემული აკრედიტაციების მთელი დასტა, სწორედ ქალაქ დედოფლისწყაროში, ნაციონალური მოძრაობის კანდიდატის მანქანაში აღმოაჩინა. (!)
"თავისუფალმა გაზეთმა+" გადაწყვიტა, ამ ორგანიზაციების დამკვირვებლებს გასაუბრებოდა და იმის გარკვევას შევეცადეთ, თუ რა მიმართულებით მუშაობდნენ ისინი, ან რა გახლდათ მათი ინტერესის საგანი. ადგილობრივების გაკვირვებას, განსაკუთრებით საზოგადოება "ბათუმელები" იწვევდა. თუმცა, უნდა ითქვას, რომ ამ ორგანიზაციების დამკვირვებლებმა, რაფაილ კლოიანმა, არუშავა ზოროღლიანმა, ლევან ცისკარაულმა, არჩილ ლეკაშვილმა, გოდერძი კახეთელიძემ და სხვებმა, ვერაფრით დააკონკრეტეს თუ რა სახის ორგანიზაციის წარმომადგენლები იყვნენ, ან რა ევალებოდათ საარჩევნო უბნებზე...
სხვათაშორის, წინა არჩევნებისგან განსხვავებით, ამჯერად ტრადიცია დაირღვა და უბნებზე არც არასამთავრობო ორგანიზაცია `სამართლიანი არჩევნების~ დამკვირვებლები ჩაუსვამთ. ვრცელდება ხმები, რომ "სამართლიანი არჩევნების" ადგილობრივმა ხელმძღვანელმა, ნაციონალებთან შეთანხმების შემდეგ, დამკვირვებლები ქალაქ დედოფლისწყაროს უბნებიდან სპეციალურად მოხსნა.
"სამართლიანი არჩევნების" კახეთის რეგიონალური ხელმძღვანელი, ნანა დევიძე, "თავისუფალი გაზეთის+" კითხვაზე, _ თუ რატომ არ იყო წინა არჩევნების მსგავსად ყველა უბანი მათ მიერ ათვისებული, განმარტავს, რომ არასაკმარისი ფინანსების გამო, ორგანიზაციამ ვერ შეძლო მთელი კახეთის დაფარვა და ეს ადგილობრივ ხელისუფლებასთან გარიგებას სულაც არ უკავშირდება. მან ასევე დასძინა, რომ დონორი ორგანიზაციებისთვის, ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნები, არცთუ ისე საინტერესოა. აქვე აღვნიშნავთ, რომ ბოლოს ჩატარებულ ყველა არჩევნებზე, "სამართლიანი არჩევნების"  წარმომადგენელი, ყველა უბანს მთელი დღის მანძილზე ესწრებოდა. ამდენად, დევიძის ამგვარი განმარტება არცთუ საფუძვლიანი აღმოჩნდა.
დედოფლისწყაროში აქტიურად საუბრობენ, რომ 30 მაისის არჩევნებზე, სასაზღვრო პოლიციის თანამშრომლებმა, ხმები ჯერ სამოქალაქო ფორმით, საკუთარ მისამართზე განახორციელეს, შემდეგ კი კარუსელი დატრიალდა და ისინი უბნებზე ფორმით მივიდნენ და ხმები დამატებითი სპეც-სიის სახით მისცეს.
დედოფლისწყაროს #4 სასაზღვრო სამმართველოს უფროსი, მაიორი დემურ კეკენაძე გავრცელებულ ინფორმაციას კატეგორიულად უარყოფს. ის ჟურნალისტების კითხვებს თავს არიდებდა.
დემურ კეკენაძე: ,,კომენტარს არ გაძლევ, პრეს სამსახურს მიმართეთ....
-- დედოფლისწყაროში, ხელმძღვანელი თქვენ ხართ და ამიტომ თქვენი პოზიცია უფრო საინტერესოა, თბილისიდან პრეს-სამსახურმა რა იცის, აქ რა მოხდა?...
