მართლმსაჯულების ხარისხი ქუთაისურად

ანუ
1. სასამართლო პატიმრების გარეშე
2. სავარძელზე წამოწოლილი მოსამართლე სირაძე და...
3. ღიმილისთვის დაჯარიმებული ადვოკატები

სასამართლო _ პატიმრების გარეშე, კოკაინით ვაჭრობა _ კოკაინის გარეშე და აუდიოექპერტიზა _ ხმის იდენტიფიკაციის გარეშე........................

თამარ ლეფსვერიძე


დღე პირველი

''მართლმსაჯულების ხარისხი და მისი თანამედროვე გამოწვევები'', - ასეთი სახელწოდებით ჩატარდა კონფერენცია ''შერატონ მეტეხი პალასში,'' რომელსაც ქართული მართლმსაჯულების ყველა ლიდერი ესწრებოდა. ქართული სასამართლოს რეფორმატორი ''მამები'' უცხოელი კოლეგებისა და დონორი ორგანიზაციების წინაშე მიღწეული შედეგებით იწონებდნენ თავს.
''მაღალი ხარისხის საქმის წარმოება საჭიროა იმისთვის, რომ მიღებული იქნეს მაღალი ხარისხის გადაწყვეტილება'' განაცხადა კონფერენციის ორგანიზატორმა… და უცებ ისეთი შეგრძნება დამეუფლა, თითქოს ქუთაისელი მოსამართლე მარინა სირაძე თავის ჩაქუჩს თავში მირტყამდა. ვისაც საკუთარი თვალით არ უნახავს რა ძალითა და ენერგიით არტყამს მოსამართლე სირაძე ჩაქუჩს, ვისაც საკუთარი ყურით არ მოუსმენია რა გამაყრუებელი ხმაურით აკეთებს ამას, ის ვერასდროს გაიგებს ჩემს შეგრძნებას. მთელი პროცესის განმავლობაში ვოცნებობდი, რომ ჩაქუჩის ნაცვლად მსაჯების სასტვენი ჰქონოდათ მოსამართლეებს, სხვაგან თუ არა ქუთაისის აპელაციაში მაინც...
თვალწინ დამიტრიალდა ქუთაისის სააპელაციო სასამართლო და მოსამართლე მარინა სირაძე... რას წარმოვიდგენდი, კონფერენციის მეორე დღე სწორედ ამ სასამართლო პროცესის განხილვას თუ მიეძღვნებოდა.

დღე მეორე

ქართული სასამართლოს ტოპ-ხუთეულისთვის (კოტე კუბლაშვილი, ზაზა მეიშვილი, გიორგი ჩინჩალაძე, მამია ფხაკაძე და მალხაზ გურული), ადვოკატ მანანა კობახიძის სიტყვები, - აგერ ვარ ბატონებო და თუ ჩემს საქმეზე მსჯელობთ, მეც ვითხოვ სიტყვას, - მეხის გავარდნის ტოლფასი იყო.
ადვოკატთა ასოციაციის თავმჯდომარემ, ზაზა ხატიაშვილმა ზემოთხსენებულ კონფერენციაზე, თავის მოხსენებაში რამდენიმე სიტყვით ახსენა ქუთაისის სააპელაციო სასამართლოში ღიმილის გამო დაჯარიმებული ადვოკატები.
უცებ, გაირკვა, რომ უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარის პირველი მოადგილე ზაზა მეიშვილი და ქუთაისის სააპელაციო სასამართლოს თავმჯდომარე მალხაზ გურული, ჩემს მიერ ხსენებული მარინა სირაძის მიერ წარმოებული პროცესის შესახებ დეტალურად ფლობდნენ ინფორმაციას.
არადა, პროცესს არცერთი მათგანი არ დასწრებია და რაც მთავარია, არც სასამართლო ოქმია ხელმისაწვდომი, რადგან განაჩენი ჯერ არ დამდგარა. დეტალები კი, რომელზედაც მალხაზ გურულმა ისაუბრა, პრესითაც არ გავრცელებულა, რადგან მედიის წარმომადგენლებიდან, აღნიშნულ პროცესს მხოლოდ მე ვესწრებოდი.
ვის კაბინეტში და რატომ ხდება ამ საქმის განხილვა? რატომ აბარებენ ზემდგომებს მიმდინარე პროცესის დეტალურ ანგარიშს? საჯაროდ, კონფერენციაზე რატომ აფიქსირებს პოზიციას 2 სასამართლოს ხელმძღვანელი პირი?
ბოლოსდაბოლოს, სადაური წესია 5 მოსამართლე მამაკაცი ერთი ადვოკატი ქალის წინააღმდეგ? პატივცემულ მოსამართლეებს შეჯიბრობითობის პრინციპი არც აქ გახსენებიათ...
უცხოელებისთვის ნაფოფინები კონფერენციის იდილია დაირღვა. მანანა კობახიძეს 10 წუთი (იძულებით) დაუთმეს. ტოპ-ხუთეულს 20 წუთის წინანდელი რიხისა და პათოსისგან აღარაფერი შერჩა. გამომსვლელი ადვოკატისთვის არც კითხვის დასმის სურვილი გასჩენიათ და არც შეხედვის. კონტრარგუმენტებზე საუბარიც ზედმეტია.
სამაგიეროდ, გაფართოებული თვალებითა და დიდი ყურადღებით აკვირდებოდა ამ ყველაფერს დრეზდენის სააპელაციო სასამართლოს თავმჯდომარე, ულრიხ ჰაგენლოხი.
სწორედ ამ ისტორიულ-საკონფერენციო სასამართლო პროცესის რეპორტაჟის მაგალითზე მინდა განვიხილო ქართული მართლმსაჯულების ხარისხი.

რა არის მართლმსაჯულების ხარისხი?! - მარინა სირაძის აზრით, ეს არის პროცესი პატიმრების გარეშე!


საქმეთა განხილვის ხარისხის პირველი სამი პარამეტრი, ფინური კრიტერიუმით!!! (ქალბატონო მარინა), კანონიერება,სამართლიანობა და დასაბუთებულობაა. კანონზე დაყრდნობა, ამავე კრიტერიუმით, გულისხმობს მოსამართლის მიერ ევროპის ადამიანის უფლებათა კონვენციის გამოყენებას!

ქუთაისის სააპელაციო სასამართლოში ნუგზარ ბოჭორიშვილის, გიორგი ჩეჩელაშვილის, მევლუდ სვანიძის, ანასტასია ზაუტაშვილისა და სხვათა გახმაურებული საქმე იხილება. ქართულ საზოგდოებას კარგად ახსოვს სოფელ ტყაჩირში, სათბურში ამოღებული 1.7 მილიონი ევრო, რომელიც ქართველმა სამართალდამცავებმა კოკაინით ვაჭრობას დაუკავშირეს, ოღონდ კოკაინის გარეშე. რადგან 220 კილო კოკაინი, რაზედაც საბრალდებო დასკვნაშია საუბარი, ბუნებაში არ არსებობს. ერთადერთი მტკიცებულება მოწმე ლევან კოჩაძის ღრძილებია (რომელიც თურმე კოკაინმა დაგემოვნების დროს გაუცივა).
საქმეში არსებული სხვა''მტკიცებულებები'' მხოლოდ ვარაუდებზეა აგებული. ამ ვარაუდების მიხედვით კი 220 კილო კოკაინს, 10, 20, 30, 40,120 კილოდ დაფასოებულს, თვეების განმავლობაში წინ და უკან ''დააპორწიალებდნენ'' ოთხი ქვეყნის საზღვარზე.
ასე უმოწყალოდ წაიბილწა მინიმუმ ოთხი ქვეყნის საბაჟოს ავტორიტეტი, რომ არაფერი ვთქვათ საკუთარი ქვეყნის (კიდევ ერთხელ) ნარკოსატრანზიტო კორიდორად გამოცხადებაზე.
ღრძილებზე დაყრდნობილი ვარაუდების მიუხედავად, 5 ადამიანს ისეთ უმძიმეს დანაშაულში ედება ბრალი, რომელიც ითვალისწინებს უვადო თავისუფლების აღკვეთას, 30 წელს, 24 წელს... თითოეულ მათგანს, სრული უფლება აქვს არა მხოლოდ დაესწროს, არამედ მონაწილეობაც მიიღოს იმ სასამართლო პროცესებში, სადაც მათი საქმე იხილება. ეს უფლება მათ მინიჭებული აქვთ საქართველოს სისხლის სამართლის პროცესის 531-ე და ევროკონვენციის მე-6 მუხლით.
მაგრამ ეს ''უნიკალური'' პროცესი პატიმრების გარეშე ტარდება და მოსამართლე მარინა სირაძის ქმედებებისა და განწყობის მიხედვით თუ ვიმსჯელებთ, ევროკონვენციის მე-6 მუხლმა ქუთაისის აპელაციაში ჩაილურის წყალი დალია...
მანანა კობახიძე: ''უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარის პირველი მოადგილის, ბატონი ზაზა მეიშვილისა და ქუთაისის სააპელაციო სასამართლოს თავმჯდომარის ბატონი მალხაზ გურულის გასაგებად მინდა ვთქვა, რომ მე და ლალი აფციაურმა ერთ-ერთი სხდომა პროტესტის ნიშნად სწორედ იმიტომ დავტოვეთ, რომ თქვენი სასამართლო ართმევს პატიმრებს კანონით მინიჭებულ უფლებას, მიიღონ მონაწილეობა სასამართლო განხილვაში. სხდომის დატოვების მიზეზი ეს იყო და არა ის, თითქოს ლექციაზე მაგვიანდებოდა, როგორც თქვენ განაცხადეთ ბატონებო ამ რამდენიმე დღის წინ გამართულ კონფერენციაზე, სადაც აღნიშნული საქმე და პროცესი საჯარო განხილვის თემად აქციეთ.
კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, საქართველოს სისხლის სამართლის პროცესის 531-ე მუხლის, ევროკონვენციის მე-6 მუხლისა და მე-7 დამატებითი ოქმის თანახმად, მინიმუმ 2 ინსტანციის სასამართლოში, მსჯავრდებულებს უფლება აქვთ მონაწილეობა მიიღონ სასამართლო განხილვაში და თავადაც დაკითხონ მოწმეები, ექსპერტები. იქნებ, მათ სასამართლოსთვის ჩვენების მიცემის სურვილიც გაუჩნდეთ. ეს ყველაფერი სასამართლო გამოძიების ინტერესებში არ უნდა შედიოდეს?!''
ვერ გეტყვით, რომელ ინტერესებზეა საუბარი, რადგან მოსამართლეს ისე კოდირებულად ჰქონდა ჩადებული, - ადვოკატთა შუამდგომლობა პატიმრების მიყვანაზე არ დაეკმაყოფილებინა, რომ დაავიწყდა, აზრი პროკურორისთვისაც ეკითხა. იქნებ ბრალდება თანახმა იყო პატიმრების დასწრებაზე? იქნებ სასწაული ხდებოდა? ადვოკატ ლალი აფციაურის განცხადებით, ეს აცილების ერთ-ერთი მიზეზია და ასეთი უნიკალური ხარვეზები პროცესებზე ხშირად არ ხდება.
ასეთი გამაყრუებელი ხმაურითაც არცერთი მოსამართლე ურტყამს ჩაქუჩს!

რა არის დასაბუთებულობის ხარისხი? - მოსამართლე სირაძე U.S.A-ს სახელმწიფო დეპარტამენტის წინააღმდეგ!

''სასამართლო გადაწყვეტილებების ხარისხი ძირითადად დამოკიდებულია დასაბუთებულობის ხარისხზე. მხარეთა არგუმენტებზე პასუხის გაცემა არის უმთავრესი გარანტია, რომ მოსამართლემ განიხილა და მხედველობაში მიიღო მისი არგუმენტები.''

ქართული სასამართლოს პარამეტრების მიხედვით კი ამერიკის სახელმწიფო დეპარტამენტის ოფიციალური ანგარიში, რომელიც თავდაყირა აყენებს მთელს საქმეს, სათვალავში ჩასაგდებიც არ არის. განხილვას კი საერთოდ არ ექვემდებარება.
მარინა სირაძის აზრით, ადვოკატების ლალი აფციაურისა დ მანანა კობახიძის მიერ წარდგენილი მტკიცებულება საქმის გარემოებას არ ცვლის. შეჯიბრებითობის პრინციპს თავი დავანებოთ (სასამართლოსთან პრინციპებს რა ხელი აქვს) და შედარებითობის პრინციპს მივმართოთ. შეგახსენებთ, რომ ინფორმაცია, რომელიც აღნიშნულ ანგარიშშია გამოქვეყნებული და საქართველოში ნარკოტიკული და ქიმიური პრეპარატების კონტროლს ეხება, აშშ-ს საქართველოს შსს-მ მიაწოდა ოფიციალურად.

იპოვეთ 3 განსხვავება.

1. ქართული საბრალდებო დასკვნის მიხედვით, ნუგზარ ბოჭორიშვილსა და ორგანიზებულ ჯგუფს, ბრალად ედებათ 220 კილოგრამი კოკაინის შემოტანა.

1.1 აშშ-ს სახელმწიფო დეპარტამენტის ანგარიშის მიხედვით, ნუგზარ ბოჭორიშვილსა და ორგანიზებულ ჯგუფს ბრალად ედებათ 90 კილოგრამი კოკაინის შემოტანა.

2. ქართული საბრალდებო დასკვნის მიხედვით, ამოღებულია 133,8642 გრ კოკაინი მევლუდ სვანიძის (ბოჭორიშვილის სიძე) ავტომანქანიდან სოფელ ტყაჩირში.

2.1. აშშ-ს სახელმწიფო დეპარტამენტის ანგარიშის მიხედვით, საქართველოში, 2010 წელს, მთლიანად ამოღებულია 0.099 გრამი კოკაინი, ოღონდ არ არის დაკონკრეტებული, რომელი საქმიდან. რაც შეეხება ბოჭორიშვილის საქმეს, ანგარიშის თანახმად, კოკაინის ამოღება ვერ მოხერხდა ქართველი სამართალდამცავების მხრიდან დაგვიანების გამო.

3. ქართული საბრალდებო დასკვნის მიხედვით, კოკაინმა ექსპერტიზა ჯერ კოჩაძის ღრძილებზე გაიარა, შემდეგ კი აგრონომ ინა თევზაიას ხელში.

3.1 აშშ-ს სახელმწიფო დეპარტამენტს
კოკაინის ექსპერტიზა ჯერ არ ჩაუტარებია, რადგან ქართველი სამართალდამცავებს ე. წ კოკაინი ჯერ არ მიუწოდებიათ.



აბა რა, ეს ფაქტორები სულ არ ცვლის გარემოებას! მარტივი არითმეტიკის მიხედვით კი 220_90 =…130. თვალსა და ხელს შუა, დოკუმენტაციებში დაკარგული 130 კილოგრამი კოკაინის ამბავი ზრდილობის გამო მაინც უნდა გაერკვია ალბათ მოსამართლეს.
ამოცანა გვეკითხება, ვინ სტყუის ასე ურცხვად?
- ქართული შსს თუ მეგობარი აშშ?
ლალი აფციაური:''ან ჩვენ გვატყუებს შსს, ან ამერიკის სახელმწიფო დეპარტამენტს. მაგრამ რაღაც არა მგონია, იმხელა სტრუქტურას ატყუებდნენ და თავს შარში იგდებდნენ. ამიტომ, სიყალბე ისაა, რაც ჩვენ წარმოგვიდგინეს საქმეში.
წარმოდგენილი ანგარიში საყოველთაოდ აღიარებული ფაქტია, რომელსაც მტკიცებაც კი არ ჭირდება. ამიტომ, პროკურატურას ბევრი აქვს გასარკვევი შსს-სთან.
მეგობარი სახელმწიფო კია ამერიკა, მაგრამ მხოლოდ მისი ლამაზი თვალების გამო არ მიაწოდა შსს-მ ეს ინფორმაცია. საქმე ისაა, რომ გაეროს გარდა, რომელიც ნარკოტიკების უკანონო ბრუნვას აკონტროლებს, ნარკოტიკული და ქიმიური საშუალებების კონტროლს ამერიკის სახელმწიფო დეპარტამენტიც ახდენს. ყველა ის ქვეყანა, ვინც მიერთებულია ამ ხელშეკრულებას, ვალდებულია წარუდგინოს ანგარიში, თორემ მეგობრობა აქ არაფერ შუაშია. სწორედ ამ ვალდებულებაშია ასახული, რომ ჩვენს ქვეყანაში, 2010 წელს არ ამოღებულა ნარკოტიკული საშუალება კოკაინი, რომელიც მევლუდ სვანიძეს ედება ბრალად. ნარკოტიკის არსებობის შემთხვევაში, ამერიკის სახელმწიფო დეპარტამენტი, ნიმუშისთვის ოფიციალურად გაითხოვს გარკვეულ ნაშთს და მასზე ტარდება ექსპერტიზა მწარმოებელი ქვეყნის დადგენაზე. აბსოლუტურად ყველა ქვეყნის ინტერესში შედის, გაიგოს ვისი წარმოებულია ნარკოტიკი. სვანიძის ავტომანქანის ჩხრეკისას, სინამდვილეში რომ ყოფილიყო კოკაინი ამოღებული, აუცილებლად ჩაუტარებდნენ ექსპერტიზას და ამის გაკეთებას აგრონომ ინა თევზაიას არავინ ანდობდა''

სასამართლო _ პატიმრების გარეშე, კოკაინით ვაჭრობა _ კოკაინის გარეშე და აუდიოექპერტიზა _ ხმის იდენტიფიკაციის გარეშე........................