-- არ ვიცი, რას საუბრობენ... თუ ვინმეს მაგ საკითხთან დაკავშირებით ფაქტები აქვს, მაშინ სასამართლოს მიმართოს და იქ გაირკვევა. ისე, თქვენთან ლაპარაკს, აზრი არა აქვს, რა უნდა გელაპარაკოთ, მერე ყველაფერს სხვანაირად წერთ ხოლმე...
-- როგორ კომენტარსაც აკეთებთ, ყოველთვის შეუცვლელად ვუშვებთ, ახლაც გეკითხებით, გავრცელებულ ეჭვებზე პასუხი ხომ უნდა გაიცეს...
--მოდი, თბილისში პრეს-სამსახურს დაუკავშირდით და ყველაფერს გეტყვიან
ზოგიერთ საარჩევნო უბანზე, ფორმიანები, სპეციალურ დამატებით სიაში იყვნენ შეყვანილები. კეკენაძის კომენტარის მიუხედავად, დამოუკიდებელ დამკვირვებელთა ნაწილმა, სასაზღვროს კონტრაქტორები, უბნებზე სამოქალაქო ფორმაში საცხოვრებელი მისამართების მიხედვით დააფიქსირეს, თუმცა ოფიციალური საჩივარი არ დაწერილა. შეგახსენებთ, ოპოზიციის დამკვირვებლები უბნებს თითქმის არ ესწრებოდნენ.
ზოგადად, არჩევნების დღემ მშვიდად ჩაიარა, თუმცა ყველა თანხმდებოდა იმაზე, რომ მმართველმა გუნდმა ამომრჩევლების დამუშავება წინასწარ მოახერხა.
დედოფლისწყაროს ოლქში, ყველაზე გვიან, სოფელ ფიროსმანის შედეგები მოვიდა. როგორც გაირკვა, ამის მიზეზი გადასწორებული ოქმები იყო. თუმცა, აღმოჩნდა, რომ კომისიაში ისევ გადაკეთებული ოქმები წარადგინეს, რის გამოც საქმე სასამართლოს გადაეცა.
სოფელ ფიროსმანის #17 საარჩევნო უბნის თავმჯდომარეს, რომან სურმანიძეს, საარჩევნო კოდექსის დარღვევის გამო, 2 000 ლარის ოდენობით ჯარიმას დააკისრებენ.
გაირკვა, რომ #17 უბნის ოქმები, რამდენჯერმე გადაკეთებულია, რის გამოც, ოპოზიციური პარტიები სურმანიძის დასჯას ითხოვდნენ.
,,აღმოვაჩინე, რომ ფიროსმანის ოქმი არაერთხელ არის ჩასწორებული. ორგანიზაცია "სამართლიანი არჩევნების" დედოფლისწყაროს წარმომადგენელი, ვენერა ქუსიკაშვილიც ჩაერთო და 126 მუხლის 26-ე პუნქტის თანახმად სამართალდარღვევის ოქმი შევადგინეთ და ის დედოფლისწყაროს სასამართლოს უკვე გადავეცით. სურმანიძეს 2000 ლარიანი ჯარიმა ელის" _ აცხადებს საოლქო საარჩევნო კომისიის წევრი, კონსერვატიული პარტიის დედოფლისწყაროს ორგანიზაციის თავმჯდომარე, მიხეილ ბიკაშვილი.
ეროვნული საბჭოს მაჟორიტარი დეპუტატობის კანდიდატი, ლია ჩოქური სოფელ წითელწყაროში საეჭვო ვითარებაზე ამახვილებს ყურადღებას და აცხადებს, რომ შესაბამისი სასარჩევნო გარემო არ იყო. მისი თქმით, წითელწყაროშიც მთელი ამ ხნის მანძილზე ვითარება სახელისუფლებო კანდიდატის გელა თეთრაულის სასარგებლოდ იყო შექმნილი.
ლია ჩოქური: ,,მიმაჩნია, რომ კენჭისყრის პროცესი და ამომრჩეველთა აქტიურობა, წითელწყაროში საეჭვო იყო. ასეთი შედეგი მოულოდნელი იყო. მართალია, შიგნით საარჩევნო უბნებზე სერიოზული დარღვევები არ ყოფილა, მაგრამ ხელისუფლების მხრიდან, ყველანაირი მოსყიდვის, დაშინებისა და შანტაჟის პროცესი, ამომრჩეველთან ინდივიდუალურად მანამდე განხორციელდა.
დედოფლისწყაროს მუნიციპალიტეტის დასუფთავების სამსახურის შპს "სერვისი-2007-ის" უფროსის მოადგილე, ზურაბ ყოჩიაშვილი დედოფლისწყაროს #14-ე საოლქო საარჩევნო კომისიის ოპოზიციურ წარმომადგენლებზე გამუდმებით ზეწოლას ახდენდა. ყოჩიაშვილს, თავისივე მოგვარე, ლეიბორისტული პარტიის კახეთის რეგიონის კოორდინატორი, გია ყოჩიაშვილი ბრალდებებს უყენებს.
სხვათაშორის, სახელისუფლებო რიგებში, ზურა ყოჩიაშვილი სწორედ ლეიბორისტული პარტიიდან მოხვდა, თუმცა ამას ხელი სულაც არ შეუშლია იმაში, რომ მას ამავე პარტიის ხელმძღვანელზე ზეწოლა მოეხდინა. სამწუხაროდ, მისი წარსულის გათვალისწინებით, ზურაბ ბატონს, არც სინდისის ქენჯნა უგრძვნია.
,,ტელეფონზე დამირეკა და გაჩუმებას მაიძულებდა. უხეში სიტყვებით დაგვყვირის, თვითონაც საოლქო კომისიის წევრია. უფროსობდა, ყველას ბრძანებებს გვაძლევდა და ყველაფერში ერეოდა. გვემუქრებოდა და ზეწოლას ახდენს... ამ წუმპეს, ბოლომდე მივყვები..." - აცხადებს ლეიბორისტი გია ყოჩიაშვილი.
სხვათაშორის, ზურაბ ყოჩიაშვილი დედოფლისწყაროს გამგებლის თანაშემწის, ნინო ჩოხელის მეუღლეა. მეუღლის ოპოზიციონერობის დროსაც, ჩოხელი გამგებლის თანაშემწის სავარძელს იკავებდა. ის სამ წელზე მეტია, ამ თანამდებობაზეა. გამგებლის შეცვლის მიუხედავად, ამ უკანასკნელმა, სავარძლის შენარჩუნება მოახერხა, რამაც საზოგადოებაში დამატებითი კითხვები და ეჭვები გააჩინა. ისევე როგორც იმან, როგორ ჩაიგდეს ხელში წლების მანძილზე ოპოზიციის რიგებში მყოფმა ოჯახმა საკმაოდ მაღალი თანამდებობები.
როგორც ცნობილია, ლაგოდეხის, საგარეჯოსა და დედოფლისწყაროს გამგებლებმა, არჩევნებამდე უფლებამოსილება მოიხსნეს, კენჭი იყარეს და საკრებულოში შევიდნენ. კახეთში აქტიურად ვრცელდება ხმები, რომ გუბერნატორმა გიორგი ღვინიაშვილმა, ხსენებული მუნიციპალიტეტების ყოფილ გამგებლებს, საკრებულოს თავმჯდომარეებად `გასვლა~ დაავალა. ინფორმაციის დადასტურებისგან, ადრესატები ამ ეტაპზე თავს იკავებენ, თუმცა შეიძლება ითქვას, რომ კახეთში ეჭვი თითქმის აღარავის ეპარება, რომ ექს-გამგებლები სათავეში ახლა საკრებულოს ჩაუდგებიან.