არც ამერიკის სახელმწიფო დეპარტამენტია მარინა სირაძისთვის ავტორიტეტი, არც მისი ოფიციალური დასკვნაა მტკიცებულება, არც ჭეშმარიტება აინტერესებს, არც შეჯიბრებითობა და საერთოდ, ბალი ათი შაური...
სამაგიეროდ, ასეთი გამაყრუებელი ხმაურით, არცერთი მოსამართლე ურტყამს ჩაქუჩს!

მოსამართლის მხრიდან ეთიკისა და ნორმების დარღვევის კულმინაციამ მაშინ მიაღწია პიკს, როცა დასაკითხად შსს-ს ექსპერტები დაიბარეს.
სიტუაცია იყო დაახლოებით ასეთი: გახსოვთ ალბათ სუყველას, ბავშვობაში ომზე ფილმებს რომ ვუყურებდით. აქეთ იყვნენ ჩვენები (საბჭოთა ჯარი) და იქეთ მტრები (გერმანელი ფაშისტები).
მოსამართლე სირაძეს საერთოდ დაავიწყდა სად იმყოფებოდა, როცა თავისიანები (შსს-ს ექსპერტები) დაინახა და ადვოკატებს ღია ომი გამოუცხადა. ეთიკის ნორმების მსგავსი დარღვევა მხარეებთან კომუნიკაციისას, არასდროს და არცერთ სასამართლო პროცესზე მინახავს. ექსპერტების დაკითხვისას, პროცესში აქტიურად ჩაერთო სასამართლო შემადგენლობის მეორე წევრი, დავით სვანაძე, რომელმაც შსს-ს ექსპერტების ადვოკატის ფუნქცია ისე შეითავსა, დამსწრე საზოგადოებისა და მედიის წინაშე უხერხულობის გრძნობასაც კი არ შეუწუხებია.
პროცესის დასრულების შემდეგ, მოსამართლეთა ავტობიოგრაფიულ ცნობებს გადავხედე.

ვინ არის დავით სვანაძე?

1977 წელს დაამთავრა საყულიის საშუალო სკოლა.
1986 წელს დაამთავრა ყოფილი საბჭოთა კავშირის შინაგან საქმეთა. სამინისტროს მოსკოვის მილიციის უმაღლესი სკოლა.
1978-80 მსახურობდა სამხედრო სავალდებულო სამსახურში.
1977-78 მუშაობდა ქუთაისის ელექტრომექანიკურ ქარხანაში მუშად.
1982 წლამდე მუშაობდა წყალტუბოს შინაგან საქმეთა საქალაქო განყოფილებაში მილიციელად.
1986 წელს მუშაობდა ზესტაფონის შინაგან საქმეთა რაიონულ განყოფილებაში გამომძიებლის თანამდებობაზე.
1988-90 წწ. მუშაობდა წყალტუბოს შს საქალაქო განყოფილების მოკვლევის სამსახურის უფროსი ინსპექტორის თანამდებობაზე.
1990-93 წწ. იმავე განყოფილების საგამოძიებო ქ/განყოფილების გამომძიებლად.
1993-94 წწ. მუშაობდა საქართველოს შს საქმეთა სამინისტროს საგზაო პოლიციის სამმართველოს იმერეთის საგამოძიებო ჯგუფის უფროს გამომძიებლად.
1994-995 წწ- სატრანსპორტო საგამოძიებო სამმართველოს ქუთაისის განყოფილების უფროსად.
1995 წელს დაინიშნა საქართველოს შს სამინისტროს საგამოძიებო დეპარტამენტის იმერეთის მხარის საგამოძიებო განყოფილების უფროსად.
1996 - დან განყოფილების უფროსის მოადგილედ.
1998 - წლიდან სამმართველოს საგამოძიებო სამსახურის უფროს გამომძიებლად.
1999 წლიდან არის თადარიგის მაიორი.
2000 წლის 1 აგვისტოდან მუშაობდა ქუთაისის საოლქო სასამართლოში მოსამართლის თანაშემწედ.
საქართველოს პრეზიდენტის 2001 წლის 22 მაისის №476 განკარგულებით დაეკისრა ქუთაისის საოლქო სასამართლოს მოსამართლის უფლებამოსილების განხორციელება 18 თვის ვადით.
საქართველოს პრეზიდენტის 2002 წლის 12 დეკემბრის №522 ბრძანებულებით დაინიშნა ქუთაისის საოლქო სასამართლოს მოსამართლედ 10 წლის ვადით.

ვინ არის მარინა სირაძე?

1978 წელს დაამთავრა ქ. ქუთაისის მეორე საშუალო სკოლა.
1992 წელს დაამთავრა კრასნოიარსკის სახელმწიფო უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტი.
1982-1991 წლებში მუშობდა კრასნოიარსკის შს სამხარეო სამმართველოს საინფორმაციო განყოფილებაში, უფროსი ინსპექტორის თანამდებობაზე.
1992 წლიდან იყო საქართველოს ადვოკატთა კოლეგიის წევრი.
საქართველოს პრეზიდენტის 1999 წლის 7 მაისის №255 ბრძანებულებით დაინიშნა ქუთაისის საოლქო სასამართლოს მოსამართლედ
საბჭოთა კავშირის მილიციის თანამშრომლები და შევარდნაძის დანიშნული მოსამართლეები... ასეთი სურათი გვაქვს ქუთაისის სააპელაციო სასამართლოს ოფიციალურ ვებ-გვერდზე განთავსებული ოფიციალური ავტობიოგრაფიული მონაცემების მიხედვით.

შსს-ს კრიმინალისტიკური სამმართველოს ექსპერტებს ეთერ კუნელაშვილი და გიორგი ხიზანაშვილი წარმოადგენდნენ. დასკვნა, რომელსაც ეს ორი ახალგაზრდა აწერს ხელს, ეხება ერთ-ერთ უმნიშვნელოვანეს მტკიცებულებას, აუდიოჩანაწერს, რომლის საფუძველზეც ანასტასია ზაუტაშვილს ბრალი ედება უმძიმეს დანაშაულში _ დამამძიმებელ გარემოებებში განზრახ მკვლელობის მომზადებაში. შეგახსენებთ, რომ ანასტასია ზაუტაშვილს სასჯელის ზომად 30 წელი განესაზღვრა.
ექსპერტიზის დადგენილება იმის შესახებ, რომ აღნიშნული ჩანაწერი მონტაჟი არ ყოფილა, არ გამკვირვებია. მაგრამ გაოცებისგან თვალები ნამდვილად გამიფართოვდა, როდესაც ადვოკატ მანანა კობახიძის კითხვაზე, - ჩატარდა თუ არა ხმის ნიმუშზე პიროვნების იდენტიფიკაცია, ეთერ კუნელაშვილმა უპასუხა,- არა, რადგან ჩემთვის გამოძიებას მაგ კითხვით არ მოუმართავს. გთავაზობთ კითხვა-პასუხის ციტირებას:
მანანა კობახიძე - შეიძლება თუ არა, სრულყოფილი იყოს ფონოსკოპიური ექსპერტიზა თუ პიროვნების ხმის ნიმუშის იდენტიფიკაცია არ მომხდარა?
ეთერ კუნელაშვილი - ხმის ნიმუშის აღების გარეშე, პიროვნება პიროვნებას ვერ შედარდება.
ვისმენდი ამ ყველაფერს და თავ-ზარ-დაცემული ვფიქრობდი, _ რომ გამოჩნდეს ვინმე კარგი პაროდისტი (ნიჭიერ ადამიანებს რა დალევს ჩვენს ქვეყანაში) და ჩემი ხმით ისაუბროს ათას უბედურებაზე, ისე დამიჭერენ, გამასამართლებენ, გადამასახლებენ, რომ იმასაც არ დაადგენენ ნამდვილად ჩემი ხმა იყო თუ არა (?!) რატომ დავსვი ეს კითხვა-ძახილის ნიშანი არ ვიცი, იმიტომ რომ კითხვის პასუხი უკვე ვიცი.
არც ხმის ნიმუშის ექსპერტიზას ჩამიტარებენ და არც ლინგვისტურს!
არადა, მონტაჟის ნიშნების გამოსარკვევად, კომპლექსური ექსპერტიზა უნდა ჩატარდეს, მათ შორის ლინგვისტურიც.
მანანა კობახიძე - ქალბატონო ეთერ, ჩაატარეთ თუ არა ლინგვისტური ექსპერტიზა?
ეთერ კუნელაშვილი - არა.
მანანა კობახიძე - რატომ?
ეთერ კუნელაშვილი - ლინგვისტი არ გვყავს!
საბოლოო ჯამში, ისეთი ამბავი გაირკვა, სად წავსულიყავი, აღარ ვიცოდი. Fფონოსკოპიური ექსპერტიზის ჩატარებისას, ხელმძღვანელობენ კოვალის ცნობილი მეთოდით. თუმცა, გარდა კოვალისა, სხვა გამოჩენილ ავტორთა ნაშრომებიც არსებობს. მათ შესახებ ინფორმაციას ეთერ კუნელაშვილი არ ფლობს, ამიტომ კოვალის შემდეგ იყენებს თავის პირად ნაშრომს სახელწოდებით, _ ყველაფერი ტექნიკური ექსპერტიზის შესახებ.
მოკლედ, პირველი კოვალია საქართველოში (კიდევ კარგი) და მეორე ეთერ კუნელაშვილი!
ადვოკატებს პირველი 10 კითხვა ისე მოუხსნა მოსამართლე სირაძემ, თვალიც არ დაუხამხამებია. შეკითხვები ექსპერტიზის მეთოდიკას ეხებოდა.
ადვოკატმა ლალი აფციაურმა განაცხადა, რომ მოსამართლე ხელს უშლიდა მოწმის დაკითხვაში და შუამდგომლობა დააყენა კოლეგიის აცილების თაობაზე.
ლალი აფციაური:"ვაცხადებ, რომ მოსამართლე ხელს გვიშლის მოწმის დაკითხვაში, ამიტომ ვაყენებ შუამდგომლობას კოლეგიის აცილების შესახებ".
ამასთან დაკავშირებით, მარინა სირაძემ განაცხადა, აცილება მას შემდეგ დაეყენებინათ, რაც მოწმის დაკითხვა დასრულდებოდა.
ამ განცხადებას ადვოკატის პროტესტი მოყვა:"ქალბატონო მარინა, სწორედ იმიტომ ვაყენებ თქვენი აცილების შუამდგომლობას, რომ ამ მოწმის დაკითხვის საშუალებას არ მაძლევთ..." და უცებ პასუხად "დაბრძანდით ქალბატონო ლალი, დაბრძანდით, თქვენს თავს მაინც ეცით პატივი, საზოგადოებას თუ არ სცემთ!'
არ ვიცი, შუმდგომლობის დაყენება საკუთარი თავისა და საზოგადოების უპატივცემულობა თუ იყო, პირველად ქუთაისის სააპელაციოში გავიგე. არადა, სასამართლო პროცესზე პირველად ნამდვილად არ ვყოფილვარ...
როცა ლალი აფციაურმა მოწმე ეთერ კუნელაშვილს სთხოვა, ხმამაღლა ესაუბრა, რადგან არ ესმოდათ, მოსამართლე სირაძის ფამილარულობამ დარბაზში მხიარულებაც კი გამოიწვია, _ "ძალიან კარგად საუბრობს, ძალიან კარგად გვესმის... თქვენ ახლა სხვა რამეზე ფიქრობთ ქალბატონო ლალი..."
და გამახსენდა ორი წუთის წინ ნათქვამი სიტყვები: "თქვენს თავს მაინც ეცით პატივი, საზოგადოებას თუ არ სცემთ!"
გაეცინა საზოგადოებას, მათ შორის ლალი აფციაურსაც და ამას მყისიერად მოჰყვა ჩაქუჩის ბრახუნი და ჯარიმა...
მეორე ექსპერტი, გიორგი ხიზანაშვილი 22 წლის გახლავთ და ერთწლიანი სტაჟით...
მისი დაკითხვის მთელმა პროცედურამ ამ განწყობით ჩაიარა: ადვოკატის კითხვა მოხსნილია, პროკურორის პროტესტი დაკმაყოფილებულია! ადვოკატის კითხვა მოხსნილია, შემდეგი კითხვა! ადვოკატის კითხვა მოხსნილია, ფეხები ჩამოწიეთ ქვევით! (ეს შენიშვნა დარბაზში მსხდომს ეხებოდა)!
ექსპერტის ასაკის გაგებაზე და ზედიზედ მოხსნილ კიდევ 10 კითხვაზე, (ამ დროს მოსამართლე მარინა სირაძე სავარძელზე "გადაწოლილი" იყო) ადვოკატ მანანა კობახიძეს გაეღიმა.
"ქალბატონო მანანა, თქვენი ღიმილი სასამართლოს უპატივცემულობის გამომხატველია!", _ განაცხადა მოსამართლემ და კიდევ ერთხელ გაისმა ჩაქუჩის გამაყრუებელი ბრახუნი 100 ლარიან ჯარიმასთან ერთად...
სანქციები ამით არ დასრულებულა. ლალი აფციაური 200 ლარით სიტყვა "მარაზმის" გამოყენებისთვის დაჯარიმდა, იგივე თანხით დაჯარიმდა მანანა კობახიძე 21 წლის ექსპერტისთვის უნდობლობის გამოცხადების გამო, რაც სასამართლომ ექსპერტის შეურაცხყოფად ჩაუთვალა.
არადა, იმ დიდ კონფერენციაზე რითაც სტატიის წერა დავიწყე, ევროპული, ამერიკული და ქართული კრიტერიუმითაც, სასამართლოს სერვისის ხარისხში თავაზიანობაც შედის!


პროკურორის საკვანძო კითხვა, ქალბატონი თამარი და მოგვიანებით კიდევ ბევრი რამ...


დაცვის მოწმეებს სოფელ ტყაჩირის მცხოვრებლები, მევლუდ სვანიძის მეზობლები: ქალბატონი ციალა ბოჭორიშვილი, თამარ ბოჭორიშვილი და ბონდო გოგაძე წარმოადგენდნენ.
ქალბატონმა თამარმა, სასამართლოს წინაშე 9 შვილთაშვილი დაიფიცა, რომ ილაპარაკებდა სიმართლეს და არაფერს სიმართლის გარდა.
შეიძლება ქალბატონმა თამარმა არ იცის, როგორ გამოიყურება 50 ლარიანი და ვისი გამოსახულებაა ზედ, მაგრამ 9 შვილთაშვილს ტყუილზე არ დაიფიცებდა...
გეგუთის პოლიციის განყოფილების უბნის ინსპექტორ-გამომძიებლის, დავით ადამიას მიერ მიცემული ჩვენების თანახმად, "2010 წლის 02 ივნისს, მას და მის თანამშრომლებს ნიკოლოზ ცერაძეს და იაკობ ინანეიშვილს, დაევალათ ნარკოტიკული დანაშაულის ჩადენაში ეჭვმიტანილი მევლუდ სვანიძის ადგილსამყოფელის დადგენა. მათ მიიღეს ოპერატიული ინფორმაცია, რომ მ.სვანიძე იმყოფებოდა წყალტუბოს რაიონის სოფელ ტყაჩირში "ბოჭორიშვილების უბანში", რის შემდეგაც შსს კონსტიტუციური უსაფრთხოების დეპარტამენტის გამომძიებელ მალხაზ აბულაძესთან ერთად, გავიდნენ მის დასაკავებლად. სოფელ ტყაჩირში მისვლისას "ბოჭორიშვილების უბანში", ტყის მასივის დასაწყისში, სადაც უკვე მთავრდებოდა მოსახლეობა, შენიშნეს მევლუდ სვანიძე, რომელიც ჩქარი ნაბიჯებით მიდიოდა, როცა მიუახლოვდნენ, გაყვნენ ფეხით. მას ახლო მანძილიდან დაუძახეს, ისიც გაჩერდა, წარუდგინეს სამსახურებრივი მოწმობები და დააკავეს."
ქალბატონ თამარ ბოჭორიშვილს კი დეტალურად ახსოვს ამ ე.წ "დაკავების" ისტორია: წინა საღამოს ჩემმა შვილიშვილმა მოიყვანა ცოლი და მევლუდმა ისინი ფოთში წაიყვანა. პოლიციელები რომ მოვარდნენ და ერთი ამბავი შეიქნა, მე იქ ვიყავი დილის 8 საათიდან...~
ასევე დეტალურად ახსოვს მოწმეს, რომ სახლში დაბრუნებულმა მევლუდმა, როგორც კი თავის ეზოში პოლიცილები დაინახა, ხელები აწია და თავად ჩაბარდა.
დღემდე ვერავინ გაიგო, რომელ ტყეში დასდევდნენ მევლუდ სვანიძეს, რადგან სოფელ ტყაჩირში ტყე არ არის. საკმაოდ მჭიდროდ დასახლებული სოფელია და სახლები ერთმანეთზეა მიწყობილი. სათბურებს თუ მოიხსენიებენ ტყედ, ვერ გეტყვით, მაგრამ ტყე ხეების გარეშე რომ არ არსებობს, ესეც ჭეშმარიტებაა.
დავით ადამიას მიერ მიცემული ჩვენების თანახმად,"გამომძიებელმა მალხაზ აბულაძემ დაიწყო მევლუდ სვანიძის პირადი ჩხრეკა. გამომძიებელმა მათი თანდასწრებით მ.სვანიძეს ჯინსის შარვლის უკანა მარჯვენა ჯიბიდან ამოუღო პირადობის მოწმობა და მართვის მოწმობა, შარვლის წინა მარცხენა ჯიბიდან კი ამოუღო 50 ლარიანი ბანკნოტი და ე.წ. "სკოჩში" შეხვეული ნივთიერება. (მოგვიანებით, ამ ნივთიერებას "ჰეროინი" ეწოდა სახელად. ავტ)"
თამარ ბოჭორიშვილს კარგად ახსოვს, რომ პოლიციელმა ამოიღო მხოლოდ 50 ლარი და ყველას დაანახა. არანაირი "სკოჩში" შეხვეული ნივთიერება ადგილზე ჩხრეკისას არ ამოუღიათ.
პროკურორი დეტალურად დაინტერესდა ამოღებული 50 ლარიანი კუპიურით და არაერთგზის ჰკითხა ქალბატონ თამარს, იცოდა თუ არა საერთოდ როგორი იყო 50 ლარიანი. ასევე არაერთგზის აუხსნა ქალბატონმა თამარმა, რომ ამის შესახებ მათ აცნობა პოლიციელმა, მაინც რომ ვერ გააგებინა, მოკლედ მოუჭრა, - მე, ბებია ვიცნობ ოხრახუშს და ცერეცოს, მითხრა პოლიციელმა, მაჩვენა და არ უნდა დამეჯერებინა?
ეს ერთადერთი ღიმილიანი ეპიზოდი იყო ამ სასამართლო პროცესზე...
მაგრამ, არც მთლად ასეა საქმე. თამარ ბოჭორიშვილს პოლიციის ყველაფერი არ სჯერა, რადგან ცხადად ახსოვს, მანქანის გასაჩხრეკად შესულმა პოლიციელებმა, პირველად, როდესაც მანქანა ნაწილებად დაშალეს, ვერაფერი აღმოაჩინეს. თავიდან შებრუნდნენ ავტოსადგომში და ქალბატონმა თამარმა საკუთარი თვალით დაინახა, როგორ დააგდეს რაღაც `სკოჩში~ გახვეული. ამის გამო უსაყვედურა კიდეც მათ, აქაურობა სუფთა იყო, არაფერი ეგდო და ეს საიდან გაჩნდაო.
გამოძიების მასალების მიხედვით კი: MERCEDES BENZ C180ავტომანქანის ძრავის სახურავის, ე.წ. "კაპოტი"-ს ახსნისას აღმოჩნდა, რომ ძრავსა და მის დამცავ ფარს შორის იყო რაღაც მოთავსებული, რის გამოც მოხსნილი იქნა ძრავის დამცავი ფარი, რომელიც დამაგრებული იყო ჭანჭიკებით. მოხსნის შედეგად, ძრავსა და მის დამცავ ფარს შორის აღმოჩნდა ე.წ. "სკოჩში" შეფუთული ნივთიერება.
მოგვიანებით, ამ ნივთიერებას `კოკაინი~ ეწოდა სახელად.
მოგვიანებით ისიც აღმოჩნდა, რომ ამ კლასისა და მოდელის ავტომანქანებს, ძრავის ქვემოთ დამცავი ფარი საერთოდ არ გააჩნია.
მოგვიანებით, კიდევ ბევრი რამ აღმოჩნდება, როგორც ჩანს...
ეს მოგვიანებით კი შეიძლება სულ მალე იყოს... დღეს კიდევ ერთხელ შეიკრიბება იგივე კოლეგია, იმავე საქმეზე...

    პ.ს. საქმეზე ნივთმტკიცებად ცნობილი მევლუდ სვანიძის 50 ლარი კუდ-ში ინახება და საქმეზე საბოლოო გადაწყვეტილების მიღების შემდეგ, მის კანონიერ მესაკუთრეს დაუბრუნდება. მილიონ შვიდასიათასი ევრო ნივთმტკიცება არ იყო? თუ საქმეზე საბოლოო გადაწყვეტილება უკვე მიღებულია?! ასე გამოდის, რადგან პრეზიდენტის პრეს-სპიკერმა, მანანა მანჯგალაძემ ამ თანხის გახარჯვის შესახებ უკვე ოფიციალურად განაცხადა.

ექსკლუზიურად უკანონო პატიმრისგან... პატივისცემით, ირაკლი კერესელიძე

ნოტარიულად დამოწმებული სქემა, რომლითაც პატიმრებს სტრასბურგიდან საჩივრის გამოტანას აიძულებენ.

თამარ ლეფსვერიძე


ირაკლი კერესელიძე,"თავისუფალი გაზეთისთვის" გამოგზავნილ წერილში, რომელიც სრულდება სიტყვებით _ "ექსკლუზიურად უკანონო პატიმრისგან", წერს: 2010 წლის 29 სექტემბერს, მე დავასრულე საქართველოს უზენაესი სასამართლოს სისხლის სამართლის საქმეთა პალატის მიერ საბოლოოდ დადგენილი სასჯელის კალენდარული მოხდა და მიუხედავად იმ ფაქტისა, რომ აღნიშნული სასამართლოს გადაწყვეტილება საბოლოო გახლდათ და მისი გამოტანის შემდგომ, ჩემს მიმართ ახალი ბრალდების წაყენების ფაქტს (თუნდაც ფორმალურად) ადგილი არ ჰქონია, მე მაინც არ ვიქენი გათავისუფლებული პატიმრობიდან. 30 სექტემბერს კი, ბადრაგირებული ვიქენი საქალაქო სასამართლოში, ჩემთვის სასჯელის ვადის გადავადების თაობაზე, შუამდგომლობის განხილვის მიზნით. ის ფაქტები, რაც აღნიშნულ დღეს ქ. თბილისის საქალაქო სასამართლოს შენობაში მოხდა, ორგანიზებული იქნა მმართველი რეჟიმის მიერ და მიზნად ისახავდა, ჩემში შიში, დაუცველობის სინდრომი გამოეწვია და ის შედეგი მიეღოთ, რასაც ელოდნენ.
რადგან ჩემი საჯარო განცხადება იმ დღისით მომხდართან მიმართებაში უკვე მიეწოდა მასმედიას და მასში თანმიმდევრულადაა აღწერილი 30 სექტემბრის მოვლენები, მე აქ მხოლოდ იმას დავძენ, რომ იძულება, ხელი მომეწერა ნოტარიულად დამოწმებული დოკუმენტისთვის, რომლითაც მე სტრასბურგიდან ჩემს განაცხადს გამოვიტანდი და იმას დავადასტურებდი, რომ ჩემს მიმართ წაყენებულ ყველა ბრალდებაში, თავს დამნაშავედ ვცნობდი, რომლის შემდეგაც მე გადამივადებდნენ სასჯელს და შევძლებდი ჩემი ოჯახის ერთადერთი წევრის,73 წლის მძიმე ჯანმრთელობის მდგომარეობის მქონე დედის მონახულებას...
ანუ, თუ მმართველი რეჟიმის მიმართ არ ვიქნებოდი მორჩილი, მოხდებოდა პატიმრობაში ჩემი იმდენი ხნით დატოვება, რამდენიც მოესურვებოდათ. ის ფაქტი კი, რომ ჩემზე ზეწოლას სახელმწიფო სამსახურში მყოფი ოფიციალური პირები ახორციელებდნენ, მიმართული იყო ჩემში პატიმრობიდან გათავისუფლების სურვილის ისეთ დონეზე კულტივირებისაკენ, რომ ჩემთვის, ფაქტობრივად, სულერთი გამხდარიყო, თუ რის, ან რა ფასად მოვიპოვებდი თავისუფლებას..."
ეს არის კიდევ ერთი ფაქტი (იმ უამრავიდან), როდესაც სტრასბურგიდან საქმის გამოტანას აიძულებენ პატიმრებს.
გადავწყვიტეთ, დეტალურად მაგაწოდოთ ირაკლი კერესელიძის საქმისა და სასამართლოს ბუნდოვანება-უზუსტობის დეტალები. ვფიქრობთ, ზედმეტი თავის მტვრევის გარეშე მიხვდებით, რამდენი ადამიანის ინტერესი დევს იმაში, რომ ეს საქმე დაყვავებით, ცდუნებით, ნებით თუ იძულებით, მაგრამ როგორმე, სტრასბურგიდან გამოთხოვილი იქნას.

22 აგვისტოს, გარდაბნის პოლიციამ, ლოჭინის ხეობაში ორი ადამიანის დანაწევრებული გვამი აღმოაჩინა. სხეულის დანარჩენ ნაწილებს, რამდენიმე დღის შემდეგ, წმინდა ბარბარეს სასაფლაოს ტერიტორიაზე მიაგნეს.
პოლიციამ დააკავა საქართველოს რესპუბლიკის მინისტრთა კაბინეტის აპარატის უფროსის თანაშემწე, 20 წლის ირაკლი კერესელიძე. გამოძიებამ განაცხადა, რომ კერესელიძემ დანაშაული აღიარა, მაგრამ ჩვენებები აბსურდული და ურთიერთგამომრიცხავი იყო.
დაკითხვების პერიოდში, კერესელიძის ბინაში ორჯერ ჩატარდა ჩხრეკა. პოლიციამ იატაკიც აყარა, მაგრამ ბინაში არანაირი სამხილი არ აღმოჩნდა.
ორჯერ პირწმინდად გაჩხრეკილ ბინაში, გამოძიებამ კიდევ ერთი ჩხრეკა დანიშნა და ამოიღო სისხლიანი ხერხი, რითაც, გამოძიების ვერსიით, კერესელიძემ გვამები დაანაწევრა...
უზენაესმა სასამართლომ, ირაკლი კერესელიძეს, მსჯავრი დასდო ორი ბიზნესმენის მკვლელობისთვის, რომლებიც, განაჩენის მიხედვით, ხელისუფლების წარმომადგენლებთან დაახლოვების გზით, საკუთარი წარმოების სახელმწიფო სესხით დაკრედიტებას ცდილობდნენ. კერესელიძეს სასჯელის უმაღლესი ზომა _ დახვრეტა მიუსაჯეს.
კერესელიძესთან ერთად, დანაშაულის დაფარვისთვის, გაასამართლეს მისი დედა, ელენე ჩიკვაიძე. Mმას, დანაშაულის დაფარვისთვის, მუხლით გათვალისწინებული სასჯელის მაქსიმალური ზომა, ხუთი წლით თავისუფლების აღკვეთა მიუსაჯეს.
პატიმრობის პირველ წლებში, დედა-შვილი, სასამართლო გადაწყვეტილების გასაჩივრებას ვერ ახერხებდა. მიდიოდა თუ არა მათი წერილები ადრესატამდე, დღემდე არ იციან. უზენაესი სასამართლოს პირველი ინსტანციით მიღებული სასიკვდილო განაჩენი ისე შევიდა ძალაში, რომ არ გასაჩივრებულა.
2001 წელს, ირაკლი კერესელიძემ, სკანდალური განცხადებებით სცადა ყურადღების მიქცევა. გაზეთმა ალიამ და გადაცემა `60 წუთმა” ეს განცხადებები გაახმოვანეს. კერესელიძე, მკვლელობას სპეცსამსახურებს, მაღალი თანამდებობის პირებსა და მისტიკურ რიტუალებს უკავშირებდა. ამას, საზოგადოების მწვავე რეაქცია და სასამართლო პროცესები მოჰყვა. შედეგად, მედიამ ფინანსური სანქციები მიიღო, კერესელიძეს კი კიდევ ერთი ბრალდება - გაქცევის მცდელობა წაუყენეს.
კერესელიძემ, დანაშაულები არ აღიარა. მან, სიკვდილმისჯილთა საკანში, ერთი წელი და ხუთი თვე, განაჩენის აღსრულების მოლოდინში გაატარა. მთლიანად თავისუფლების აღკვეთის ადგილებში კი 14 წელი დაჰყო.
ოთხმოცდაათიანი წლების მეორე ნახევარში, საქართველოს ხელისუფლებამ, ევროსაბჭოში გაწევრიანების წინ, სასიკვდილო განაჩენების აღსრულებაზე, ჯერ მორატორიუმი გამოაცხადა, შემდეგ კი სასჯელის ეს ზომა საერთოდ გააუქმა.
1997 წელს, დახვრეტამისჯილი პატიმრები, საქართველოს პრეზიდენტის ბრძანებულებით შეიწყალეს და სასჯელი 20 წლიანი პატიმრობით შეეცვალათ. კერესელიძე, სიკვდილმისჯილთა საკნიდან გამოიყვანეს და 2015 წლის 24 აგვისტოს, თავისუფლებაც უნდა მიეღო.

მართლმსაჯულების არითმეტიკით 2002+13 =2016

2006 წელს, კერესელიძე გაქცევის მცდელობისთვის გაასამართლეს. გაქცევის მცდელობის და მკვლელობის სასჯელების ნაწილობრივი შეკრების პრინციპით, საქალაქო სასამართლომ, მას სასჯელად 13 წელი და 6 თვე დაუდგინა. მოსამართლემ განაჩენში ჩაწერა, რომ სასჯელის ათვლა უნდა დაწყებულიყო 2002 წლის 29 მარტიდან და სასჯელის მოხდის დასასრულად უნდა განსაზღვრულიყო 2016 წლის 29 სექტემბერი.
ეს გადაწყვეტილება მოსამართლე დალი მეტრეველმა გამოიტანა, რომელიც სააკაშვილის ხელისუფლებაში მოსვლისთანავე, ჯერ გაგრის მოსამართლედ დაინიშნა, ხოლო 2006 წელს, პრეზიდენტმა თბილისის საქალაქო სასამართლოში დააწინაურა.
დაწინაურებულმა მოსამართლემ დაუშვა აშკარა არითმეტიკული შეცდომა – ორიათას ორს მიუმატა ცამეტი და მიიღო ორიათას თექვსმეტი. შესაბამისად, განაჩენში 2015-ის ნაცვლად, 2016 წელი ჩაწერა.
თუმცა, მოსამართლემ არითმეტიკული შეცდომა ერთი თვის შემდეგ თვითონვე გამოასწორა და გამოცა დადგენილება განაჩენში უზუსტობის აღმოფხვრის თაობაზე. ამჯერად, მან 2002-ს უშეცდომოდ მიუმატა ცამეტნახევარი და სასჯელის დასრულების ვადად, დაადგინა 2015 წლის 29 სექტემბერი.
მოსამართლემ დაუშვა ლოგიკური შეცდომაც: სასჯელის ნაწილობრივი შეკრების დროს, გამოიყენა ორი ციფრი. ერთი მხრივ, 4 წელი და 6 თვე, რაც კერესელიძეს შეუფარდა გაქცევის მცდელობისთვის და მეორე მხრივ, 9 წელი რაც ოცწლიანი სასჯელის მოუხდელ ნაწილად იგულისხმა.
2006 წელს, კერესელიძეს უკვე მოხდილი ჰქონდა 11 წელი და განაჩენის გამოტანის დროს, მას მართლაც 9 წელი ჰქონდა დარჩენილი, რასაც მოსამართლემ დაუმატა გაქცევის მცდელობისთვის შეფარდებული ოთხწელიწადნახევარი და ჯამში, მოსახდელი სასჯელის სახით, ცამეტი წელი და ექვსი თვე დაადგინა. თუმცა, განაჩენში არ მიუთითა, მოუხდელ ნაწილს მეორე განაჩენით დადგენილი სასჯელის რა ნაწილი მიუმატა, ვინაიდან თუკი საბოლოო ზომად 13 წელი და 6 თვე დაადგინა, რაც 9 ისა და 4,6 სრულ ჯამს წარმოადგენს, მაშინ ვიღებთ იმას, რომ პირველი განაჩენით დადგენილი სასჯელის მოუხდელი ნაწილი და ახლად დანიშნული, არა ნაწილობრივ, არამედ სრულად შეუკრებია,
განაჩენში, ბუნდოვანი იყო სწორედ ამ სასჯელის ათვლის თარიღი. სასჯელის დაწყების თარიღად, მოსამართლემ 2002 წელი მიუთითა. ამ დროისთვის კი, კერესელიძეს მოსახდელი ჰქონდა არა ცხრა, არამედ 13 წელი. 2002 წლიდან ათვლის შემთხვევაში, ჯამური სასჯელი ჩვიდმეტწელიწად ნახევარი იქნებოდა და კერესელიძეს, სასჯელის ვადა 2019 წლის 29 სექტემბერს გაუვიდოდა და არა 2015 წელს.
მანანა კობახიძე: იმის მიუხედავად, რომ ამ განაჩენში დაშვებული იყო როგორც არითმეტიკული, ასევე ლოგიკური შეცდომები, განაჩენით ცალსახად იყო განსაზღვრული სასჯელის ზომა, მისი დასაწყისი და მისი დასასრული. რეალურად, არსებულ დარღვევებთან დაკავშირებით, ცვლილების შეტანა მსჯავრდებულის საუარესოდ, შესაძლებელი იყო მხოლოდ პროკურორის მხრიდან ამ დარღვევების გასაჩივრების შემთხვევაში. და რადგან ეს საკითხები პროკურატურას სადავოდ არ გაუხდია, ცვლილების შეტანა ამ განაჩენში, დაუშვებელი იყო.
თუმცა, არც ისაა გამორიცხული, რომ მოსამართლეს სასჯელის დაანგარიშებისას, საკუთარი მოტივაცია ჰქონოდა და იქნებ ამაზე მიუთითებს ის გარემოებაც, რომ პრეზიდენტის რჩეული მოსამართლის ალოგიკურ მსჯელობას, სამართლებრივი რეაგირება არ მოჰყოლია. 2015 წლის 29 სექტემბერი კი, როგორც კერესელიძის სასჯელის დასრულების თარიღი, კანონიერ ძალაში შევიდა.