ეუთოს დემოკრატიული ინსტიტუტებისა და ადამიანის უფლებათა ოფისის სადამკვირვებლო მისაიმ, 2010 წლის 30 მაისის ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნების შეფასებისას აღნიშნა, რომ იყო მნიშვნელოვანი დარღვევებიც, განსაკუთრებით კახეთის რეგიონში.
,,იყო რამდენიმე შემთხვევა, როდესაც ყუთში ბიულეტენები ჩაყარეს. ყველაზე მეტი დარღვევა, კახეთში დაფიქსირდა. იყო შემთხვევები, როცა მარკირება არ უკეთდებოდა ყველა ამომრჩეველს, არ ხდებოდა პირადობის მიხედვით ყველა ამომრჩევლის შემოწმება, ზოგიერთ უბანზე, დაძაბული ვითარება იყო. იყო პროცესუალური ძალდატანება, რაც გულისხმობს, რომ ამომრჩევლებს დაფიქრება არ შეეძლოთ. დარღვევები უკავშირდებოდა ხმის დათვლის პროცედურასაც. მაგალითად, ხმების დათვლა ხდებოდა ისე, რომ ამ პროცესის დანახვა ყველას არ შეეძლო," _ განაცხადა ეუთოს სადამკვირვებლო მისიის პრესსპიკერმა იან აშანბაშერმა.
ერთთვიანი შვებულების შემდეგ, კახეთის სხვა მუნიციპალიტეტების მსგავსად, დედოფლისწყაროს გამგეობის 30-ზე მეტი თანამშრომელი სამსახურს დაუბრუნდა. ისინი შვებულებაში 30 აპრილს, არჩევნებამდე 1 თვით ადრე გავიდნენ. ანალოგიური ვითარება იყო კახეთის ყველა რაიონში. შეგახსენებთ, რომ ამ დრომდე, ვაკანტური რჩება დედოფლისწყაროს მუნიციპალიტეტის გამგებლის სავარძელი. როგორც ცნობილია, ლაგოდეხისა და საგარეჯოს გამგებლების მსგავსად, ლევან ბაღაშვილმაც ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებში, ნაციონალური მოძრაობიდან პროპორციული სისტემით კენჭი იყარა და საკრებულოს წევრი გახდა. მოგვიანებით ის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს თავმჯდომარედ აირჩიეს, დედოფლისწყაროს გამგებლად კი ნიკოლოზ შანშიაშვილს ერთხმად დაუჭირეს მხარი. სამსახურს დაუბრუნდა კახეთის გუბერნატორი გიორგი ღვინიაშვილი და დანარჩენი მუნიციპალიტეტების გამგებლები. გურჯაანის გამგებელი, გიორგი ჩივიაშვილი კი შუალედურ არჩევნებში, პარლამენტის წევრი გახდა გურჯაანიდან. საკრებულოები სულ მალე შეიკრიბებიან და თავმჯდომარეს აირჩევენ, შემდეგ კი გამგებლის ვაკანტურ ადგილზე კონკურსი გამოცხადდება.
როგორც თავისუფალი გაზეთის კახეთის ბიურომ გაარკვია, მმართველმა გუნდმა, ყველაზე მაღალი პროცენტი _ 85,17%, სიღნაღში აჩვენა ხოლო ყველაზე დაბალი _ 53,46% საგარეჯოს მუნიციპალიტეტში მიიღო. კულუარებში არც იმას მალავენ, რომ მმართველი გუნდის ლიდერები, კახეთიდან წაღებული შედეგებით ზედმეტად კმაყოფილებიც კი არიან, რის გამოც გუბერნატორ გიორგი ღვინიაშვილის დაწინაურებაზე და მის კვლავ თბილისში გადაყვანაზე ალაპარაკდნენ.