სასამართლო დავების ისტორია
განაჩენი უნდა იყოს მკაფიო და დასაბუთებული.
ევროკონვენციის მეექვსე მუხლი

ირაკლი კერესელიძემ, უზენაეს სასამართლოს მიმართა და პრეზიდენტის შეწყალება იმ მოტივით გაასაჩივრა, რომ ბრძანებულების გამოცემის დროს, სისხლის სამართლის კოდექსი, ოცწლიან სასჯელს არ ითვალისწინებდა. სიკვდილით დასჯის შემდეგ, მაქსიმალური სასჯელი 15 წელი იყო.
საქართველოს უზენაესმა სასამართლომ, დააკმაყოფილა კერესელიძის საჩივარი, ჩამოაკლო მას მკვლელობისთვის მისჯილი 20 წლიდან 5 წელი და ამ დანაშაულისთვის სასჯელის ზომად, 15 წლით თავისუფლების აღკვეთა განუსაზღვრა.
ეს განჩინება გამოიტანა უზენაესი სასამართლოს სამეულმა იური ტყეშელაშვილმა, ზაზა მეიშვილმა და დავით სულაქველიძემ. უზენაესი სასამართლოს სამი მოსამართლის მიერ გამოტანილი გადაწყვეტილება, მანანა კობახიძის თქმით, ხარვეზიანი და ბუნდოვანი იყო.
მანანა კობახიძე: სასამართლო ვალდებული იყო, დაედგინა არა მხოლოდ მოსახდელი სასჯელის ზომა, არამედ ზუსტად მიეთითებინა სასჯელის მოხდის დასაწყისი და დასასრული, რათა მსჯავრდებულისთვის ცნობილი ყოფილიყო, როდის დაასრულებდა სასჯელის მოხდას. რადგან 2006 წლის საბოლოო განაჩენის მიხედვით, იგი უნდა გათავისუფლებულიყო 2015 წელს და უზენაესი სასამართლოს მიერ ხუთი წლით სასჯელის ვადის შემცირება, პირველი ინსტანციის მიერ მიღებულ განაჩენში, ავტომატურად არ აისახებოდა.~
კერესელიძემ, უზენაეს სასამართლოს საჩივრით მიმართა. მას სურდა, რომ მკვლელობისთვის მისჯილი სასჯელის 5 წლით შემცირება ასახულიყო იმ განაჩენზე, რომლის მიხედვითაც, სასჯელის ვადა 2015 წლის 29 სექტემბერს ეწურებოდა და სასამართლოს ერთხელ და სამუდამოდ დაედგინა სასჯელის ამოწურვის ვადა.
სასამართლომ გამოცა განჩინება ბუნდოვანების აღმოფხვრის შესახებ: "პალატა აღნიშნავს, რომ მსჯავრდებულის საჩივარი საფუძვლიანია და უზენაესი სასამართლოს 2007 წლის 20 აპრილის განჩინებაში, ი. კერესელიძის მიმართ დაშვებულია ბუნდოვანება უზუსტობა. კერძოდ, არ არის დაზუსტებული მსჯავრდებულისთვის საბოლოოდ მოსახდელი სასჯელი და მისი ათვლის თარიღი, რაც უნდა გასწორდეს.”
შესაბამისად, სასამართლომ, კერესელიძის ცამეტწელიწად ნახევრიან სასჯელს 5 წელი გამოაკლო, საბოლოოდ განუსაზღვრა სასჯელი 8 წლითა და 6 თვით და ათვლის თარიღად, 2002 წლის 29 მარტი დაადგინა. რის შედეგადაც, სასჯელის დასრულების ვადამ 2015 წლის 29 სექტემბრიდან, 2010 წლის 29 სექტემბერზე გადმოინაცვლა.

კიდევ ერთი საჩივარი

მკვლელობის ნაწილში, სასჯელის ოდენობაზე საჩივრის დაკმაყოფილების შემდეგ, კერესელიძემ სასჯელი გაქცევის მცდელობის ნაწილშიც გაასაჩივრა.
გაქცევის საქმე, თავის დროზე, გლდანი-ნაძალადევის რაიონულმა სასამართლომ განიხილა და კერესელიძეს 3 წლით თავისუფლების აღკვეთა მიესაჯა. თუმცა, საქმე გამოძიებაში დაბრუნდა, 2006 წელს, საქალაქო სასამართლოში მოსამართლე დალი მეტრეველმა, საქმე ხელმეორედ განიხილა და როგორც უკვე აღვნიშნეთ, კერესელიძეს ოთხწელიწად ნახევარი მიუსაჯა.
სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსის მიხედვით, სასამართლოს უფლება არ აქვს, დანიშნოს უფრო მკაცრი სასჯელი, თუ საქმის გადასინჯვა ხდება მსჯავრდებულის საჩივრის საფუძველზე და საჩივარი არ შეუტანია პროკურორს, დაზარალებულს ან ბრალდების მხარის წარმომადგენელ პროცესის სხვა მონაწილეს.
გაქცევის მცდელობის საქმე, ძიებაში სწორედ მსჯავრდებულის ანუ კერესელიძის საჩივრის საფუძველზე დაბრუნდა და მოსამართლე მეტრეველის მიერ სასჯელის წელიწადნახევრით დამძიმება, აშკარა უკანონობა იყო.
კერესელიძე, განაჩენს სწორედ ამ მოტივით ასაჩივრებდა და ეს მოთხოვნა რომ სრულიად კანონიერი იყო, უზენაესი სასამართლოს განჩინებამ დაადასტურა. კერესელიძეს, ოთხწელიწადნახევრიდან, წელიწადნახევარი ჩამოაკლეს.
ამ განჩინების შემდეგ, კერესელიძეს არითმეტიკულად, ლოგიკურად და სამართლებრივად, 7 წლიანი საპატიმრო ვადა 2002 წლიდან ათვლის პირობით, 2009 წლის 29 მარტს უნდა გასვლოდა.
მაგრამ, კერესელიძე ისევ ციხეშია და მისი სასჯელის ათვლისა და გასვლის ვადა, ჯერ კიდევ დაუდგენელია.
მაშინ, როდესაც უზენაესი სასამართლო იხილავდა კერესელიძის საჩივარს და სისხლის სამართლის საქმეც ფიზიკურად უზენაეს სასამართლოში ინახებოდა, სააპელაციო სასამართლომ, საკუთარი ინიციატივით წამოიწყო წარმოება.
მანანა კობახიძე;" სამი მოსამართლე, მაია თეთრაული, ნაირა გიგიტაშვილი და მაია ივანიძე, 3 აპრილს სხდებიან და მაშინ როცა, საქმე ფიზიკურად ხელთ არ აქვთ, რადგან საქმე სასამართლოს შენობაშიც კი არ იყო, ოთხი თვის წინათ გამოტანილ განაჩენში, შეაქვთ ფორმალურად დაზუსტება, მაგრამ სინამდვილეში, არსებითად ცვლიან განაჩენს. მოსამართლეებმა, კერესელიძის სასჯელის ვადის ათვლის თარიღი, 2002 წლიდან გადმოიტანეს 2006 წელში. მართალია, საპროცესო კანონმდებლობა ითვალისწინებს განაჩენში უზუსტობის აღმოფხვრის პროცედურას, მაგრამ უპირველესად, ეს უნდა ხდებოდეს საქმის მასალებზე დაყრდნობით და არ უნდა ცვლიდეს განაჩენის არსს და მით უმეტეს, სასჯელის ზომას."
ამ ეგრეთ წოდებული უზუსტობის აღმოფხვრით, მოსამართლეებმა: თეთრაულმა, გიგიტაშვილმა და ივანიძემ, საქმის მასალებისა და საპროცესო კანონმდებლობის გვერდის ავლით, კერესელიძეს სასჯელი ოთხი წლით მოუმატეს. და მისი გათავისუფლების თარიღმა, 2009 წლის 29 მარტიდან გადაიწია 2013 წლის 12 აპრილამდე.
მანანა კობახიძე: "იმის გარდა, რომ სააპელაციო სასამართლომ ოთხი წლით სრულიად უკანონოდ დაუმძიმა სასჯელი კერესელიძეს, ამ განჩინებით, განახორციელა კიდევ ერთი უხეში დარღვევა. მან სამართლებრივად და ფაქტობრივად, შეცვალა უზენაესი სასამართლოს მიერ ერთი წლით ადრე დადგენილი, კანონიერ ძალაში შესული გადაწყვეტილება. სადაც წერია, რომ განჩინება საბოლოოა და არ საჩივრდება და რომ კერესელიძეს სასჯელის მოხდა, 2002 წლიდან უნდა დაწყებოდა".
სააპელაციო სასამართლოს გადაწყვეტილება, რომ მართლაც უკანონო იყო, უზენაესი სასამართლოს სამმა მოსამართლემ; მაია ოშხარელმა, პაატა სილაგაძემ და ლევან მურუსიძემ, საკუთარი ხელმოწერით დაადასტურა განჩინებაში, სადაც აშკარა პრეტენზია გამოხატეს სააპელაციო სასამართლოს მისამართით: "სააპელაციო სასამართლომ, კერესელიძის მიმართ, სასჯელის საბოლოო ვადის განსაზღვრისას, არ გაითვალისწინა უზენაესი სასამართლოს განჩინება _ ირაკლი კერესელიძეს საბოლოოდ განესაზღვროს თავისუფლების აღკვეთა 8 წლითა და ექვსი თვით, რომლის მოხდა დაეწყოს 2002 წლის 29 მარტიდან."

უზენაესის ბუნდოვანებანი და უზუსტობანი...

მსჯავრდებული ირაკლი კერესელიძე, რომელიც 1995-96 წლებში უნდა დაეხვრიტათ და 2009 წელს უნდა გაეთავისუფლებინათ, რომლის სასჯელის ვადების არასწორი ათვლის გამო, სააპელაციო სასამართლოს მოსამართლეებს უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეებმა ღია შენიშვნით მიმართეს, ისევ სასჯელის ბუნდოვანების აღმოფხვრის საჩივრებს ამუშავებს, რადგან უზენაესი სასამართლოს შავმანტიანმა მოსამართლეებმა, რომლებმაც ფაქტობრივად, დააკანონეს კერესელიძის 2009 წლის 29 მარტს გათავისუფლების თარიღი, იმავე განჩინებაში, რომელშიც ეს თარიღი კანონიერად აღიარეს, ჩაწერეს, რომ კერესელიძეს 7 წლიანი სასჯელის ათვლა არა 2002 წელს, არამედ 2006 წლიდან უნდა დაწყებოდა.
ეს გადაწყვეტილება, შავმანტიანმა მოსამართლეებმა, 2009 წლის 7 აპრილს მიიღეს, მაშინ როცა კერესელიძე, ფაქტობრივად, 8 დღის უკანონო პატიმარი იყო.

პ.ს ზემოთჩამოთვლილი ფაქტების საფუძველზე, 2009 წელს, სტუდია "რეპორტიორის" მიერ, მომზადდა ფილმი სახელწოდებით "თემიდას ბუნდოვანება"

"ლენტი მინისტრმა (ვანო მერაბიშვილმა) გაჭრა... "

ანუ
გაუმჭვირვალე ფული პოლიციის გამჭვირვალე შენობებისთვის



კახეთის რეგიონში, პოლიციის სამმართველოების 5 ახალი შენობა, ზარ-ზეიმით, პირადად შინაგან საქმეთა მინისტრმა, ვანო მერაბიშვილმა გახსნა.
მიუხედავად იმისა, რომ პოლიციის დაფინანსება ადგილობრივი ბიუჯეტიდან აკრძალულია, თანამედროვე სტანდარტების გამჭვირვალე შენობების მშენებლობა, მუნიციპალური ბიუჯეტებიდან, საკმაოდ სოლიდური თანხით დაფინანსდა.
საერთო ჯამში, ადგილობრივი ბიუჯეტებიდან გამოყოფილი თანხა, 300 000 ლარზე მეტია.
შუშის გამჭვირვალე შენობები თელავის რაიონის სოფელ ნაფარეულში; დედოფლისწყაროს რაიონის სოფელ არხილოსკალოში; საგარეჯოს რაიონის სოფელ იორმუღანლოში; გურჯაანის რაიონის სოფელ კაჭრეთსა და სიღნაღის რაიონის დაბა წნორში გაიხსნა.

"თავისუფალი გაზეთის" ექსკლუზიური ინფორმაციით, დედოფლისწყაროს ბიუჯეტიდან, არხილოსკალოს განყოფილების მშენებლობის სამუშაოები, 67 ათასი ლარით დაფინანსდა. ამის შესახებ გადაწყვეტილება, მუნიციპალიტეტის საკრებულომ მიიღო.
Mმედია-საშუალებების წარმომადგენლების გაოცება იმ ფაქტმა გამოიწვია, რომ ყველაფრის მიუხედავად, შს სამინისტროში საეჭვოდ ირწმუნებიან, თითქოს აღნიშნული პროექტის დასაფინანსებლად, 30 განყოფილების მშენებლობაზე, 2 500 000 ლარი ცენტრალური ბიუჯეტიდან გამოიყო. დედოფლისწყაროს გამგეობის მიერ გამოცემული ოფიციალური ბრძანებებით, სულ სხვა ციფრი ირკვევა. გამგეობის პრეს-სამსახური რატომღაც შეცვლილ მონაცემებს ავრცელებს და პოლიციის დაფინანსების შესახებ, შემცირებულ თანხას აქვეყნებს.
დედოფლისწყაროს მუნიციპალიტეტის საკრებულოს ბოლო სხდომაზე, ქედების ზონის პოლიციის განყოფილებისთვის თანამედროვე სტანდარტების შუშის გამჭვირვალე შენობის ასაგებად, ადგილობრივი ბიუჯეტიდან 67 000 ლარის გამოყოფას, მხარი უკლებლივ ყველა დეპუტატმა დაუჭირა.
ექსპერტების განცხადებით, „ადგილობრივი თვითმმართველობის შესახებ“ ორგანული კანონისა და „ადგილობრივი თვითმმართველი ერთეული ბიუჯეტის შესახებ“ საქართველოს კანონით, ადგილობრივი თვითმმართველობის უფლებამოსილებებს არ განეკუთვნება ისეთი დაწესებულებების დაფინანსება, რომელიც კანონით, ცენტრალური ბიუჯეტიდან ფინანსდება. პოლიციის რაიონული სამმართველოები კი, ცენტრალური ბიუჯეტიდან ფინანსდებიან.
ყველაფრის მიუხედავად, დედოფლისწყაროს საკრებულოში, ამ ნაბიჯს საზღვრისპირა სოფლების სპეციფიურობით ხსნიან და მიაჩნიათ, რომ ამ ნაბიჯით, კანონი არ დარღვეულა. დედოფლისწყაროს მუნიციპალიტეტის საკრებულოს თავმჯდომარე, ლევან ბაღაშვილი გადაწყვეტილებაში კანონდარღვევას ვერ ხედავს.

ლევან ბაღაშვილი (დედოფლისწყაროს საკრებულოს თავმჯდომარე): ,,2009 წლის 27 მარტს, ადგილობრივი თვითმმართველობის კანონში შესულია ცვლილება, რომელიც შესაძლოა, ბევრმა ჯერ კიდევ არ იცოდეს... ცვლილებების მიხედვით, საკრებულოს ნება ეძლევა, 2011 წლის 1 იანვრამდე, განსაკუთრებულ შემთხვევებში, ამგვარი სტრუქტურების დაფინანსების თაობაზე გადაწყვეტილება თავად მიიღოს... ასე რომ, ეს კანონი, იანვრამდე ჯერ კიდევ ძალაშია და სწორედ მასზე დაყრდნობით ვიმოქმედეთ, როცა საზღვრისპირა სოფლებში, პოლიციის განყოფილების გამჭვირვალე შენობის ასაგებად თანხა გამოვყავით... საკრებულოს და პირადად ჩემი პოზიცია არის ის, რომ ეს საზღვრისპირა სოფლები სპეციფიურობით გამოირჩევა, განსაკუთრებულ მიდგომას საჭიროებს და ჩვენი მხრიდან გამოვხატეთ მზადყოფნა, რომ იქ თანამედროვე ტიპის განყოფილება აშენდეს, რაც დანაშაულის რიცხვს მკვეთრად შეამცირებს და დადებით შედეგებს მოგვცემს... ეს იყო ჩვენი მიზანი, რომელსაც საკრებულოს წევრებიც დაეთანხმნენ. ამ გადაწყვეტილებაში, არამართებულს ვერაფერს ვხედავთ და როგორც ჩანს, არც კანონი დაგვირღვევია...~-აცხადებს ბაღაშვილი.
ადგილობრივი ბიუჯეტიდან საკმაოდ სოლიდური თანხით დაფინანსდა ქედების ზონის განყოფილებისთვის ავტომობილის შესყიდვაც. ამჯერად, გამგეობამ, პოლიციის სამმართველოს, მანქანის შესაძენად 21 570 ლარი ჩაურიცხა
დედოფლისწყაროს მუნიციპალიტეტის გამგებლის, ნიკოლოზ შანშიაშვილის 2010 წლის 13 აგვისტოს #378-ე ბრძანების საფუძველზე, ფიზიკურ პირს, დავით გელაშვილს საზოგადოებრივი წესრიგისა და უსაფრთხოების უზრუნველსაყოფად, დედოფლისწყაროს ბიუჯეტიდან 21 570 ლარი შსს-სთვის 1 ერთეული მერსედეს-ბენც შ-500 საქონლის შესყიდვისთვის ჩაერიცხა.
დედოფლისწყაროში, ადგილობრივი ბიუჯეტიდან პოლიციის განყოფილების მოწყობისთვის ზრუნვა, ამით არ დასრულებულა `თავისუფალი გაზეთის~ კახეთის ბიურომ გამგებლის კიდევ ერთი ბრძანება მოიპოვა, რის მიხედვითაც, პოლიციის განყოფილებას 17 ათას ლარზე მეტი ჩაერიცხა.
კერძოდ, დედოფლისწყაროს მუნიციპალიტეტის გამგებლის, ნიკოლოზ შანშიაშვილის 2010 წლის 6 სექტემბრის # 498-ე ბრძანების საფუძველზე, შპს „ტექნოთერმსს“ საზოგადოებრივი წესრიგისა და უსაფრთხოებისთვის გათვალისწინებული თანხებიდან, ადგილობრივი ბიუჯეტიდან 17 114 ლარი გამოეყო...
როგორც ცნობილია, სოფელ არხილოსკალოში, პოლიციის განყოფილების ახალი, თანამედროვე სტანდარტების შუშის შენობის მშენებლობაც ადგილობრივი ბიუჯეტიდან ფინანსდება. როგორც გაირკვა, ფინანსების გამოყოფა კვლავ გრძელდება. ექსპერტები და არასამთავრობო ორგანიზაციების წარმომადგენლები კი მიიჩნევენ, რომ ადგილობრივი ბიუჯეტიდან ისეთი სტრუქტურების დაფინანსება, რომლებიც ცენტრალურ ბიუჯეტიდან ფინანსდებიან - კანონდარღვევაა.
საყურადღებოა ერთი მნიშვნელოვანი დეტალი. დედოფლისწყაროს მუნიციპალიტეტის გამგეობის პრეს-სამსახურმა, ადგილობრივი ბიუჯეტიდან პოლიციის დაფინანსების შესახებ გავრცელებულ ცნობებში, თანხა მნიშვნელოვნად შეამცირა.
„არხილოსკალოს ქვეგანყოფილება, რომელიც 14 თანამშრომლით არის დაკომპლექტებული, თანამედროვე სტანდარტების ტიპიურ გამჭვირვალე შენობაში დაიდებს ბინას. დედოფლისწყაროს მუნიციპალიტეტის ხელმძღვანელობამ, ქვეგანყოფილების შენობის ეზოს კეთილმოწყობისთვის, ადგილობრივი ბიუჯეტიდან 42 785 ლარი გამოყო, რომელიც სრულად იქნა ათვისებული“, _ წერს დედოფლისწყაროს გამგეობის საზოგადოებასთან ურთიერთობის სპეციალისტი ანა ბენაშვილი, ადგილობრივ გაზეთ „შირაქში“ ახლახან გამოქვეყნებულ სტატიაში, რომლის სათაურია: „ლენტი მინისტრმა გაჭრა“.
სტატიის კითხვისას, მკითხველს რჩება შთაბეჭდილება, თითქოს ადგილობრივი ბიუჯეტიდან, არხილოსკალოს განყოფილებისთვის, მხოლოდ 42 785 ლარი დაიხარჯა. არადა ჯერ ინტერნეტ-გაზეთ „ქიზიყსა“ და მოგვიანებით რამდენიმე გამოცემაში ზედიზედ დაიბეჭდა ინფორმაციები იმის შესახებ, რომ დედოფლისწყაროს გამგეობამ, პოლიციის ახალ განყოფილებას ჯერ 67 000 ლარი ჩაურიცხა, შემდგომ 22 ათას ლარად ღირებული ავტომობილიც შეუძინა და დამატებით, სხვა ბრძანების მიხედვით, 17 114 ლარიც გამოყო.
გაზეთ „შირაქში“, ანა ბენაშვილის მიერ ახლახან გამოქვეყნებულ სტატიაში კი არაფერია ნათქვამი არც ახალ ავტომობილზე და არც რამდენჯერმე გამოცემულ ბრძანებებზე, რომელშიც საკმაოდ მსხვილი ციფრებია მოცემული.
„თავისუფალი გაზეთი“ ვითარების გარკვევას, პირადად სტატიის ავტორთან შეეცადა. ანა ბენაშვილი, "თავისუფალ გაზეთთან" ამ საკითხის კომენტირებისას, ხაზგასმით ირწმუნება, რომ დედოფლისწყაროს ბიუჯეტიდან მხოლოდ 42 785 ლარი გაიხარჯა.
ანა ბენაშვილი: „ეს ციფრი, მე გამგეობის საფინანსო სამსახურმა მომაწოდა. ანუ, ეს არის თანხა რომელიც უშუალოდ გაიხარჯა, ეზოსა და ინფრასტრუქტურის მოსაწყობად. ჯერჯერობით, არხილოს ქვეგანყოფილებაში, 42 785 ლარი დაიხარჯა...
_ კი მაგრამ, საკრებულოს სხდომას პირადად თქვენც ესწრებოდით, სადაც რამდენჯერმე დაფიქსირდა, რომ არხილოსკალოს ქვეგანყოფილებისთვის, 67 ათასი ლარი გამოიყო. სტატიაში ასევე არსადაა დაფიქსირებული, რომ ამავე განყოფილებისთვის, ახალი ავტომობილის შესაძენად, ადგილობრივმა ბიუჯეტმა 22 ათას ლარამდე გადარიცხა...
-- არ ვიცი... მე ეს მასალა საფინანსო სამსახურზე დაყრდნობით მოვამზადე... ოფიციალურად ასეთი მონაცემები მომაწოდეს“....
ცნობისთვის: გამგეობის მიერ გამოცემულ ოფიციალურ ბრძანებებშიც შავით თეთრზე წერია:
1) თავდაპირველად გამოიყო 67 ათასი ლარი,
2) 13 აგვისტოს # 378-ე ბრძანება - 21 570 ლარი ავტომობილისთვის,
3) 6 სექტემბრის # 498-ე ბრძანება - 17 114 ლარი...

ილია მარტყოფლიშვილი

როდის დაიწყებენ საქართველოში გვამების დონორებად გამოყენებას?

 ტრანპსლანტაცია – სიცოცხლის გადარჩენის თანამედროვე მეთოდი

ტრანსპლანტაცია, იგივე ორგანოთა გადანერგვა, დღესდღეობით სიცოცხლის გადარჩენის ერთ-ერთ ყველაზე მნიშვნელოვან სამედიცინო მეთოდს წარმოადგენს. მსოფლიოში, წელიწადში, ორგანოთა გადანერგვის დაახლოებით 100 ათასი ოპერაცია ტარდება და ამდენივე სიცოცხლის შენარჩუნება ხდება. 1995 წლიდან მოყოლებული, "საქართველოს ტრანსპლანტოლოგთა ასოციაციის" ეგიდით, უკვე 108 ტრანსპლანტაცია გაკეთდა, აქედან 101 შემთხვევა თირკმლის გადანერგვა იყო, ხოლო 7 – ღვიძლის.

ტრანსპლანტაციას, საქართველოში, 2000 წელს მიღებული კანონი არეგულირებს, რომლის მიხედვითაც, ორგანოს ცოცხალი დონორი შეიძლება იყოს პაციენტის მეუღლე ან გენეტიკური ნათესავი. მართალია, კანონი გვამურ დონაციას არ კრძალავს, მაგრამ ჩვენთან ტრანსპლანტაციის ოპერაცია, გარდაცვლილის ორგანოების გამოყენებით, დღემდე არ ჩატარებულა. როგორც სპეციალისტები განმარტავენ, ამ შემთხვევაში, პრობლემა უფრო ქართულ მენტალიტეტშია
საქართველოში, ორგანოთა გადანერგვასთან დაკავშირებულ პრობლემებსა და არსებულ მდგომარეობაზე, უროლოგიის ეროვნული ცენტრის თირკმლის გადანერგვის პროგრამის ხელმძღვანელი, პროფესორი არჩილ ჩხოტუა გვესაუბრება:
_ თირკმლის ტრანსპლანტაციის აუცილებლობა განპირობებულია პაციენტის მძიმე მდგომარეობით, რაც გამოიხატება თირკმლის უკმარისობით, როცა მისი არცერთი თირკმელი ადექვატურად არ ფუნქციონირებს. ამ ორგანოს ძირითადი მისიაა უზრუნველყოს ორგანიზმის გაწმენდა ნივთიერებათა ცვლის მთელი რიგი საბოლოო პროდუქტებისგან. როდესაც თირკმელი ამ მისიას ვეღარ უზრუნველყოფს და მუშაობას წყვეტს, ხდება მისი ფუნქციის ჩანაცვლება, რომელსაც მედიცინაში თირკმელით ჩანაცვლებითი თერაპია ჰქვია. არსებობს ამ პრობლემის დაძლევის ორი ფორმა, დიალიზით თერაპია და თირკმლის ტრანსპლანტაცია, რომელიც დიალიზით მკურნალობის ალტერნატიული მეთოდად განიხილება.
_ აღნიშნეთ, რომ დიალიზით მკურნალობის ალტერნატიული მეთოდია ტრანსპლანტაცია, რამდენად ეფექტურია და აუმჯობესებს თუ არა ადამიანის ცხოვრების ხარისხს?
_გადანერგვის შემდეგ, პაციენტის ცხოვრების ხარისხი რადიკალურად იცვლება უკეთესობისკენ. დიალიზზე მყოფი პაციენტი განიხილება როგორც ინვალიდი და ფიზიკურად მაქსიმალურად შეზღუდულია. ტრანსპლანტაციის შემდეგ, მისი ჯანმრთელობის მდგომარეობის რეაბილიტაცია ხდება. ფაქტობრივად, პარალელურად მიმდინარეობს მისი სოციალური რეაბილიტაციაც. თითოეული ეს მაჩვენებელი ნორმალიზდება. ორგანოს გადანერგვის შემდეგ, ისინი ხდებიან აქტიურები, ზოგიერთი მათგანი სპორტითაც კი ინტერესდება.
_ თუ ენიშნება თირკმელგადანერგილ პაციენტს სპეციფიური პოსტოპერაციული მკურნალობა?
_ოპერაციის შემდეგ, პაციენტს ენიშნება სპეციალური მედიკამენტები იმუნური შეუთავსებლობის დასაძლევად, რათა პაციენტის იმუნურმა სისტემამ, შეტევა არ მიიტანოს და არ გაანადგუროს ახალი ორგანო ანუ მათთვის უცხო ბიოლოგიური ორგანიზმი. მკურნალობის სპეციფიკა იმაში მდგომარეობს, რომ მათ მთელი ცხოვრების განმავლობაში, შესაბამისი მედიკამენტები უნდა მიიღონ. ეს სჭირდება ყველა თირკმელგადანერგილ პაციენტს, გარდა ერთი გამონაკლისისა, _ თუ პაციენტს გადანერგილი აქვს თავისივე იდენტური ტყუპისცალის ორგანო. თუ ისინი გარეგნულად ერთნაირები არიან, მაშინ მათი ორგანიზმი გენეტიკურად იდენტურია და პაციენტის იმუნური სისტემა, მას უცხო ორგანოდ ვერ აღიქვამს. სხვა შემთხვევაში, სჭირდებათ მედიკამენტური მკურნალობა, მუდმივად, ვიდრე ეს ორგანო ფუნქციონირებს.
_ ვინ შეიძლება იყოს დონორი და რამდენი წელი ფუნქციონირებს გადანერგილი თირკმელი?
_საქართველოში, 2000 წელს მიღებული კანონის შესაბამისად, დონორი შეიძლება იყოს როგორც ცოცხალი, ისე გარდაცვლილი ადამიანი. ცოცხალი დონორი შეიძლება იყოს მხოლოდ გენეტიკური ნათესავი ან მეუღლე. გადასანერგად, გარდაცვლილი ორგანოების გამოყენება დასაშვებია, თუმცა დღემდე არცერთი გადანერგვა არ განხორციელებულა. რაც შეეხება გადანერგილი თირკმლის ფუნქციონირების ხანგრძლივობას, ეს დამოკიდებულია თუ რომელი დონორიდან არის აღებული ორგანო. რა თქმა უნდა, ცოცხალი დონორი უკეთესია. ამ შემთხვევაში, ორგანო 20-23 წელი ფუნქციონირებს, ხოლო გვამური, _ რამდენიმე წლით ნაკლები.
გვამი დონორის შემთხვევაში, ოპტიმალურად ითვლება თავის ტვინის სიკვდილით გარდაცვლილის ორგანოების გადანერგვა, რადგან მათში სისხლის მიმოქცევა ჯერ კიდევ შენარჩუნებულია და ჟანგბადი მიეწოდება. ეს კი დადებითად მოქმედებს გადანერგვის შემთხვევაში, ტრანსპლანტანტის ფუნქციონირების ხანგრძლივობაზე.
_ რა შემთხვევაში ფიქსირდება თავის ტვინის სიკვდილი?
_საქართველოში, თავის ტვინის სიკვდილის კრიტერიუმი 2000 წელს შემუშავდა, ხოლო ცნება მის შესახებ, საქართველოს კანონში `ჯანმრთელობის დაცვის შესახებ~ 1997 წლიდან არის ჩადებული. თავის ტვინის სიკვდილი, გულისხმობს მის დადასტურებას ორჯერ, მინიმუმ 12 საათიანი ინტერვალით, _ კლინიკური გასინჯვისა და ინსტრუმენტული გამოკვლევის საფუძველზე. როდესაც ადამიანის თავის ტვინის სიკვდილი დასტურდება, მისი ორგანიზმიც კვდება. ეს შეუქცევადი პროცესია. ის აქტივობები, რომელიც ორგანიზმში მიმდინარეობს, დროებითია.
_ ყველა პაცინეტის ორგანო განიხილება დონორად, თუ მას თავის ტვინის სიკვდილი დაუდგინდა?
_რა თქმა უნდა, არა. მხოლოდ იმ პაციენტების ორგანოები გამოიყენება ტრანსპლანტაციისთვის, რომლებიც რეანიმაციაში გარდაიცვალნენ. აღნიშნული პაციენტები, უკვე გამოკვლეულია და ცნობილია მათი გარდაცვალების მიზეზებიც. აუცილებელია, რომ ეს დასაბუთებული იყოს ანალიზების საფუძველზე, რათა შემგომში, გადანერგილმა ორგანომ პრობლემები არ შეუქმნას პაციენტს. დონოროებად არ განიხილებიან ის პაციენტები, რომლებიც გარდაიცვალნენ გულსისხლძარღვთა სისტემის პათოლოგიებით, _ ინსულტით, ინფარქტით, ონკოლოგიური დაავადებებით, ინფექციური პათოლოგიებით (რადგან, ნებისმიერი ინფექცია მიიჩნევა უკუჩვენებად) და სხვა ქრონიკული დაავადებებით. საბოლოოდ, რჩება ძალიან მცირე კონტიგენტი, რომელსაც განვიხილავთ პოტენციურ დონორად. ავტოავარიისა და დახურული ტრამვების შედეგად და ასევე დასაშვებია, თანდაყოლილი ანომალიების მიზეზით გარდაცვლილთა ორგანოების გამოყენება დონორებად.
_ რამდენად მნიშვნელოვანია საქართველოშიც დაიწყოს ეს პროცესი?
_რა თქმა უნდა, ეს მნიშვნელოვანია. ეს საკითხი, იურიდიულად დარეგულირებულია. პირველ რიგში, უნდა შეიცვალოს საზოგადოების განწყობა. ამისთვის კი აუცილებელია, მათი სწორად ინფორმირება. შესაბამისად, მედიკოსებიც, ფრთხილად უნდა მოვეკიდოთ ამ საკითხს.
_ რას გულისხმობთ საზოგადოების სწორად ინფორმირებაში?
_ამისთვის, საზოგადოება უნდა მოვამზადოთ. ამას უნდა მივაღწიოთ ნელ-ნელა და ფრთხილად. მსგავსი ოპერაციები, განვითარებულ ქვეყნებში, ყოველდღიურად კეთდება, ეს ჩვენთვის იქნება ნოვაცია. უნდა გავიაზროთ, რომ ამ დაავადების მაჩვენებლი კატასტროფულია და ყოველდღიურად იზრდება. დიალიზზე მყოფ პაციენტთა 80 პროცენტს, შესაძლოა ტრანსპლანტაცია გაუკეთდეს, თუმცა დონორების სიმცირის გამო, ამას ვერ ვახერხებთ. სამწუხაროდ, ვერ ვახერხებთ მათი სიცოცხლის გადარჩენას. აი, ეს არის გასააზრებელი...

მადინა მაღრაძე

სიტყვებისათვის, "ნუ შემიგინებთ ღვთისმშობელს", - მიესაჯოთ 4 წელი და 6 თვე

გალობისა და მამაოების შეგონებების ფონზე, ჩურჩულით გამოტანილი განაჩენი...




ადვოკატი, მანანა კობახიძე


მოსამართლე, მილერი ხარებავა


თამარ ლეფსვერიძე

საქალაქო სასამართლოს მოსამართლე, მილერი ხარებავა განაჩენს ჩურჩულით კითხულობდა. მსჯავრდებულები ფეხზე იდგნენ და საკუთარ ვერდიქტს საეკლესიო გალობით ხვდებოდნენ. გალობისა და დარბაზში მსხდომი მამაოების შეგონებების ფონზე, პროკურორები მოსამართლის სათათბირო ოთახიდან გაიპარნენ...
სიტყვებისათვის,"ნუ შემიგინებთ ღვთისმშობელს", _ მიესაჯოთ 4 წელი და 6 თვე, დაახლოებით ასე გამოიყურებოდა იმ 8 ბიჭისთვის გამოტანილი განაჩენი, რომლებმაც პირდაპირ ეთერში, ვინმე დეისაძის `საიდუმლო სირობა~ გააპროტესტეს...

7 მაისს, გადაცემა "ბარიერში", ნინო ჯანგირაშვილმა ორი ურთიერთდაპირისპირებული საზოგადოება მიიწვია. ერთი გახლდათ ე.წ ლიბერალების ფრთა და მეორე _ სახალხო მართლმადიდებლური მოძრაობა. ლიბერალებს წარმოადგენდნენ:… თეო ხატიაშვილი, ბექა მინდიაშვილი, სერგო რატიანი. მეორე მხარეს _ ლევან ჩაჩუა, დავით შალამბერიძე, ჯაბა გურჩიანი, რატი მაისურაძე, შოთა აფხაიძე, ავთანდილ ზუმბაძე, ზვიად ბლიაძე და გიორგი გაბედავა.
4 მაისს ჩატარდა ერეკლე დეისაძის წიგნის, "საიდუმლოსირობის" პრეზენტაცია, რასაც საპროტესტო აქციები მოჰყვა ილია ჭავჭავაძის სახელობის უნივერსიტეტის წინ. ამ წიგნის დამცველები: თეო ხატიაშვილი, ბექა მინდიაშვილი, სერგო რატიანი, ამბობდნენ რომ მათ აქვთ გამოხატვის თავისუფლება და რაც უნდოდათ, იმას იტყოდნენ. მაგრამ გადაცემა "ბარიერში" გამართული დისკუსიის დროს, შეურაცხოფილმა ხატიაშვილმა და მინდიაშვილმა, დარბაზი დატოვეს იმ მოტივით, რომ შეურაცხოფილები დარჩნენ და სალაპარაკო იქ მოწვეულ ოპონენტებთან, არაფერი ჰქონდათ. ღია ეთერში, დარბაზი დატოვეს და გავიდნენ. სტუდიიდან გასულებს, გარეთ დახვდათ ზუმბაძე და დავით შალამბერიძე. ეს ადამიანები, არქივისთვის აგროვებდნენ მასალას და გარეთ გასულებს, ვიდეოკამერით დახვდნენ და დაუსვეს კითხვები. კითხვა იყო ასეთი, _ თქვენ რომელი ბარიდან ხართ და რატომ იცავთ მამათმავლებს? ე.წ ლიბერალებმა პასუხი არ გასცეს, მანქანაში ჩასხდნენ და წავიდნენ. არავითარი ინციდენტი მათ შორის არ მომხდარა.
რატიანის ჩვენების მიხედვით, მათ წინასწარ ჰქონდათ დაგეგმილი სტუდიის დატოვება, _ მათთან სალაპარაკო არაფერი გვქონდა და სტუდია დემონსტრატიულად უნდა დაგვეტოვებინაო.
გარეთ გასულ ლიბერალებს, გადაცემის წამყვანი ნინო ჯანგირაშვილიც გაყვა და როდესაც ზუმბაძე კამერით დაინახა, ძალიან გაღიზიანდა. ისე ძალიან, რომ კამერაზე ხელი აუკრა.

მანანა კობახიძე: სიმართლე გითხრათ, ჩემთვის ცოტა გაუგებარია, ჟურნალისტი კამერის დანახვამ რატომ უნდა გააღიზიანოს, ვინც არ უნდა იყოს ამ კამერით. ნინო ჯანგირაშვილი ჩვენებაშიც ამბობს, რომ ხელი აუკრა ამ კამერას. ჯერ ერთი, როცა გადაცემა მიგყავს, შენობის გარეთ რაც არ უნდა ხდებოდეს, იქ გასვლა და სტუდიის დატოვება, გარკვეულწილად, არის პროვოცირება იმისა, რომ იქ მყოფებიც გარეთ გავიდნენ. რეალურად, ეს ნინომ თქვა კიდეც თავის ჩვენებაში, რომ მისი გარეთ გასვლა იყო შეცდომა. თუ ვინმემ ჩაშალა გადაცემა, პირველ რიგში, მე ჩავშალეო. მიუხედავად იმისა, რომ ზუმბაძის კამერას ხელი დაარტყა ნინომ, მისთვის არანაირი შეურაცხოფა არ მიუყენებიათ. ნინოს გაღიზიანება კი იმას მოჰყვა, რომ მას ჰკითხეს, _ რომელი ორიენტაციის ბრძანდებით, მამათმავლებს ასე რომ იცავთო.
არც ამ კითხვის დასმა იყო დანაშული. თუკი საზოგადოებაში არსებობენ სექსუალური ორიენტაციის უმცირესობები, კითხვასაც აქვს არსებობის უფლება. და გარდა ამისა, ჟურნალისტი, რომელიც საჯარო პირია, მიჩვეული უნდა იყოს ნებისმიერი კითხვის დასმას და არ უნდა ღიზიანდებოდეს.
ნინო ჯანგირაშვილის მიერ დასმული კითხვებიც, გარკვეულწილად, მაპროვოცირებელი იყო და ისე ჩანდა, რომ გარკვეულ მხარდაჭერას გამოხატავდა ლიბერალების მიმართ. წამყვანი, ჩემი აზრით, უნდა იყოს ნეიტრალური და არ უნდა მოახდინოს აზრის დაფიქსირება იმგვარად, რომ ოპონენტებს შორის სიტუაცია დაიძაბოს".ბოლო დროს, საჯარო დისკუსიის თემა გახდა ჩვენს ქვეყანაში ცისფერების აღლუმის მოწყობა, ბევრი მსგავსი კითხვა დაისვა, მაგრამ ამის გამო საბრალდებო სკამზე არავინ დაუსვამთ...
გარდა ამისა, არსებობს გადაცემა "სიმართლის დრო", სადაც იწვევენ მსგავსი ორიენტაციის მქონე ადამიანებს და საჯაროდ უსვამენ კითხვებს. გამოდის, რომ ნანკა კალატოზიშვილი, რომელიც ამ კითხვებს სვამს, დანაშაულს სჩადის?
ეს არის აბსოლუტურად ლეგიტიმური კითხვა, მაგრამ ასეთი კითხვის დასმა თურმე დანაშაული რომ ყოფილა, იმ განაჩენში აისახა, რაც ამ ბიჭების მიმართ გამოვიდა.
ნინო ჯანგირაშვილმა პროცესზე განაცხადა, რომ ამ კითხვების დასმის მეტი, ამ ბიჭებს არაფერი დაუშავებიათ. იგივეს ამბობდა დავით აქუბარდიაც, ნინო ზურიაშვილიც და ყველა ის ოპერატორი, რომლებიც დაიკითხნენ.

"ნუ შემიგინებთ ღვთისმშობელს..."

ლიბერალი მინდიაშვილი საჯაროდ აცხადებდა, რომ ეს მართლმადიდებლური მოძრაობა ფაშისტური და ტერორისტულია. რატიანი კი ამბობდა, რომ მათთან საქმე სამართალდამცავებს უნდა ჰქონდეთ, რადგან კრიმინალები არიან. ასეთი აგრესიული ტონი მოდიოდა ე. წ ლიბერალთა ფრთის წარმომადგენლებისგან. იმ ბიჭების მხრიდან, რომლებიც ახლა მსჯავრდებულები არიან, მსგავსი აგრესია არ ყოფილა. კადრში კარგად ჩანს, როგორი სიმშვიდით ზის იქ ლევან ჩაჩუა და საერთოდ დისკუსიაშიც არ მონაწილეობს. ერთადერთი, ჯაბა გურჩიანი იღებს მიკროფონს და ამბობს: "ნუ შემიგინებთ ღვთისმშობელს..." როდესაც ნინო ჯანგირაშვილმა გაიგო, რომ გურჩიანი სკოლის მოსწავლე იყო, მას მიკროფონი გამოართვა, _ მე ილიას უნივერსიტეტის სტუდენტების აზრი მაინტერესებსო. ამ ბიჭების მთელი აქტიურობა ჩანს გადაცემაში, რომელიც მთლიანადაა გადაღებული.
მანანა კობახიძე:"ფაქტი ისაა, რომ ე.წ ლიბერალები: მინდიაშვილი, ხატიაშვილი და რატიანი, სტუდიიდან აბსოლუტურად მშვიდობიანად წავიდნენ. ისინი, არც ჩვენებაში უარყოფენ, რომ მათ მიმართ რაიმე ფიზიკურ ანგარიშწორებას ადგილი არ ჰქონდა. უფრო მეტიც, რატიანმა თავის ჩვენებაში განაცხადა, რომ მართლმადიდებლური მოძრაობის ორმა წევრმა, ისინი მანქანამდეც კი მიაცილა, რაიმე ინციდენტს ადგილი რომ არ ჰქონოდა. ეს მიმცილებლები კი სწორედ რატი მაისურაძე და შოთა აფხაიძე იყვნენ, რაც კადრებიდანაც დასტურდება".
ამის შემდეგ, გარეთ რა ხდება, სტელას ბაღში ვინ მიდის და მოდის, რა ჯგუფები იკრიფება და ვის შორის ხდება შეხლა-შემოხლა, არსად ფიქსირდება.
სცემენ გარეთ გასულ აქუბარდიას და მასთან ერთად, მართლმადიდებელთა კავშირის წარმომადგენელს ჯაბა გურჩიანს. არცერთმა მათგანმა არ იცის, ვინ სცემა. გურჩიანს ძალიან სერიოზული პრობლემა აქვს მხედველობასთან დაკავშირებით, სათვალეები ჩაუმტვრიეს და ძლივს ავიდა სტუდიამდე. აქუბარდიას კი არ ახსოვს ვინ სცემა, მხოლოდ იმას აფიქსირებს, რომ ამ ბიჭებიდან არცერთი ყოფილა. არც იმას უარყოფს, რომ ბოლოს, თვითონაც მაგრად იჩხუბა.
მანანა კობახიძე: " როდესაც ნაცემი აქუბარდია სტუდიაში ავიდა, იქ იყო ლევან ჩაჩუაც, ჯაბა გურჩიანიც და გაბედავაც, სამივე მათგანი, ვინც იმ საღამოს დაიჭირეს. თუკი აქუბარდია რომელიმე მათგანმა სცემა, ან მონაწილეობა მაინც მიიღო, რატომ არ მიუთითა აქუბარდიამ იქ მისულ პოლიციას მათზე? ან ეს ბიჭები რატომ არ მიიმალნენ შემთხვევის ადგილიდან? ისინი აქუბარდიას გვერდით იდგნენ სტუდიაში".
არსებობს კადრები, სადაც ლევან ჩაჩუა ნაცემ აქუბარდიას ესაუბრება და ამ დროს შემოდის მამაო, რომელსაც ნაცემი ჯაბა გურჩიანი შემოჰყავს.
აქუბარდია ჩვენებაშიც ამბობს, ეს ადამიანები სტუდიაში იყვნენ და გარეთ როგორ მცემდნენო.

24 მოწმე პოლიციელი და ფენომენალური ოპერმუშაკი ჭავჭავაძე...

საქმის ძირითადი მოწმეები, პოლიციელები არიან. თითოეული მათგანის მიერ მიცემული ჩვენება, დროში, სივრცესა და რეალობაში ისეა ჩახლართული, ერთ-ორჯერ, მოსამართლესაც კი შერცხვა მათ მაგივრად, მაგრამ მერე რა... პოლიციელების მიერ არასწორად შედგენილ ჩხრეკის ორდერებსა და ამოცნობის გაყალბებულ ოქმებში, არსებითი დარღვევები მილერი ხარებავამ არ დაინახა...
მართალია ჩურჩულით, მაგრამ მაინც ჩაიკითხა განაჩენი... 4 წელი და 6 თვე... ასე გამოიტანა ქართველმა მოსამართლემ კიდევ ერთი სასტრასბურგე ვერდიქტი...
როგორც ლიბერალი თეო ხატიაშვილი ამბობს ჩვენებაში, პოლიცია მან გამოიძახა, როდესაც მანქანაში ჩასხდნენ.
ინციდენტი, გარეთ, მეორე რეკლამის გასვლის დროს დაიწყო. რეკლამა, დაახლოებით, 23:30 საათზე დასრულდა. ჩხუბი, სწორედ ამ შუალედში უნდა მომხდარიყო. პოლიციაში კი ზარი 23:45 საათზე ფიქსირდება. მათ მოსვლას, შემთხვევის ადგილამდე, მინიმუმ 10 წუთი მაინც ჭირდებოდა. ასე რომ, პოლიციის მოსვლის დროს, ინციდენტი ამოწურული იყო და ისინი თვითმხილველები ვერ იქნებოდნენ.
მაგრამ, მათ რიგებში გამოჩნდა პოლიციელი ჭავჭავაძე, რომელიც, მისი თქმით, სრულიად შემთხვევით აღმოჩნდა იმ საღამოს შემთხვევის ადგილას. და ალბათ, ასევე სრულიად შემთხვევით, დაიმახსოვრა ყველა იმ ბიჭის სახელი და გვარი, რომელიც იმ საღამოსვე, მისი ჩვენების საფუძველზე დააკავეს. ქართული საზოგადოება ოპერმუშაკ ჭავჭავაძეს აუცილებლად უნდა იცნობდეს, მისი უნიკალური მონაცემებისა და მეხსიერების გამო.
მანანა კობახიძე: "ძალიან საინტერესოა პოლიციელ ჭავჭავაძის ჩვენება. მისი თქმით, იმ საღამოს, სამსახურეობრივ მოვალეობას არ ასრულებდა. Pპირად საქმეზე ვიყავი გასული და ლეონიძის ქუჩაზე ხმაური რომ შემომესმა, ჩემი სურვილით მივედიო. დავინახე, რომ სტუდიის შიგნითაც ჩხუბი იყო, სტუდიის გარეთაც და ჩხუბობდნენ გაბედავა, ჩაჩუა, მაისურაძე და აფხაიძეო. მაგრამ იქ ბლიაძე, ზუმბაძე და შალამბერიძე დააკავესო. ასე ჩამოარაკრაკა ჭავჭავაძემ ამ ბიჭების სახელ-გვარები და მერე დასძინა, ისევ ჩემს საქმეზე წავედიო.
არადა, ჭავჭავაძეს საერთოდ არ მიუღია მონაწილეობა ამ ხალხის ამოცნობაში. ამ ადამიანმა სად გაიგო ბიჭების სახელ-გვარები, როგორ დაიმახსოვრა ასე სწრაფად, ამ კითხვაზე მისი პასუხი ორი სიტყვით შემოიფარგლა: ოპერმუშაკი ვარო.
თუკი ასე დეტალურად იცოდა ოპერმუშაკმა ჭავჭავაძემ მათი ვინაობა, რატომ არ მიიღო ამოცნობაში მონაწილეობა? ერთადერთი პასუხი, ამ ყველაფერზე ის არის, რომ ჭავჭავაძე შემთხვევის ადგილას საერთოდ არ ყოფილა".

მუჭით გადატანილი ნივთმტკიცებები და ჩხრეკაში დაკარგული პოლიციელი ბურდული...

შემთხვევის ადგილზე მისული პოლიციელები ტელეკომპანია "კავკასიის" სტუდიაში შევიდნენ და დააკავეს ეკლესიის სტიქაროსანი და მედავითნე ავთანდილ ზუმბაძე, სასულიერო აკადემიის სტუდენტი, დავით შალამბერიძე და მგალობელი ზვიად ბლიაძე. პოლიციელებმა ასევე დააკავეს ნინო ჯანგირაშვილის ძმა, ადვოკატი მალხაზ ჯანგირაშვილი და მისი შვილი, "კავკასიის' ოპერატორი ლუკა ჯანგირაშვილი, რომლებიც კავკასიის თანამშრომლებმა პოლიციელებს ხელიდან გამოსტაცეს და ამ გზით გაათავისუფლეს. ეს ქმედებები ასახულია იმ ვიდეო ფირებზე, რომელიც ბრალდების მხარის მიერ მტკიცებულების სახით იქნა წარმოდგენილი და საქმეზე დართული.
იმავე საღამოს, ჩაჩუა, აფხაიძე, მაისურაძე, გაბედავა და გვიჩიანი მიდიან პოლიციაში და მოწმეებად დაკითხვას ითხოვენ. ისინი პოლიციის სამმართველოში მოწმის სტატუსით შეიყვანეს და ადგილზე დააკავეს. ამ დროისთვის, პოლიციას დაზარალებულებიც კი არ ჰყავდა დაკითხული. ცნობილიც კი არავინ იყო დაზარალებულად და არ არსებობდნენ მოწმეები, რომლებიც დაკავებულების წინააღმდეგ იძლეოდნენ ჩვენებას... გარდა ოპერმუშაკ ჭავჭავაძისა...
მანანა კობახიძე: ამ ხუთი ბიჭის ქალაქის სამმართველოში დაკავებას საფუძვლად ის დაედო, რომ არსებობდა საფრთხე გამოძიებას მიმალვოდნენ. ამაზე დიდი უზნეობა რა შეიძლება იყოს, მართლა ვერ წარმომიდგენია. საქმეში დევს მასალები, რომ ეს ბიჭები, იმავე საღამოს, საკუთარი ფეხით მივიდნენ ჯერ ძველი თბილისის პოლიციის შენობაში და შემდეგ ქალაქის სამმართველოში. მიპასუხოს ვინმემ, ჰგავს ეს იმ ადამიანის საქციელს, რომელიც მიმალვას აპირებს?!"
რაც შეეხება ჩხრეკას, ოქმის მიხედვით, ჩხრეკა ჩატარდა სტუდიაში. კადრების მიხედვით, დაკავებულები მაშინვე გარეთ გამოიყვანეს და ფაქტია, ჩხრეკა იქ ვერ ჩატარდებოდა. პოლიციელ ბურდულის ჩვენების მიხედვით კი, ჩხრეკა ბაღში ჩატარდა.
ჩხრეკის ოქმის მიხედვით, ნივთმტკიცებები ადგილზე დაილუქა. მაგრამ ასე რომ მომხდარიყო, მინიმუმ დასალუქი პარკები ხომ უნდა ჰქონოდათ? ამიტომ პოლიციელები აცხადებენ, რომ ადგილზე არ დალუქულა და მეტი არგუმენტირებულობისთვის დასძენენ, რომ დაკავებული ბიჭების მობილურები და საფულეები ხელით გადაიტანეს პოლიციის განყოფილებაში.
მანანა კობახიძე: "კიდევ კარგი, ეს ყველაფერი, ნივთმტკიცებებად არ იქნა ცნობილი და პოლიციამ ვერაფერში გამოიყენა, თორემ ხომ წარმოგიდგენიათ, როგორ გვექნებოდა საქმე? ეს რომ ნარკოტიკი ან იარაღი ყოფილიყო, რას იზამდნენ, ხელით მიიტანდნენ პოლიციის შენობაში და იქ დალუქავდნენ? აი, ამ დონეზე ტარდება ჩხრეკა საქართველოში!!!"

შეწყვეტილი ბოლო სიტყვა და ქართული მართლმსაჯულების ჯოგური პრინციპი

ტელეკომპანია "კავკასიაში" მომხდარი ინციდენტის გამო, ზემოთ ჩამოთვლილი 8 ბიჭი, ორი მუხლით გაასამართლეს: ჟურნალისტური საქმიანობისთვის უკანონო ხელშეშლისა და ხულიგნობისთვის.
თუმცა, რომელ ჟურნალისტს შეუშალეს ხელი, ეს ვერც ბრალდებამ დაადგინა და ვერც სასამართლომ. დაზარალებულად, საქმეში, ერთი ჟურნალისტიც კი არ არის ცნობილი.

მანანა კობახიძე: თუკი საქმე ეხებოდა ტელეკომპანია "კავკასიის" ინტერესების დაცვას და ბრალდება თვლიდა, რომ ჩაიშალა გადაცემა "ბარიერი", დაზარალებულადაც კომპანია უნდა ყოფილიყო ცნობილი ან თავად გადაცემის წამყვანი, ჟურნალისტი ნინო ჯანგირაშვილი. თუკი ვინმეს შეიძლებოდა ხელი შეშლოდა, ეს ჯანგირაშვილი იყო. ასეთ ვითარებაში, გამოძიებამ მას მხოლოდ მოწმის სტატუსი არგუნა და არ ცნო დაზარალებულად.
ბიჭები ჯოგური პრინციპით გაასამართლეს. ყველას 4 წელი და 6 თვე მიუსაჯეს. მოსამართლე მილერი ხარებავამ, ერთი განმასხვავებელი დეტალიც კი ვერ იპოვა მათ ქმედებაში.
ხარებავამ არც საპატრიარქოს თავდებობა გაითვალისწინა და არც პარლამენტარების. Pპარლამენტარებმა: დიმიტრი ლორთქიფანიძემ, ლევან ვეფხვაძემ, ნიკა ლალიაშვილმა და ჯონდი ბაღათურიამ, სხვადასხვა ეტაპზე, ორ-ორჯერ შეიტანეს შუამდგომლობა ბიჭების თავდებით გამოშვებაზე.
საპატრიარქოს და პარლამენტს არც პროკურატურა ენდო და არც სასამართლო...
საპროცესო შეთანხმებაზე კი განსასჯელებმა ცალსახად უარი განაცხადეს, _ ცილისწამება დიდი ცოდვაა და საკუთარ თავს, ცილს ვერ დავწამებთო...
მილერი ხარებავამ, ზუმბაძეს ბოლო სიტყვაც არ ათქმევინა. მოტივი კი ის იყო, რომ ამ უკანასკნელმა თავისი პოზიცია დააფიქსირა.
მანანა კობახიძე: `ზუმბაძემ, თავისი ბოლო სიტყვა, ცოტა შორიდან დაიწყო და თქვა, რომ ეს სიტუაცია მას აგონებდა მე-20 საუკუნის დასაწყისს, როდესაც ეკლესიასა და მართლმადიდებლობას დევნიდნენ და ხელისუფლებამ ცუდად დაამთავრა. ამ განცხადების გამო, მოსამართლემ, საკმაოდ მკაცრი ტონით შეაწყვეტინა სიტყვა.
როგორც ჩანს, მარტო დეისაძეს აქვს გამოხატვის თავისუფლება ამ ქვეყანაში! მაგრამ, მისი გამოხატვის თავისუფლება იქ მთავრდება, სადაც ის სხვის რწმენაში შეიჭრება და შეურაცხოფს მას!
გამოხატვის თავისუფლება არ არის აბსოლუტური! აბსოლუტური თავისუფლება სიგიჟეა!
და ბოლოს, რელიგიური პატიმრები თალიბანს არ ჰყავს და საქართველოში გაჩნდნენ!"

"...სარეცელს მივარდა, რათა ყოვლადწმინდა ცხედარი ძირს გადმოეგდო, მაგრამ როგორც კი ოდნავ შეეხო, ღვთის რისხვის მახვილით ანგელოსმა ორივე ხელი წარჰკვეთა".

 
შობის შემდეგ უხრწნელი დარჩა და სიკვდილში სიცოცხლე შინარჩუნა

ყოვლადწმინდა ქალწული დაუცადებლად ისწრაფოდა ცისკენ და ლოცულობდა, ზეციურ სავანეში გადასახლებულიყო, რათა დამტკბარიყო თავისი ძისა და ღმერთის სხივცისკროვნებით. როგორც ქვეყანაზე ქრისტეს სწავლების მთესველი, იგი ხედავდა, რომ ადამიანთა სულების წმინდა სამკალი უკვე დამწიფებული იყო: ეკლესიის დაარსება და მოწყობა აღსრულდა, ქრისტიანობა და მასთან ერთად ღვთისმშობლის დიდება მთელ მსოფლიოში გავრცელდა. ეხლა კიდევ უფრო მხურვალედ ევედრებოდა თავის ძეს, რომ, რაც შეიძლება ჩქარა კიდევ უფრო მხურვალედ ევედრებოდა თავის ძეს, რომ, რაც შეიძლება ჩქარა გადაესახლებინა იგი ზეცაში.

ყოვლადწმინდა მარიამი სიონის მთაზე, იოანე ღვთისმეტყველის სახლში ცხოვრობდა და ხშირად დადიოდა იმ ადგილებში, რომელიც ქვეყნიერების მხსნელის ნატერფალებით იყო საკურთხი. მაგრამ სალოცავად ყველაზე ხშირად ირჩევდა გოლგოთასა და ზეთისხილის მთას, რომლის ძირში გაშენებული ბაღი იოანე ღვთისმეტყველს მამამისის - ზებედესგან მემკვიდრეობით ერგო. ერთხელ ზეთისხილის მთაზე ლოცვისას მას მთავარანგელოსი გაბრიელი გამოეცხადა და ახარა, რომ მისი ზეცაში აღსვლის დრო ახლოვდებოდა და რომ ეს მოვლენა სამი დღის შემდეგ აღსრულდებოდა. ამ ხარების დასამოწმებლად მან სამოთხეში დანერგილი ფინიკის ხის ტოტი გადასცა და უთხრა, რომ ეს რტო, რომელიც ღვთაებრივი მადლით ბრწყინავდა, მის საფლავთან უნდა მიეტანათ. ღვთისმოსაური სიხარულით მიიღო ღვთისმშობელმა სამოთხის რტო. შეუვრდა უფალს, მადლობდა და ევედრებოდა, რომ სხეულიდან განსვლის ჟამს მის თვალებს წყვდიადის მთავარი და ჯოჯოხეთის საშინელებანი არ ეხილა, რომ მისი სული ღვთაებრივი ხელით თვით უფალს მიეღო. ასევე, ითხოვდა, რომ აღსრულებამდე მისცემოდა შესაძლებლობა, ენახა წმინდა მოციქულები, რომლებიც საქადაგებლად ქვეყნიერებაზე იყვნენ განბნეულნი.
როდესაც მოსალოდნელი ნეტარი მიძინების სასიხარულო ამბავი შეიტყო, მისი სახე ისეთი ზეციური სიხარულით ბრწყინავდა, რომ მისმა ღვთაებრივმა დიდებამ ყველა შეაძრწუნა.
ყოვლადწმინდა მარიამი მიძინებისთვის ემზადებოდა და ამის შესახებ უპირველეს ყოვლისა იოანე ღვთისმეტყველს ამცნო. უბრძანა, რომ სამოთხის რტო მის საფლავთან მიეტანათ. ის მშვიდად იძლეოდა განკარგულებებს. ბრძანა, მოემზადებინათ სანთლები, საკმეველი და ყოველივე ის, რაც დაკრძალვისათვის აუცილებელი იყო. იოანემ ყველაფერი დაუყოვნებვლივ აცნობა იაკობ მოციქულს - ოისებ დამწინდველის ძეს, იერუსალიმის პირველ ეპისკოპოსს, რომელმაც ეს ამბავი არა მარტო იერუსალიმში, არამედ მთელ მის შემოგარენში - ოთხივე მხარეს გაავრცელა. ხალხი ყოველი მხრიდან მოდიოდა იოანე ღვთისმეტყველის სახლისკენ. როდესაც თვით ღვთისმშობლისაგან შეიტყობდნენ, რომ იგი ზეცაში უნდა გადასახლებულიყო, მწარედ ტიროდნენ და სახლს ხმამაღალი მოთქმით ავსებდნენ, ევედრებოდნენ ყოველთა ნუგეშინისმცემელს, რომ ობლად და უპატრონოდ არ დაეყარა ისინი. ღვთისმშობელი აიმედებდა და ჰპირდებოდა, რომ არ მიატოვებდა და ვინც მწუხარებისა და უიმედობისას მიმართავდა, ყველასთვის მსწრაფლშემწე და შუამდგომელი იქნებოდა. მის ამ დაპირებაში მთელი კაცობრიობის ნუგეშია დამარხული.
ყველა ღვთისმოსაობით უმზერდა მის სახეს და ისმენდა მის სიტყვებს, ამასთან, ღვთისმშობელს არ დავიწყებია თავისი მწირი ქონების და დაკრძალვის შესახებ ანდერძი დაეტოვებინა. მისი ორი შესამოსელი რჩებოდა ორ ღარიბ ქვრივს, რომლებიც საზრდოს მისგან იღებდნენ და მხურვალე სიყვარულით ემსახურებოდნენ. მას ყველა უყვარდა, განსაკუთებით კი ისინი, ვინც მის დახმარებას საჭიროებდა. თავისი სხეულის დაკრძალვა მან გეთსიმანიის ქვაბულში ისურვა, იოსაფატის ველთან, ზეთისხილის მთასა და იერუსალიმს შორის, სადაც მისი მართალი მშობლები და იოსებ დამწინდველი განისვენებდნენ.
როდესაც იგი თავის სურვილებს იოანესა და იაკობს გადასცემდა, მოულოდნელად ქარიშხლის მომასწავებელი ძლიერი ხმაური გაისმა და ყველამ სახლზედ შემორტყმული ნათელი ღრუბელი დაინახა. უფალმა ყოვლადწმინდა დედის სურვილი აღასრულა: ღვთიური ძალის მიერ ზეაღტაცებულმა წმინდა მოციქულებმა ქვეყნიერების სხვადსხვა მხარეებიდან ამ ღრუბლების საშუალებით მიაღწიეს სახლთან, სადაც იგი იმყოფებოდა. უფლის მხილველებსა და მოწაფეებს ებოძათ მადლი, რომ ღვთისმშობლის მიძინებასა და დაკრძალვას დასწრებოდნენ. სახლის კართან შეკრებილი მოციქულები ხარობდნენ და ვერაფრით გაეგოთ, რატომ მოხდა ეს სასწაული. იოანე ღვთისმეტყველი მათ მიეგება და აუწყა, რომ დადგა ღვთისმშობლის უფალთან წასვლის დღე.
ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ხილვისას, რომელიც ნათელი მხიარულებით იყო სავსე, მათ ცრემლების დამალვა ვეღარ შესძლეს, საშინელი და საწყენი იყო გამოთხოვება დედასთან, რომლიც განსწავლიდა და ანუგეშებდა, რომელმაც მათი მეუფე და მასწავლებელი შეცვალა. როგორც გაეძლოთ ასეთი მარტოობისა და ობლობისათვის, ამქვეყნად როგორღა დარჩენილიყვნენ დედისა და წინამძღოლის გარეშე?!
მიმადლებულმა მარიამმა სთხოვა, რომ სიხარული ცრემლით არ დაემძიმებინათ, არამედ მასთან ერთად გაეხარათ: „მივდივარ ჩემს ძესთან და უფალთან, ჩემს სხეულს გეთსიმანიაში გადაიტანთ, იქ დაკრძალავთ და თქვენზედ დაკისრებულ ქადაგებას განაგრძობთ, ხოლო, თუკი უფალი ინებებს, მიძინების შემდეგ ისევ მიხილავთ“. ამ დროს აქ იყვნენ პავლე მოციქული და მისი მოწაფეები: დიონისე არეოპაგელი, იეროთეოსი, ტიმოთე და სხვანი - სამოცდაათთაგანი. უფალმა შეკრიბა ისინი და აღირსა ენახათ ღვთისმშობელი, მისგან კურთხევა მიეღოთ და დაკრძალვას დასწრებოდნენ.
ყოვლადწმინდა ქალწული ყველას თავისთან უხმობდა, სახელებს ეძახდა, ყველას ეალერსებოდა რწმენისა და იმ შრომისათვის, ქრისტეს ქადაგებისას რომ გასწიეს. ანუგეშებდა და აიმედებდა, რომ ობლად არ მიატოვებდა ქვეყანას და შეისმენდა ყველას ლოცვას - ვინც კი მას მიმართავდა.
ანგელოსის გამოცხადებიდან მესამე დღე დადგა. ახლოვდებოდა დღის სამი საათი, დრო, როდესაც მიძინება იყო ნაწინასწარმეტყველები. სახლში სანთლები ენთო, ღვთისმშობლის სარეცელს გარშემორტყმული მოციქულები უფალს ადიდებდნენ, იგი მ;;ხურვალედ ლოცულობდა. მოულოდნელად სახლის ჭერი განიღო, ღვთაბრივი დიდების ნათელმა იქ მყოფნი განაბწრყინა, ყველა შეძრწუნდა, ზეციური ნათლის სხივებდა ყოველი მიწიერი დააბნელა. ციურ ძალთა დასებით გარშემორტყმული მეუფე დიდებისა - თვით ქრისტე მოევლინა ყოვლადწმინდა დედას. თავისი ძისა და ღმერთის სხივცისკროვნებით გახარებულმა მან წარმოსთქვა სიტყვები ღვთივსულიერი საგალობელისა: „ადიდებს სული ჩემი უფალსა და განიხარა სულმან ჩემმან ღვთისა მიმართ მაცხოვრისა ჩემისა“. - სარეცელიდან წამოიწია, თაყვანი სცა უფალს და ესმა ღვთაებრივი მოწოდება: „მოვედ, მოკეთეო ჩემო, მოვედ ჩემგან შეყვარებულო და დაიმკვიდრე სავანე მარადიული ცხოვრებისა“. ყოვლადწმინდა ღვთიმშობელმა გაიმეორა თავისი ლოცვა: „მიიღე სული ჩემი მშვიდობით და მივევ მე არესაგან ბნელისა“. უფალმა დაამშვიდა იგი: ბნელი ძალა გველისა დათრგუნულია და თვით მოუწოდებს მას, რათა მიწიერიდან ზეციურ ცხოვრებაში თამამად გადავიდეს. მარადის ქალწულმა სიხარულით შესძახა: „მზა არს გული ჩემი, ღმერთო, მეყავნ მე სიტყვისაებრ შენისა“. ის კვლავ სარეცელზე მიწვა და სული თვისი ძის ხელს გადასცა. ტკივილების გარეშე შვა იგი და მანაც სხეულიდან მისი სული ყოველგვარი ტკივილის გარეშე განუტევა - წმინდა სხეული განხრწნისაგან დაიცვა. მაშინ გაისმა ანგელოსთა გალობა: „გიხაროდენ, მიმადლებულო, უფალი შენთანა, კურთხეულ ხარ შენ დედათა შორის!“ და ღვთისმშობლის სული უფლის ხელით, ზეიმითა და ზეციური ძალების თანხლებით ავიდა ცათა სასუფეველში.
მოციქულები, რომლებიც ღირს იქმნენ ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ზეცად აღსვლა ეხილათ, თრთოლვით იდგნენ და ცას შესცქეროდნენ, როგორც ოდესღაც უმზერდნენ ამაღლებულ უფალს. ყოველივე მიწიერი დავიწყებოდათ - საკუთარი თავიც კი. როდესაც გონს მოეგნენ, შეხედეს ყოვლადწმინდა სხეულს და დაინახეს, რომ მისი სახე ზეციური ნათლით ბრწყინავდა, მისგან საოცარი კეთილსურნელება გამოდიოდა.
მოციქულთა დასმა სიყვარულით უგალობა მას: „ზეციურსა სავანესა შინა ძისა შენისასა შეწყნარებული ყოველ ჟამ ხარ ღვთისმშობელო, შეწევნად ერისა შენისა“.
და ცის სიმაღლიდან მოისმა ღვთისმშობლის ხმა, რომელიც კადნიერად მიმართავდა თავის ძესა და უფალს: „შენნი ჩემდა მოცემულნი საუკუნოდ დაიცევ“.
ყველა იქ მყოფი ძრწოლითა და ღვთისმოშიშებით თაყვანს სცემდა ყოვლადწმინდა სხეულს. მის სარეცელზე შეხებით ყველა ჭირვეული კურნებას იღებდა და მთავარანგელოსის გალობით განადიდებდნენ მას: „გიხაროდენ, მიმადლებულო, უფალი შენთანა“. წმინდა მოციქულები მისი დაკრძალვისთვის ემზადებოდნენ, თუმცა ამქვეყნიურ განშორებას გლოვობდნენ, მაგრამ ნუგეშს სცემდათ ის აზრი, რომ ზეცაში ღვთის წინაშე მეოხი და მლოცველი მოიპოვეს. პეტრეს, პავლეს, იაკობსა და სხვა მოციქულებს საკუთარი მხრებით მიჰქონდათ მისი სხეული. იოანე ღვთისმეტყველი სამოთხის სხივმფენი რტოთი - წინ უძღოდა მათ. დანარჩენი მორწმუნენი და ხალხის სიმრავლე მის სარეცელს საცეცხლურებით და ანთებული სანთლებით მიაცილებდნენ - სიონიდან გეთსიმანიამდე გალობით მიდიოდნენ; მსვლელობის პროცესში - თვით დაკრძალვამდე სხივცისკროვანი გვირგვინის მსგავსი ღრუბელი ზემოდან დასცქეროდა ღვთისმშობლის სხეულს და პროცესიის მონაწილეებს. ციდან ანგელოსთა გალობა ისმოდა.
ბევრმა ურწმუნო იუდეველმა მოისმინა არაჩვეულებრივი ხმები, ნახა საზეიმო მსვლელობა და ეს ამბავი მღვდელმთავრებსა და მოხუცებულებს აცნობა. ისინი ბრაზითა და შურით აღივსნენ, როდესაც ნახეს, როგორი პატივით მიაცილებდნენ მათ მიერ ჯვარცმული იესოს დედას. იუდეველთა წინამძღოლებმა ხალხის გასაფანტად მეომართა რაზმი გაგზავნეს. უბრძანეს, მოციქულები დაეხოცათ, ღვთისმშობლის სხეული კი დაეწვათ. მაგრამ ღვთაებრივმა ძალამ არ დაუშვა ეს ბოროტმოქმედება. სხივცისკროვანი ღრუბლის გვირგვინი ძირს დაეშვა და პროცესიას გალავანივით გარს შემოერტყა. მდევარს გალობისა და ნაბიჯის ხმა ესმოდა, მაგრამ სიბრმავით მოცული ვერაფერს ხედავდა. სიმჭიდროვისაგან ბევრმა მათგანმა ქალაქის გალავანთან თავი გაიტეხა, სხვებმა გზა დაკარგეს და გამყოლებს ეძებდნენ. განსაკუთრებული კადნიერებით ერთი იუდეველი მღვდელი, ათონია იქცეოდა. მან საშინელი ღვთისმგმობი სიტყვები იკადრა ღვთისმშობლის სარეცელთან და მისი ძე, უფალი იესო ქრისტე აუგად მოიხსენია. ძველი შურითა და მტრობით გულადუღებული სარეცელს მივარდა, რათა ყოვლადწმინდა ცხედარი ძირს გადმოეგდო, მაგრამ როგორც კი ოდნავ შეეხო, ღვთის რისხვის მახვილით უფლის ანგელოსმა ორივე ხელი წარჰკვეთა. მოკვეთილი ხელები სარეცელზე დაცვივდა, თვითონ კი საშინელი გოდებით ძირს დავარდა. საზარელმა სასჯელმა გონს მოიყვანა იგი. დანაშაული იგრძნო და მოციქულებს მიმართა: „შემიწყალეთ მე, მონანო ქრისტესნო!“ პეტრე მოციქულმა მსვლელობა შეაჩერა და ათონიას უთხრა: „შენი განკურნება ჩვენ არ ძალგვიძს, ყველაფერი მხოლოდ იმას შეუძლია, ვინც თქვენ ჯვარს აცვით: უფალი ჩვენი იესო ქრისტე, მაგრამ არც ის განგკურნავს, სანამ მთელი გულით არ ირწმუნებ და ბაგითაც არ აღიარებ, რომ იესო ჭეშმარიტი მესია და ძე ღვთისაა“. მაშინ ათონიამ ხმამაღლა წამოსთქვა: „მრწამს, რომ ქრისტეა აღთქმული მესია და ქვეყნიერების მხსნელი“. მოციქულები და მორწმუნეები დაღუპული სულის ხსნამ მეტად გაახარა, ხოლო პეტრე მოციქულმა ათონიას უბრძანა, რწმენით მიემართა ღვთისმშობლისათვის და მკლავები სარეცელზე დაყრილი მოჭრილი ხელებისთვის მიედო. ხელები მაშინვე გამთელდა და ათონია გამოჯანსაღდა. იდაყვების გასწვრივ მხოლოდ ძაფივით წვრილი წითელი ზოლები შერჩა. ათონია სარეცელის წინაშე დაემხო და თაყვანი სცა უფალ იესოს და მის ყოვლადწმინდა დედას, აქო და ადიდა იგი და მოციქულებს თან გაჰყვა. ბევრმა იუდეველმა, როდესაც ამ სასწაულის შესახებ შეიტყო, შეინანა და ღვთისმშობლის სარეცელს მიემთხვია, ისინი განიკურნენ და მხედველობაც დაუბრუნდათ. ადამიანთა მოდგმის გულმოწყალე დედამ, როგორც შობით მიანიჭა სიხარული მთელ ქვეყანას, არ ისურვა, რომ თავისი მიძინებით ვინმე დაემწუხრებინა, იგი ყველას შეწყნარებდა და მტერსაც კი სასოებას აძლევდა.
როცა პროცესიამ გეთსიმანიას მიაღწია, ცრემლითა და მოთქმით ყველა უკანასკნელად მიემთხვია ყოვლადწმინდა ცხედარს და მხოლოდ საღამოს შეძლეს წმინდა მოციქულებმა მისი საფლავში დადება. გამოქვაბულის შესასვლელი ქვით დაფარეს. დაკრძალვის შემდეგ ამ ადგილს კარგა ხანს არ განშორებიან. სამი დღის განმავლობაში აქ ლოცვასა და საგალობელს აღუვლენდნენ ღვთისმშობელს. ამ დროს ანგელოსები ზეციური გალობით განადიდებდნენ უფალს და ყოვლადწმინდა ქალწულს.
მოციქულ თომას წილად ხვდა, რომ ღვთისმშობლის აღდგომის გაცხადების მონაწილე ყოფილიყო. ისევე, როგორც ოდესღაც თავისი ეჭვით ქრისტეს აღდგომის ჭეშმარიტება დაამოწმა. ღვთის ნებით, იგი ღვთისმშობლის დაკრძალვიდან მესამე დღეს მოვიდა გეთსიმანიაში. ღრმა მწუხარებით აღვსილი გოდებით მიეახლა აკლდამას და მოთქმით გამოხატა გულისტკივილი, რომ ღირსი არ გახდა, უკანასკნელად ეხილა დედა ღვთისა და მისგან კურთხევა მიეღო. ვერც ის სასწაულები ნახა, მისი მიძინებისა და დაკრძალვის ჟამს რომ აღსრულდა. წმინდა მოციქულებმა, გულწრფელი სიბრალულის გამო, გადაწყვიტეს საფლავის ქვა გადაეგორებინათ და თომასთვის საშუალება მიეცათ, ეხილა ღვთისმშობლის წმინდა გვამი და თაყვანი ეცა მისთვის. მაგრამ ქვის გადაგორებისთანავე ნახეს, რომ აკლდამაში მხოლოდ სუდარები დარჩენილიყო და მათგან გამოუთქმელი სურნელება გამოდიოდა. პატიოსანი გვამი მისი აღარსად იყო. ისინი განცვიფრდნენ და გაოგნდნენ. ღვთისმოსაობით ეამბორებოდნენ საფლავში დარჩენილ მანტიას და ევედრებოდნენ უფალს ამ დიდებული სასწაულის საიდუმლო გამოეცხადებინა მათთვის. იმავე საღამოს თვით ზეციურმა დედოფალმა დაამშვიდა ისინი.
უძველესი გადმოცემის მიხედვით ქრისტეს აღდგომის შემდეგ ქრისტიანთა ტრაპეზზე უპირველესი ადგილი თავისუფალი რჩებოდა, ამ ადგილას ყოველთვის იყო პურის ნაჭერი, როგორც „წილი უფლისა“ - ქრისტეს პატივსაცემად და მოსახსენებლად. ტრაპეზის შემდეგ ყველა სათითაოდ აიღებდა ამ პურს, ყოვლადწმინდა სამების სახელს მოიხმობდა და ლოცვას ამგვარად ამთავრებდა: „უფალო, იესო ქრისტე, შეგვეწიენ ჩვენ“. ამის შემდეგ „ქრისტეს წილს“ დაანაწილებდნენ და იხმევდნენ მას, როგორც უფლისმიერ კურთხევას.
მოციქულები ამ წესს ყოველთვის ასრულებდნენ, მიუხედავად იმისა, მარტო ტრაპეზობდნენ ისინი თუ - სხვებთან ერთად.
ამგვარადვე მოიქცნენ საღამოს ტრაპეზზე - გეთსიმანიიდან დაბრუნების შემდეგ, ისინი სულ ღვთისმშობელზე ფიქრობდნენ და საუბრობდნენ და ვერ გაეგოთ, თუ რა დაემართა მის პატიოსან გვამს. ტრაპეზის ბოლოს, როდესაც „ქრისტეს წილი“ აიღეს და ყოვლადწმინდა სამებას განადიდებდნენ, უცებ ანგელოსთა გალობა გაისმა და ცის სივრცეში ყოვლადწმინდა ქალწული იხილეს, მან ზეციური ძალებით გარშემორტყმულმა და გამოუთქმელი დიდებით გაბრწყინებულმა, მიმართა მოციქულებს: „გიხაროდენ, მე თქუენ თანა ვარ ყოველსა ჟამსა“. გახარებულმა მოციქულებმა და იქ მყოფმა მორწმუნეებმა ერთად შესძახეს: „ყოვლადწმინდაო ღვთისმშობელო, შეგვეწიენ ჩვენ“. ამგვარად წმინდა მოციქულები დარწმუნდნენ და მთელ ეკლესიას გადასცეს ურყევი რწმენა იმისა, რომ დედა ღვთისა თავისმა ძემ და ღმერთმა მესამე დღეს მკვდრეთით აღადგინა და ხორცით აღამაღლა ზეცაში.
მოციქულებმა მწუხარეთა ნუგეშინისსაცემად და იქ არმყოფთა დასარწმუნებლად საფლავში დარჩენილი მანტია აიღეს, იერუსალიმში დაბრუნდნენ და ძალიან მალე სახარების საქადაგებლად ქვეყნიერების სხვადასხვა მხარეში კვლავ გამოჩნდნენ.
ღვთიმშობლის აღსასრულს ეკლესია მიძინებას უწოდებს, რადგან მას სულ ცოტა ხნით მიიძინა და როგორც ძილისაგან - აღსდგა. ღვთისმშობელმა ბუნების კანონებს სძლია. მიწისაგან შექმნილი სხეულის კვლავ მიწად მიქცევა - ამგვარი სიკვდილი მის გვამს არ შეხებია. შობისას მან ქალწულება დაიმარხა, აღსასრულთან სიცოცხლე შეაერთა; შობის შემდეგ უხრწნელი დარჩა და სიკვდილში სიცოცხლე შინარჩუნა. მან მიიძინა, რათა ნეტარი მარადიული სიცოცხლისათვის გამოეღვიძა. ის წარდგომილია ცხოველმყოფელი წყაროს წინაშე, რათა ჩვენი სულები ლოცვით იხნას მარადიული სიკვდილისაგან. დაუძინებლად მლოცველი ღვთისმშობელი გვშუამდგომლობს და მწუხარებისას რწმენა გვაძლევს ნუგეშად.
ღვთისშმობლის ქვაში გამოკვეთილი საფლავი, ისევე როგორც საფლავი მისი ძისა, ყველა მორწმუნისათვის თაყვანისცემის საგნად დარჩა. უძველესი დროიდან ეკლესიის მიერ ღვთისმშობლის მიძინების მოსახსენებლად 15(28) აგვისტოა დადგენილი. ის ათორმეტ საუფლო დღესასწაულთა შორისაა, რადგან ამ დღეს მაცხოვარი ყოველთა მიეგება დედას თვისას და თავის სავანეში დაასახლა იგი.
ყოველადწმინდა ღვთისმშობელს არც მიძინების შემდეგ მიუტოვებია ქვეყნიერება და დაპირებისამებს მეოხია ყველასი, ვინც მას მიმართავს, ბევრ მწუხარესა და ჭირვეულს მან გულმოწყალების მრავალი სასწაული უჩვენა. რომელი ჩვენგანი, ვინც ცხოვრების აღძრულ ზღვაში ვიტანჯებით, არ ვგრძნობთ, რომ ღვთისმშობელს ესმის ჩვენი გოდება, რა ჩქარა ისმენს იგი ჩვენსას, რა სწრაფად შეგვეწევა და გვანუგეშებს! ღვთიმშობლის შუამდგომელად მოხმობა ქრისტიანული ღვთისმსახურების ნაწილად იქცა. პირველი საუკუნიდანვე ეკლესია შეწევნას სთხოვს და ადიდებს მას, საღამოს მსახურება ყოველდღიურად მისდამი ლოცვის თავდება: „უფროსად დიდებულო კურთხეულო ღვთისმშობელო, მარადის ქალწულო, შესწირე ლოცვაჲ ჩვენი ძესა შენსა და ღმერთსა ჩვენსა, რათა შენ მიერ შეიწყალნეს სულნი ჩვენნი“. დედა ღვთისა ანუგეშებს ყველას, ვინც მას მიმართავს:
„ჰოი, ყოვლადწმინდაო ღვთისმშობელო, შეგვეწიე და გვიხსენ ჩვენ - მმოსავნი შენნი; დედოფალო, გვაცხოვნენ ჩვენ“.